Στα 20 δισ. ευρώ έφτασε στην 8ετία (2000-2007) η μάζα των κερδών του τραπεζικού κεφαλαίου. Πρόκειται για τα αμύθητα ποσά, όπως καταγράφονται στους επίσημους ισολογισμούς των ντόπιων τραπεζών, οι οποίες με την πολύπλευρη στήριξη των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και του κράτους με εντατικούς ρυθμούς ξεκοκαλίζουν τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο. Η προκλητική συγκέντρωση κερδών συνεχίστηκε με ακόμη πιο εντατικούς ρυθμούς στα αμέσως προηγούμενα χρόνια: Στη 2ετία 2006-2007 απέσπασαν 9,2 δισ. ευρώ εμφανίζοντας εξοργιστική αύξηση της τάξης του 68%! Αυτούς τους άρπαγες έρχεται τώρα να στηρίξει η κυβέρνηση της ΝΔ στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ και με τη σύμφωνη, επί της ουσίας, γνώμη από τις ηγεσίες των κομμάτων του κοινωνικού εταιρισμού.

Η υπερσυσώρευση κερδών προέρχεται από τη λεηλασία των λαϊκών στρωμάτων. Η ρίζα του ζητήματος βρίσκεται στην εφαρμοζόμενη πολιτική των αναδιαρθρώσεων σε τομείς και κλάδους της οικονομίας, τη ραγδαία εξάπλωση του δανεισμού των νοικοκυριών, πάνω στα οποία το ντόπιο τραπεζικό κεφάλαιο στήριξε την επιχειρηματική διείσδυσή του στην ευρύτερη ζωτική περιοχή και αγορές (Βαλκάνια, Τουρκία και αλλού). Μοχλός της ανάπτυξης των τραπεζών δεν είναι το, έτσι κι αλλιώς, υπαρκτό «επιχειρηματικό δαιμόνιο», αλλά οι συγκεκριμένες επιλογές, η συνολική στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου, αρχικά στο πλαίσιο της σύγκλισης με την ΟΝΕ, στη συνέχεια η εντατικοποίηση των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», η Στρατηγική της Λισαβόνας και οι εθνικές εξειδικεύσεις της.