Μεταξύ Πειραιώς και Ιεράς Οδού, μια από τις πιο παλιές γειτονιές της Αθήνας, το Γκαζοχώρι. Μια γειτονιά, που η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αποφάσισε ότι πρέπει να αναπλαστεί, να αναμορφωθεί και να «καθαριστεί». Να καθαριστεί από τους εργαζόμενους, τις βιοτεχνίες και τους επί σειρά δεκαετιών κατοίκους της και να γίνει χώρος διασκέδασης και κατοικίας λίγων προνομιούχων, τα οικόπεδα και οι περιουσίες των οποίων- σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων- εξαιρέθηκαν από την ανάπλαση.

Στο όνομα αυτής της ανάπλασης, το ΥΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε την απαλλοτρίωση ορισμένων χώρων, ανέστειλε τις οικοδομικές άδειες και απαγόρευσε κάθε οικοδομική εργασία στα ήδη υπάρχοντα κτίσματα, εκτός από κατεδαφίσεις. Οι κάτοικοι και επαγγελματίες θεωρούνται «παρείσακτοι» και καλούνται να τραπούν σε φυγή... Ανθρωποι που προσπαθούν να καταλάβουν γιατί πρέπει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους και την περιοχή που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και δημιούργησαν. Οι ίδιοι καταγγέλλουν ότι κάποιοι μεγαλοσχήμονες που αγόρασαν ακίνητα εκεί, έτυχαν ευμενούς μεταχείρισης και οι ιδιοκτησίες τους δεν απαλλοτριώνονται,

«Η "Συμπαράταξη για την Αθήνα", συμμετέχει στις κινητοποιήσεις των κατοίκων της περιοχής, γιατί οι αναπλάσεις, πρέπει να γίνονται με τη συναίνεση των κατοίκων και όχι ενάντια στους κατοίκους» είπε στο «Ρ» ο Σπύρος Χαλβατζής. «Θέσαμε το θέμα των απαλλοτριώσεωνστο Δημοτικό Συμβούλιο. Εκεί υπάρχουν 46 βιοτεχνίες - επιχειρήσεις με 387 εργαζόμενους, που με βάση την απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ για τις απαλλοτριώσεις, φεύγουν, εκδιώκονται από αυτή την περιοχή. Σ' αυτή την περιοχή, υπάρχουν πολλές παραδοσιακές δραστηριότητες και χρήσεις. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι λένε ότι από αυτούς εξαρτώνται περίπου 1.300 άτομα - μέλη των οικογενειών τους. Είναι φανερό ότι όταν κλείσουν αυτές οι επιχειρήσεις, πολλοί άνθρωποι θα μείνουν χωρίς δουλιά».

Ο Σπ. Χαλβατζής τονίζει ότι πρέπει να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για αποκατάσταση όσων εξαναγκαστούν να φύγουν από την περιοχή. «Να μην εκδιωχτούν οι βιοτέχνες και οι επαγγελματίες χωρίς να υπάρχει μια εναλλακτική λύση, σ' ένα βιοτεχνικό πάρκο, ή σε κάποιους άλλους χώρους και χωρίς να τους δοθούν κίνητρα για να μπορέσουν να συνεχίσουν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες. Το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για όσους αφήσουν τα σπίτια τους».

Η οργή και η απελπισία των κατοίκων και των εργαζομένων της περιοχής, είναι εμφανέστατη και δε διστάζουν να τη δηλώσουν με κάθε δυνατό τρόπο. «Θεωρούμαστε καταπατητές στον τόπο μας. Δεν τα κλέψαμε, τα 'χουμε δουλέψει σκληρά», λένε ο Η. Χρήστου και ο Γ Νικολάου. Ανθρωποι αγανακτισμένοι, μεροκαματιάρηδες, που θέλουν απλά να τους αφήσουν να ζήσουν αξιοπρεπώς. «Δε ζητάμε να μας βοηθήσουν, γιατί σήμερα είναι θράσος να ζητάς από το ελληνικό κράτος να σε βοηθήσει, απλά να μας αφήσουν να δουλέψουμε», προσθέτει ο Χ. Κρουσαράκης.

Ο Αν. Ανδρέου, ιδιοκτήτης μηχανουργείου, προκαλεί όσους θέλουν να κάνουν το Γκαζοχώρι πολιτιστικό κέντρο «να έρθουν να ανταλλάξουμε περιουσίες και να τις παραχωρήσουν αυτοί στο κράτος να κάνει ανάπλαση». Ενας άνθρωπος, που γεννήθηκε, μεγάλωσε και δούλεψε στο Γκαζοχώρι.

Εκτός από τους επαγγελματίες και τους εργαζόμενους της περιοχής, απελπισμένοι είναι και όσοι κατοικούν εκεί και υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Κάνουν προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, κινητοποιήσεις, καταγγελίες, αλλά από ό,τι φαίνεται δε συγκινούν κανέναν. «Εγώ δε φεύγω από το σπίτι μου, ας έρθουν να με βγάλουν αυτοί που θα τα γκρεμίσουν, δε διαπραγματεύομαι την περιουσία μου», λέει η κ. Ελένη.