Κλιμάκωση του πολέμου σε βάρος των λαών της ΕΕ, με τη συντριβή των τελευταίων εργατικών δικαιωμάτων και την επιβολή μιας ακόμα πιο σκληρής πανευρωπαϊκής λιτότητας, σηματοδοτούν οι εργασίες σήμερα και αύριο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Με όχημα την «ενίσχυση της διακυβέρνησης» στην ΕΕ, και κάτω από τον τίτλο «νέα οικονομική διακυβέρνηση», οι ηγέτες των 27 κρατών - μελών ετοιμάζονται να «αναθεωρήσουν» σε ακόμα πιο αντιλαϊκή κατεύθυνση το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Ηδη, η Κομισιόν έχει επεξεργαστεί ένα πρώτο κείμενο προτάσεων, βάσει των κοινών θέσεων Γερμανίας - Γαλλίας, στο οποίο προβλέπονται σκληρές πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις για τα «δημοσιονομικά απείθαρχα» κράτη - μέλη.

Με πρόσχημα την πρόληψη μελλοντικών κρίσεων στην ευρωζώνη και την ΕΕ, το πολιτικό προσωπικό της ευρωενωσιακής πλουτοκρατίας ετοιμάζει να θεσπίσει ακόμα αυστηρότερους όρους στο «Σύμφωνο Σταθερότητας». Στο εξής, θα παρακολουθούνται και θα ελέγχονται, μαζί με τα δημοσιονομικά ελλείμματα, το δημόσιο χρέος και οι δείκτες ανταγωνιστικότητας των κρατών - μελών.

Με άλλα λόγια, η ΕΕ αρπάζει το μαστίγιο σε βάρος των λαών εκείνων που με την πάλη τους βάζουν εμπόδια και καθυστερούν σε εθνικό επίπεδο ανατροπές τις οποίες έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του.

Η Κομισιόν προβλέπει κυρώσεις για τα κράτη - μέλη που δε διατηρούν το έλλειμμα στο 3% του ΑΕΠ και το χρέος τους στο 60% του ΑΕΠ με στόχο: α) Να διασφαλίσει ότι η πολιτική λιτότητας σε βάρος των λαών θα εφαρμόζεται απαρέγκλιτα. β) Να προωθηθούν ταυτόχρονα και άμεσα όλες οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που θα εξασφαλίσουν ακόμα φτηνότερα εργατικά χέρια στο κεφάλαιο και θα διασφαλίσουν την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Οι κυρώσεις που έχουν προτείνει από κοινού Γερμανία και Γαλλία αφορούν την «απώλεια του δικαιώματος ψήφου στα συμβούλια υπουργών των κρατών - μελών», «το πάγωμα των κοινοτικών επιδοτήσεων» ακόμα και την «ελεγχόμενη πτώχευση μιας χώρας - μέλους του ευρώ».

Ωστόσο, οι κοινές αντιλαϊκές κατευθύνσεις των κρατών - μελών της ΕΕ διαμορφώνονται μέσα σε κλίμα έντονων ανταγωνισμών και αντιπαραθέσεων ανάμεσα στις κυβερνήσεις, απόρροια και της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης, αφού οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου αναζητούν ο καθένας τους καλύτερους δυνατούς όρους για λογαριασμό της εγχώριας αστικής τάξης.

Η γαλλογερμανική συμφωνία έχει προκαλέσει αντιδράσεις από τα υπόλοιπα κράτη - μέλη, οι οποίες εκφράζονται κυρίως με επιφυλάξεις σχετικά με την άμεση επανέναρξη της διαδικασίας για την αναθεώρηση της Συνθήκης της ΕΕ και επικύρωσής της μέχρι το 2013. Οι ενστάσεις εστιάζονται κυρίως στο γεγονός ότι μια τέτοια εξέλιξη «θα ήταν δύσκολο να πραγματοποιηθεί» σε σύντομο χρονικό διάστημα, με παράγοντες μάλιστα της ΕΕ να σημειώνουν ότι «χρειάστηκαν οχτώ χρόνια για τη δημιουργία και επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας».

Την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας, η ΕΕ θα επιχειρήσει να τη συνδέσει και με τη δημιουργία ενός «μόνιμου μηχανισμού στήριξης» (στον οποίο έχει υπαχθεί η ελληνική κυβέρνηση) για όλες τις χώρες του ευρώ, θέμα που επίσης θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Γερμανίδα καγκελάριος, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησής της με τον Γάλλο Πρόεδρο Ν. Σαρκοζί την προηγούμενη βδομάδα, έθεσε σαν προϋπόθεση για τη δημιουργία «μόνιμου μηχανισμού στήριξης» να συμφωνήσει η Γαλλία στην αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας έως το 2013.

Υπέρ της δημιουργίας ενός μόνιμου μηχανισμού στήριξης χωρίς να χρειαστεί αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας τάχτηκε χτες ο Επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ Ολι Ρεν, στο περιθώριο συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στις Βρυξέλλες. Ουσιαστικά πρότεινε την άμεση αυστηροποίηση των όρων της συνθήκης της Λισαβόνας, χωρίς να χρειαστεί η χρονοβόρα αναθεώρησή της, με την «αξιοποίηση» του «μηχανισμού στήριξης» που θα λειτουργήσει εκβιαστικά για τις χώρες που θα προσέλθουν για δανεισμό.