Στασιμότητα, λογιστικές αυξήσεις, αλλά και μειώσεις δαπανών, προβλέπονται στο νέο «Κοινωνικό Προϋπολογισμό» για το 2000, που παρουσίασε χτες ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης, ο οποίος δεν απέφυγε να επαναλάβει, όπως και οι προκάτοχοί του στις ανάλογες παρουσιάσεις, ότι σημειώνεται σημαντική αύξηση των κοινωνικών δαπανών για τη χρονιά που διανύουμε. Για να ενισχύσει αυτή του την άποψη, ο υπουργός Εργασίας επικαλέστηκε στοιχεία του «Κοινωνικού Προϋπολογισμού», που έχουν να κάνουν με τη σχέση της εξέλιξης των κοινωνικών δαπανών και του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Τα νούμερα αυτά, όμως, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα των χαμηλών συντάξεων και των κρατικών επιχορηγήσεων, που δίνονται μονάχα στα χαρτιά!

Στην ίδια παρουσίαση, ο υπουργός Εργασίας επανέλαβε ότι το Γενάρη θα αρχίσει και ο «κοινωνικός διάλογος» για το ασφαλιστικό, ο οποίος στόχο έχει την ανατροπή του σημερινού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και την πλήρη εξαθλίωση ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Ο «Κοινωνικός Προϋπολογισμός» του 2000 προβλέπει - όπως και ο περσινός - σε πολλές περιπτώσεις μικρότερα ποσοστά αυξήσεων ακόμη και από τον αντίστοιχο του 1997.

Ειδικότερα: Τα έσοδα του Κοινωνικού Προϋπολογισμού αυξήθηκαν κατά 9,85% σε σχέση με το 1999, αλλά οι δαπάνες - με λίγα λόγια, το κόστος για διάφορες παροχές προς τους εργαζόμενους και συνταξιούχους - αυξήθηκαν μόνο κατά 9,82%. Αυτό σημαίνει ότι τα βασικά αναλογικά μεγέθη του είναι ίδια με του 1999. Η κυβέρνηση επαναλαμβάνει μια παλιά «συνταγή»: Παρουσιάζει την ωρίμανση των εσόδων και των εξόδων ως αύξηση των δαπανών για την κοινωνική πολιτική, αλλά δε διοχετεύει παραπάνω πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ενίσχυση αυτής της πολιτικής.

Εντοπίζεται, δηλαδή, για μια ακόμη χρονιά αύξηση των εσόδων (από 9,53% το 1999 και 8,76% το 1998), αλλά όχι και αντίστοιχη αύξηση των κοινωνικών δαπανών. Ενδεικτικά, αν και οι δαπάνες το 2000 προβλέπονται αυξημένες κατά 9,82%, μεγαλύτερες δηλαδή από το 1999 που ήταν 8,07%, ωστόσο, το 1999 ήταν μια ιδιαίτερα άσχημη χρονιά για τις κοινωνικές παροχές. Η απάτη περί δήθεν σημαντικής αύξησης των κοινωνικών δαπανών το 2000 καταρρέει μπροστά στην αντίστοιχη αύξηση του 1997 κατά 10,55%!

Τα συνολικά έσοδα για το 2000 φθάνουν τα 8,514 τρισ. δρχ. και τα προϋπολογισμένα έξοδα στα 8,215 τρισ. δρχ.

Οσον αφορά τις παροχές και το μέγεθος του κόστους σε σχέση με το σύνολο του «Κοινωνικού Προϋπολογισμού», ενδεικτικά είναι μερικά ποσοστά: Για παράδειγμα, οι παροχές των συντάξεων αφορούν το 71,06% του προϋπολογισμού του 1999. Παρ' όλο, που, σύμφωνα και με τον υπουργό Εργασίας, οι συνταξιούχοι αυξήθηκαν από πέρσι κατά 360.000, το αντίστοιχο μέγεθος των παροχών για συντάξεις το 2000 είναι μόλις 71,55%! Το 2000 προβλέπεται, επίσης, μείωση των δαπανών για την πρόνοια: Το 1999 προβλεπόταν 5,21% και το 2000 προβλέπεται 4,77%. Μείωση έχουμε και για τις παροχές ασθένειας, από 18,88% το 1999, σε 18,68% το 2000.

Φυσικά, το αίτημα για τριμερή χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων παραμένει ανικανοποίητο από την κυβέρνηση, ενώ οι επιχορηγήσεις προς αυτά μειώνονται συνολικά, με επιμέρους διαφοροποιήσεις. Στο ΙΚΑ υπολογίζεται ότι θα δοθούν 210,6 δισ. δρχ., έναντι 209,3 δισ. δρχ. το 1999. Ομως, είναι δεδομένες οι αποκλίσεις από το προβλεπόμενο ποσό και αυτό που τελικά δίνεται. Για παράδειγμα, το 1998 είχε προϋπολογιστεί να δοθούν στο ΙΚΑ 238,7 δισ. δρχ. και δόθηκαν ...206 δισ. δρχ.!

Στον ΟΓΑ δίνονται το 2000 489 δισ., από 431 δισ. δρχ. το1999. Στο ΝΑΤ δίνονται 145 δισ., από 125 δισ. δρχ. Στο ΤΕΒΕ μπαίνει ξανά «μαχαίρι» και από 37 δισ. το 1998 και 34 δισ. δρχ. το 1999, πέφτει στα 33 δισ. δρχ. Στο ΤΑΕ δίνονται 5,8 δισ., από 5,9 δισ. δρχ. Στο ΤΣΑ δίνονται 3 δισ. όπως και το 1999. Στον ΟΑΕΔ δίνονται 8,5 δισ. από 7,6 δισ. δρχ. και στον ΟΕΕ δίνονται 3,6 δισ., από 3,7 δισ. δρχ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού, οι ασφαλισμένοι κύριας σύνταξης στους Οργανισμούς αρμοδιότητας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ήταν 4.095.748, τον Αύγουστο του 1999. Οι ασφαλισμένοι επικουρικής σύνταξης ήταν 2.456.181. Για ασθένεια 5.928.638 και για πρόνοια 971.128.