Λοχαγέ Κορέλι, ιδού και τα σώβρακα μας, τα λερωμένα. Δική σας η Κεφαλονιά, το Ιόνιο... και ό,τι άλλο επιθυμεί η ψυχή σας. Εμείς είμαστε εδώ να σας υπηρετούμε. Και να τρέχουμε κοντά σας, να μαθαίνουμε πότε ξυπνάτε, τι τρώτε, τι χέζετε! Τέτοια κατάντια και τέτοια εικόνα τριτοκοσμικής χώρας. «Δημοσιογράφοι» και «δημοσιογραφίνες» με τα μαρκούτσια στο χέρι να τρέχουνε πίσω σας για μια δήλωση ή έστω για μια ματιά σας. Προπαντός για τη ματιά σας! Και ο φιλότεχνος υπουργός Εθνικής Αμυνας, από κοντά, φυσικά...

Λοχαγέ Κορέλι, μη νοιάζεστε για το περιεχόμενο, αυτοί πεθαίνουνε για τη φόρμα. Φτάνει να βλέπουνε το κορμί σας, τα μάτια σας, τα λιγοστά μαλλιά σας... και ποιος νοιάζεται για την ιστορία! Ανθρωποφάγοι οι αντάρτες, εκεί θα κολλήσουμε, τώρα. Οι Ιταλοί πέρασαν απέναντι πετώντας, δεν τους βοήθησε ο ΕΛΑΣ. Και οι σκοτωμένοι, χαρά στο πράμα, θα πέθαιναν αργότερα στις εξορίες, έτσι δεν είναι; Εσείς, όμως, Λοχαγέ Κορέλι - και η ταινία σας, βέβαια - μην ασχοληθείτε με τέτοιες «φτηνές» λεπτομέρειες... Εσείς πάρτε την Πελαγία, πάρτε και το σκήνωμα του Αγίου Γεράσιμου (ό,τι έχει μείνει, απ' αυτό), πάρτε τα όλα... Μόνο δώστε τους μια συνέντευξη. Σταθείτε απέναντί τους, με ανοιχτά τα πόδια, όπως συνηθίζετε - για να τους δείχνετε πού τους γράφετε - και πέστε τους διάφορες ανοησίες «... μ' αρέσει η Ελλάδα και το ούζο»! Φιλόσοφε!

Τι συμβαίνει, λοιπόν, στην Κεφαλονιά; Ψύλλους στα άχυρα ψάχνω, θα πείτε! Η χώρα μας στον αστερισμό του ΠΑΣΟΚ τρέχει - τυφλά - πίσω από το χρήμα. Από εδώ και πέρα όλα είναι πιθανά. Μια πόλη μετατρέπεται σε πλατό, ο στρατός γίνεται μοντέλο, φτάνει να πέφτει το δολάριο. Η λογοκρισία απαγορεύεται διά νόμου, ό,τι θέλει γυρίζει ο καθένας. Φτάνει να πληρώνει. Και μάλιστα σε συνάλλαγμα.

Και ο σύντροφος μου, που έξω από τη Σάμη διάβαζε - κρυφά - κάτω από την ελιά το «Ριζοσπάστη», «μια ζωή παράνομα, έτσι συνήθισα να διαβάζω», έλεγε, ευτυχώς δε ζει, πια...