Μέσα στις πολύβουες πόλεις, πέρα από τους ήχους της καθημερινότητας και τα φωτεινά σήματα που «πλημμυρίζουν» δρόμους και σπίτια, μια άλλη αόρατη και σιωπηρή «βοή» γεμίζει το χώρο. Υπάρχει ακόμα και στις ήσυχες εξοχικές τοποθεσίες, ή στο μαύρο σκοτάδι μιας συννεφιασμένης νύχτας πάνω στα βουνά. Είναι η «βοή» των ραδιοκυμάτων που εκπέμπουν χιλιάδες ραδιοσταθμοί, ραδιοερασιτέχνες και κινητά τηλέφωνα σε όλο τον κόσμο. Τα μόνα «αυτιά» που μπορούν να τη συλλάβουν είναι οι κεραίες.

Βλέποντας τις κάθε λογής κεραίες που υπάρχουν στις ταράτσες των σπιτιών, στα πάρκα κεραιών, πάνω σε κυβερνητικά κτίρια και στα κτίρια των τηλεπικοινωνιακών οργανισμών, αναρωτιέται κανείς γιατί χρειάζονται όλα αυτά τα μεγέθη και είδη. Το ανάπτυγμα της κεραίας καταρχήν, καθορίζεται από το φάσμα συχνοτήτων (μπάντα) στην οποία λαμβάνει. Ενα εισερχόμενο ραδιοκύμα συντονίζεται καλύτερα (και δίνει το πιο δυνατό σήμα) όταν το μήκος της κεραίας είναι το μισό του δικού του μήκους κύματος (σε περίπτωση έλλειψης χώρου χρησιμοποιούνται κεραίες με μήκος το ένα τέταρτο του μήκους κύματος).

Οι μπάντες των ραδιοσυχνοτήτων αναφέρονται συνήθως ως συχνότητες. Ετσι, στην μπάντα των AM κατατάσσονται οι συχνότητες από 500-1.500 kHz (χιλιόκυκλοι). Στα FM και τις μπάντες που χρησιμοποιούν οι τηλεοράσεις οι συχνότητες 54-1.600 MHz (μεγάκυκλοι). Υπάρχει όμως ένας εύκολος τρόπος να υπολογιστεί το αντίστοιχο μήκος κύματος. Στο χρόνο ενός παλμού (μιας ταλάντωσης) το ραδιοκύμα, που είναι κι αυτό ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία όπως το φως, καλύπτει απόσταση που προκύπτει αν διαιρέσουμε την ταχύτητα του φωτός με τον αριθμό των ταλαντώσεων ανά δευτερόλεπτο. Αν, για παράδειγμα, θέλουμε να υπολογίσουμε το μήκος κύματος ενός σταθμού που εκπέμπει στα 300 MHz τότε προκύπτει μήκος κύματος 1 μέτρου (300.000.000 μέτρα ανά δευτερόλεπτο / 300.000.000 παλμοί ανά δευτερόλεπτο). Αυτό σημαίνει ότι η ιδανική κεραία για τη λήψη αυτής της συχνότητας θα έχει μήκος μισό μέτρο (στην πραγματικότητα κάτι λιγότερο απ' αυτό για λόγους που δεν μπορούν να αναλυθούν εδώ). Για πιο υψίσυχνες μπάντες, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται στα κινητά τηλέφωνα, το μήκος κύματος είναι γύρω στα 10 εκατοστά.

Μετά το μήκος, ο προσανατολισμός της κεραίας είναι το σπουδαιότερο χαρακτηριστικό. Οι περισσότεροι σταθμοί τηλεόρασης και οι ραδιοσταθμοί FM, εκπέμπουν με οριζόντια πόλωση των κυμάτων (οι παλμοί γίνονται σε οριζόντιο επίπεδο) και γι' αυτό οι κεραίες που τους «πιάνουν» καλύτερα είναι αυτές που είναι τοποθετημένες οριζόντια. Αντίθετα, οι περισσότεροι ραδιοσταθμοί AM εκπέμπουν με κάθετη πόλωση. Βέβαια, οι περισσότεροι σύγχρονοι πομποί εκπέμπουν και με τις δύο πολώσεις, έτσι ώστε οι κεραίες που βρίσκονται σε ενδιάμεσα επίπεδα να μπορούν να λαμβάνουν σήμα σχεδόν το ίδιο καλά, όσο αν βρίσκονταν στο βέλτιστο επίπεδο. Ορισμένα είδη εσωτερικών κεραιών όπως η κεραία «αυτιά λαγού», επιτρέπουν την περιστροφή και την αλλαγή κλίσης των στοιχείων τους, ώστε να μειώνονται οι παρεμβολές από ανάκλαση ή εμπόδια στο δρόμο των ραδιοκυμάτων.

Πέρα από το μήκος κεραίας και τον προσανατολισμό της τα ραδιοκύματα δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικά. Ενα ηλεκτρομαγνητικό κύμα απλώς επάγει μια διαφορά δυναμικού στην κεραία, έτσι τα πιο πολλά από τα παράξενα σχήματα και μαραφέτια που διαφημίζουν οι πωλητές των κεραιών δεν τους προσθέτουν κάτι ουσιαστικό από ηλεκτρικής πλευράς. Μπορεί να τις κάνουν πιο όμορφες, ή να τους δίνουν στιλ, αλλά μικρό ως μηδαμινό αποτέλεσμα έχουν στην ποιότητα του σήματος.

Οι ενισχυτές στη βάση μιας κεραίας μπορούν να ενισχύσουν το σήμα μερικών χιλιοστών του βολτ που παράγει η κεραία από μόνη της. Ομως και εδώ γίνονται υπερβολές λόγω μάρκετινγκ. Ενας ενισχυτής 30 ντεσιμπέλ δεν προσφέρει κανένα πλεονέκτημα σε σχέση με έναν ενισχυτή 20 ντεσιμπέλ (που είναι η ιδανική τιμή ενίσχυσης σήματος). Αντίθετα, μπορεί να πιέσει και να κάνει ζημιά στα ηλεκτρονικά στοιχεία του κυκλώματος που ακολουθεί (ραδιόφωνο, τηλεόραση κτλ.).