Σε απορρύθμιση οδηγεί το Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών (ΕΚΕΨΥΕ) η κυβέρνηση με την υποχρηματοδότηση και την άρνησή της να κρατήσει 78 εργαζόμενους που απασχολούνται στο Κέντρο με ελαστικές μορφές εργασίας (stage, συμβάσεις έργου κλπ.) των οποίων οι συμβάσεις λήγουν στο τέλος του Απρίλη.

Το ΕΚΕΨΥΕ αποτελεί συνέχεια του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ιδρύθηκε το 1956 και είναι ο μεγαλύτερος φορέας εξωνοσοκομειακής ψυχιατρικής περίθαλψης στη χώρα μας, εφαρμόζοντας εδώ και δεκαετίες το μοντέλο της κοινοτικής περίθαλψης - δηλαδή της περίθαλψης σε χώρους φιλοξενίας περιορισμένου αριθμού ατόμων και όχι στα μεγάλα ψυχιατρικά ιδρύματα. Επιχορηγείται και εποπτεύεται από το υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας και παρέχει δωρεάν υπηρεσίες.

Ομως, η εισαγωγή των ελαστικών σχέσεων εργασίας σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση οδηγούν το κέντρο σε αδιέξοδο με ορατή την προοπτική να κλείσουν μοναδικές για τα ελληνικά δεδομένα μονάδες, όπως το Κέντρο Αυτισμού στην Αγία Παρασκευή και το Σπουπάθειο στο Χαλάνδρι.

Την πολιτική της κυβέρνησης για το ΕΚΕΨΥΕ καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Κομματική Οργάνωση Λιβαδειάς του ΚΚΕ καθώς οδηγεί σε στραγγαλισμό τρία οικοτροφεία που αναπτύχθηκαν απ' το Κέντρο στην περιοχή «ενταγμένα στο πρόγραμμα αποϊδρυματοποίησης και επανένταξης ψυχικά ασθενών στα πλαίσια του προγράμματος Ψυχαργώ». Οι εργαζόμενοι στα οικοτροφεία έχουν να πληρωθούν απ' την αρχή του χρόνου και δεν έχουν ανανεωθεί οι συμβάσεις τους.

Απ' το 1991 που ιδρύθηκε η πρώτη μονάδα στη Λιβαδειά «έχουν γίνει τεράστιες προσπάθειες επανένταξης και κοινωνικοποίησης των οικοτρόφων με τις αρχές της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης» επισημαίνει η ΚΟ Λιβαδειάς του ΚΚΕ και τονίζει: «Είναι προφανές ότι αυτό το τόσο δύσκολο έργο απαιτεί μόνιμο προσωπικό, μιας και όλοι οι εργαζόμενοι δε δικαιούνται μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρεις αποδοχές και για τον πρόσθετο λόγο ότι οι οικότροφοι, αναζητούν ένα σταθερό περιβάλλον, καθαρό και οικογενειακό μέσα στο οποίο θα αισθάνονται ασφάλεια και σιγουριά με σταθερά πρόσωπα αναφοράς».