Στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ εν μέσω της καπιταλιστικής κρίσης και λίγες μέρες μετά τις ευρωεκλογές, οι 27 ηγέτες φρόντισαν να υπογραμμίσουν τη σημασία της «προετοιμασίας των αγορών εργασίας για τη μετακρισιακή περίοδο, την περίοδο της ανάπτυξης» και να πάρουν τα ανάλογα μέτρα.

Τους δόθηκε η ευκαιρία της οικονομικής κρίσης για να χτυπηθεί ό,τι απέμεινε στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα ώστε και την κρίση να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι - όπως πλήρωσαν και την κερδοφορία τους - και να διασφαλίσουν για τη φάση της αναζωογόνησης ακόμη πιο φτηνή εργατική δύναμη για την απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου που είναι και ο μοναδικός τους στόχος.

Οι «27» δεν άφησαν κανένα περιθώριο ψευδαισθήσεων για το «νέο» εργασιακό μοντέλο που θέλουν να δημιουργήσουν αξιοποιώντας την καπιταλιστική κρίση.

«Κήρυξαν πόλεμο» κατά των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων απέμειναν από τις προηγούμενες αναδιαρθρώσεις.

Σε αυτό το εργασιακό μοντέλο κυριαρχούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας για όλους αφού πρώτα πλασαρίστηκαν στις γυναίκες με το σκεπτικό του «συγκερασμού των εργασιακών και οικογενειακών» τους υποχρεώσεων. Επέκταση της υποαπασχόλησης, της μερικής απασχόλησης, των stage, της εκ περιτροπής εργασίας, της μείωσης μισθών και συντάξεων, της αύξησης της κινητικότητας των εργαζομένων από ειδικότητα σε ειδικότητα, κλάδο και χώρα, της χρηματοδότησης των εργοδοτών από τα δημόσια ταμεία, από τον ΟΑΕΔ, κλπ.

Ενίσχυση της διά βίου κατάρτισης, ιδιαίτερα των γυναικών για την απόκτηση δεξιοτήτων ώστε να συγκαλύπτεται η ανεργία και να δημιουργείται μια δεξαμενή φτηνού εργατικού δυναμικού έτοιμου για κάθε χρήση από την εργοδοσία.

«Ενεργός γήρανση» αποκαλείται η παράταση του εργάσιμου βίου, δηλαδή η μέχρι το θάνατο εκμετάλλευση των εργαζομένων από την εργοδοσία.

Νέο χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αφού πρώτα εξίσωσαν τα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών με εκείνα των ανδρών στα 65 χρόνια και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, τώρα θα αυξηθούν για όλους προς τα πάνω ενώ η πληρωμή των συνταξιοδοτικών εισφορών θα διαρκεί και μετά τη συνταξιοδότηση.

Ουσιαστικά το μοντέλο αυτό της «άτυπης» μέριμνας αποτελεί προσαρμογή των δομών Υγείας και Πρόνοιας στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και στη νέα πραγματικότητα που θα δημιουργήσει η πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, σε συνδυασμό με την εντεινόμενη ανεργία.

Προκειμένου να εξασφαλίσουν «κοινωνική συνοχή», αποφάσισαν μέτρα για τις κοινωνικές υπηρεσίες, τα οποία είναι αναγκαία ώστε το «δημόσιο» σύστημα Υγείας και Πρόνοιας, σε συνεργασία με τις λεγόμενες άτυπες δομές, δηλαδή με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με τους εθελοντές και τους φιλάνθρωπους, να δημιουργεί ένα «δίχτυ προστασίας» από την εξαθλίωση για όσους πληγούν από την κρίση και το προχώρημα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ώστε να προλάβουν κάθε κίνηση για ριζοσπαστικές αντιδράσεις και εκρήξεις.

Ξέρουν, δηλαδή, ότι η μισή δουλειά, η υποαπασχόληση και η μερική απασχόληση θα συμβάλουν ώστε εκατομμύρια εργαζόμενοι να μην μπορούν να εξασφαλίσουν μέσω ασφαλιστικών ταμείων τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την παροχή υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας.

Προκειμένου, λοιπόν, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του να αποφύγουν γενικευμένες και ριζοσπαστικές αντιδράσεις αλλά και να «προστατεύσουν» στοιχειωδώς το εμπόρευμα εργατική δύναμη, που τους είναι απαραίτητο για την απόσπαση της υπεραξίας, δημιουργούν ένα νέο, τεράστιο και κερδοφόρο πεδίο δράσης για επιχειρήσεις, ΜΚΟ, δήμους και ιδιώτες με τη λεγόμενη κοινωνική οικονομία και την «εταιρική ευθύνη».

Να, λοιπόν, μία ακόμη σύζευξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την επίτευξη του «συνδυασμού επίσημης και άτυπης υπηρεσίας φροντίδας». Η «κοινωνική οικονομία» λέγεται και «τρίτος τομέας» της οικονομίας. Δηλαδή, μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού. Δεν παραλείπουν να επισημάνουν ότι η αναμενόμενη διόγκωση του τομέα αυτού μπορεί να αξιοποιηθεί για την «παροχή νέων ευκαιριών απασχόλησης», ιδιαίτερα για τις γυναίκες.

Με δεδομένο ότι η γυναικεία εργατική δύναμη παραμένει η φτηνότερη σε όλα τα εκμεταλλευτικά οικονομικά συστήματα γίνεται ξεκάθαρο ότι οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου βρίσκονται ξανά στο μάτι του κυκλώνα. Προετοιμάζουν μισοκαταρτισμένες και κακοπληρωμένες γυναικείες θέσεις μισής απασχόλησης, για τις «άτυπες» υπηρεσίες μέριμνας, όπως παλιά οι πρακτικές νοσοκόμες.

Στο πρόσφατο (20/6/09) Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΓΕ, που πραγματοποιείται κάθε τρίμηνο, κυριάρχησαν στη συζήτηση τα νέα μέτρα-καρμανιόλα, ιδιαίτερα για τις γυναίκες, που συναποφάσισαν οι κυβερνήσεις στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, μέτρα που αποτελούν από μόνα τους απάντηση σε όλους και όλες που νόμισαν ότι η αποχή τους από την κάλπη είναι στάση διαμαρτυρίας και τιμωρίας απέναντι στους δήμιους των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Γυναίκες από κάθε γωνιά της χώρας εξέτασαν σε βάθος τις συνέπειες των νέων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας.

Το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα της ΟΓΕ, έχοντας αποποιηθεί τον τίτλο και το ρόλο της Μη Κυβερνητικής ή Κερδοσκοπικής Οργάνωσης, χωρίς δεσμεύσεις από χρηματοδοτήσεις, πήρε θέση μάχης όπως έχει χρέος και το πραγματοποιεί εδώ και 33 χρόνια που δρα και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των γυναικών που μοχθούν καθημερινά στην πόλη και στην ύπαιθρο.

Το Διοικητικό Συμβούλιο, αφού ενέκρινε το περιεχόμενο της ανακοίνωσης που καταγράφει τις επιπτώσεις από τα μέτρα τα οποία εισηγήθηκαν οι υπουργοί Απασχόλησης στη σύνοδό τους στις 8 και 9 του Ιούνη και «κλειδώθηκαν» στη Σύνοδο Κορυφής των 27 ηγετών στις 18 και 19 του Ιούνη, αποφάσισε πολύ συγκεκριμένα βήματα:

-- Ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο των νέων μέτρων πρέπει να βοηθήσουν όλοι οι γυναικείοι σύλλογοι να γίνουν κατανοητά από όλες τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις νέες γυναίκες. Γεγονός που προϋποθέτει την εκλαΐκευσή τους.

-- Καθοριστικής σημασίας ζήτημα είναι να κατανοήσουν οι γυναίκες ότι τα νέα μέτρα είναι η συνέχεια της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της στρατηγικής της Λισαβόνας, μέτρα που θα διασφαλίσουν τη μέγιστη κερδοφορία του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και την περίοδο της οικονομικής ανάκαμψης.

-- Οι σύλλογοι και οι ομάδες της ΟΓΕ σε όλη τη χώρα ξεκινούν, με σχέδιο και πρόγραμμα, καμπάνια ενημέρωσης (με την ανακοίνωση της ΟΓΕ) παντού όπου εργάζονται γυναίκες, με κάθε μέσο και τρόπο, που χρόνια τώρα χρησιμοποιούν. Συσκέψεις σε σπίτια, τραπεζάκια με υλικό ενημέρωσης, όπου στήνονται καλοκαιρινές πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις. Ιδιαίτερα τώρα το καλοκαίρι στις συνοικίες μαζεύεται πολύς κόσμος στις πλατείες και στα πάρκα. Εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς, όπου έχουν συναντήσει γυναίκες εργαζόμενες και την 8η του Μάρτη και την προεκλογική περίοδο.

-- Οι σύλλογοι και οι ομάδες της ΟΓΕ να προκαλέσουν όπου μπορούν κοινές συσκέψεις με άλλους φορείς του λαϊκού μας κινήματος στον τόπο δράσης τους.

-- Οι σύλλογοι και οι ομάδες να πάρουν μέρος στη δράση των συντονιστικών φορέων, όπου αυτοί έχουν συγκροτηθεί, και να μετέχουν σε κάθε μορφή συσπείρωσης και στο κάλεσμα του ταξικού εργατικού κινήματος.

-- Η ΟΓΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι το εργατικό κίνημα με ταξικό προσανατολισμό είναι ο μόνος σύμμαχος στον αγώνα για την ισοτιμία που παλεύει. Γι' αυτό είναι παρούσα πάντοτε σε κάθε κάλεσμα του ΠΑΜΕ, όπως έγινε και στις 17 του Ιούνη στη σύσκεψη για τη συντονισμένη αντιμετώπιση - απάντηση στη νέα επίθεση της ΕΕ και των κομμάτων της.

Η στρατηγική και η επίθεση του κεφαλαίου είναι ενιαία και σαν τέτοια πρέπει να απαντηθεί για να έχει αποτελεσματικότητα ο αγώνας. Η συντονισμένη δράση από τα ταξικά συνδικάτα και τους αγωνιστικούς μαζικούς φορείς είναι ο μόνος δρόμος που θα φέρει αποτελέσματα ενάντια στα νέα μέτρα, για το φρενάρισμα και την αποτροπή των απολύσεων, για την υπογραφή ικανοποιητικών συμβάσεων, για το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, για τις θετικές διακρίσεις υπέρ των εργαζόμενων γυναικών που οδηγούν στην ανακούφιση από τα πολλαπλά βάρη, για την έμπρακτη αναγνώριση από το κράτος της κοινωνικής αξίας της μητρότητας.

Οσο, όμως, τα μέσα παραγωγής βρίσκονται σε λίγα χέρια και οι πολλοί παράγουν τον υλικό και πνευματικό πλούτο για την κερδοφορία των λίγων, τόσο η εκμετάλλευση θα γίνεται στυγνότερη, απροκάλυπτη, βάρβαρη και οι γυναίκες διαχρονικά θα αποτελούν το καύσιμο για το όχημα της όλο και μεγαλύτερης εκμετάλλευσης για όλους. Αυτή είναι η μήτρα των δεινών που πρέπει να καταλάβουν οι γυναίκες ώστε να μπουν στον αγώνα.

Το σύνθημα του 10ου Συνεδρίου της ΟΓΕ, «Ο ιμπεριαλισμός στοχεύει τη ζωή. Κάνε τη δύναμή σου ανατροπή», γίνεται κάθε μέρα και πιο επίκαιρο.