Από τη χθεσινή επίσκεψη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στον ΟΤΕ

«Προχτές, ο κύριος Παπανδρέου στη διακαναλική, αλλά και σήμερα το πρωί ο κύριος Ραγκούσης, είπε καθαρά ότι για να υλοποιηθεί αυτή η πολιτική, του μνημονίου και όχι μόνο, αυτή η αντιδραστική αλλαγή της Ελλάδας, ο λαός πρέπει να συμμετέχει ενεργητικά, όχι παθητικά. Καταλαβαίνετε δηλαδή, είναι τόσο σκληρή η πολιτική που θα εφαρμοστεί, που δε θέλουν ένα λαό που στενάζει μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του. Και μέχρι τώρα αυτό γίνεται. Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού στενάζει, βαρυγκωμά, αγανακτεί.

Βεβαίως, έχουν μπει και νέες δυνάμεις στον αγώνα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των λαϊκών δυνάμεων που διαμαρτύρονται προς το παρόν δεν έχουν μπει στη δράση. Παρά το γεγονός ότι είχαμε σημαντικούς αγώνες τη νέα χρονιά. Ομως δε φτάνει αυτό. Θέλουν ενεργητική συμμετοχή, γιατί έρχονται πολύ χειρότερα και θα έλεγα ότι σχετικά, είμαστε στην αρχή. Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν το μνημόνιο που έκανε την έναρξη της αρπαγής των κατακτήσεων, έχουν ξεκινήσει από το 1992 και μετά από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Εάν αυτή η πολιτική τους επρόκειτο στην πορεία να είναι φιλολαϊκή, νομίζω ότι ο λαός δε θα χρειαζόταν προσκλήσεις, ούτε εκβιασμούς.

Στην Ελλάδα, όπως και σε όλη την Ευρώπη και παγκόσμια, συντελείται μια πάλη οξύτατη για τα μερίδια της αγοράς. Βρισκόμαστε σε φάση ανακατατάξεων και κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει πια ότι ο ΟΤΕ θα είναι εξασφαλισμένος μέσα σ' αυτήν τη διαπάλη για τα μερίδια της αγοράς, όπου οι παίκτες είναι και Ελληνες και ξένοι και ο τομέας των τηλεπικοινωνιών δεν παίζει πια μόνο τον παλιό ρόλο, δηλαδή το κλασικό τηλέφωνο, το κινητό τηλέφωνο κ.λπ., αλλά είναι αναπόσπαστο στοιχείο της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς και του οξύτατου ανταγωνισμού - μέχρι θανάτου - που συντελείται.

Κατά τη γνώμη μας, επιβεβαιώνεται ότι, είτε κρατική είναι μια επιχείρηση, είτε είναι ιδιωτική, σε συνθήκες πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς και με την πρόοδο, ας το πούμε, του καπιταλιστικού συστήματος, αυτά δεν έχουν τόση σημασία. Σημασία έχει το εξής: `Η θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία ή θα είναι ιδιωτική καπιταλιστική.

Αναμφισβήτητα, δε θέλω να λύσουμε αυτό το ζήτημα τώρα. Πάντως, εμείς το θέτουμε ακόμα πιο επιτακτικά. Γιατί, πραγματικά, δεν μπορείς να μιλήσεις σήμερα για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη της Ελλάδας, χωρίς να συμπεριλάβεις το ρόλο του κλάδου των τηλεπικοινωνιών. Πέρα από το να θέτουμε στο λαό την εναλλακτική λύση που έχουμε, να αναδεικνύουμε τη σημασία της κοινωνικοποίησης, είναι ανοιχτό καθημερινά το ζήτημα των επιπτώσεων στη ζωή των εργαζομένων. Ξέρετε ότι δουλεύουν με πολλές εργασιακές σχέσεις και η όποια σταθερότητα στην απασχόληση, στην αμοιβή, στο μισθό, αυτά πάνε περίπατο.

Επομένως, χωρίς να φεύγουμε από το κεντρικό πολιτικό ζήτημα, μας ενδιαφέρει και παλεύουμε να μη χάσουν τα πάντα οι εργαζόμενοι, ξεκινώντας από το θέμα των απολύσεων, της μείωσης των μισθών στον κλάδο, αλλά και τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν από τη γενική πορεία των πραγμάτων. Για παράδειγμα, έχουμε υπόψη μας ότι έχει τεθεί εμμέσως σήμερα στο προσωπικό του ΟΤΕ, το δίλημμα "ή απολύσεις ή μείωση μισθών". Αυτό είναι κάτι που θα το βρείτε μπροστά σας, ενδεχομένως μετά τις εκλογές, καθώς τώρα πολλά πράγματα δεν έρχονται.

Πάρτε τη "σημαία" της ανταγωνιστικότητας. Και μόνο από αυτό, όταν η ανταγωνιστικότητα συνεπάγεται είτε απολύσεις είτε μείωση μισθών, αλλά και απολύσεις και μείωση μισθών, σε κάποια στιγμή θα συνυπάρξουν και τα δυο.

Είναι καίριο ζήτημα σήμερα να υπάρχει ενιαίο κίνημα στο χώρο των τηλεπικοινωνιών κατά κλάδο. Να μην υπάρχουν διαχωρισμοί, εγώ δουλεύω στον ΟΤΕ, εσύ δουλεύεις στη VODAFONE, άλλος δουλεύει στη WIND κ.λπ. Πρέπει να υπάρχει ενιαίο κίνημα. Και, αν θέλετε, ως αντανάκλαση οργανωτική κατά τόπο δουλειάς, κατά κλάδο. Γιατί ο κλάδος πρέπει να είναι ενωμένος, ανεξαρτήτως των μορφών των εργασιακών σχέσεων που υπάρχουν.

Πολύ περισσότερο, ο κλάδος των τηλεπικοινωνιών να είναι επίσης συνενωμένος με όλα τα τμήματα και με όλους τους κλάδους που σήμερα υπάρχουν και σε κάθε περίπτωση ανταποκρίνονται στην ελληνική οικονομία και στη σύνθεση των εργαζομένων. Διότι η επίθεση είναι ενιαία. Και μάλιστα, ξέρετε πάρα πολύ καλά για τον ιδιωτικό τομέα, τον καθαρά ιδιωτικό, δεν χρειάζονται ειδικοί νόμοι. Τώρα πια, έχει αφεθεί ο κάθε επιχειρηματίας να κάνει ό,τι θέλει».