Για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, διατυπώνεται αίτημα απ' την εισαγγελία του Αρείου Πάγου για άρση της βουλευτικής ασυλίας βουλευτή του ΚΚΕ, προκειμένου να παραπεμφθεί σε δίκη, επειδή συμμετείχε σε κινητοποιήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Την πρώτη φορά, το αίτημα αφορούσε την Σ. Καλαντίδου και τη συμμετοχή της στις κινητοποιήσεις στα «Τζάμπο», με αίτημα την επαναπρόσληψη εργαζόμενου που απολύθηκε, επειδή αρνήθηκε να εξαγοραστεί. Τη δεύτερη, τον Γ. Μαρίνο για τη συμμετοχή του σε κινητοποίηση στα διόδια Σχηματαρίου, με αίτημα την κατάργηση του ληστρικού χαρατσιού που έχει επιβληθεί στο λαό. Την ίδια στιγμή, ο δήμαρχος Νίκαιας, Στ. Μπενετάτος, συλλαμβάνεται και οδηγείται στο κρατητήριο κυριολεκτικά για «ψύλλου πήδημα». Ενώ εκκρεμούν διώξεις σε βάρος δεκάδων αγωνιστών που διέπραξαν το «αδίκημα» της συμμετοχής σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στα «Τζάμπο» και αλλού.

Δεν πρόκειται ούτε για μεμονωμένα, ούτε για τυχαία περιστατικά. Και βεβαίως δεν μπορούν να αποδοθούν απλά και μόνο στον υπερβάλλοντα ζήλο, με τον οποίο ορισμένοι δικαστικοί λειτουργοί σπεύδουν να υλοποιήσουν εντολή του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Σανιδά για ποινικοποίηση και καταστολή των κινητοποιήσεων του ταξικού κινήματος, τις οποίες χαρακτήρισε «τελεσθέντα εγκλήματα». Οι απόπειρες δίωξης βουλευτών έχουν πολιτική κάλυψη. Εντάσσονται, μαζί με όλες τις άλλες διώξεις, σε ένα γενικότερο σχέδιο, που από κοινού υλοποιούν το ταξικό κράτος με όλους τους μηχανισμούς του, όπως είναι η «τυφλή» κι «αδέκαστη» Δικαιοσύνη και η κυβέρνηση, για το τσάκισμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για την τρομοκράτηση αγωνιστών που πλαισιώνουν τις γραμμές του.

Κάθε κρούσμα αυταρχισμού - και είναι πολλά - αποτελεί μια ψηφίδα που συμπληρώνει το ψηφιδωτό της εντεινόμενης καταστολής ενάντια σε κάθε αγωνιστική, ριζοσπαστική φωνή. Η εικόνα που «φιλοτεχνούν» η άρχουσα τάξη, οι πολιτικοί της εκπρόσωποι και οι μηχανισμοί που έχει στη διάθεσή της, έχει πολλές διαστάσεις. Διώξεις, εκβιασμοί και πιέσεις, δικαστικές αποφάσεις που σε χρόνο ρεκόρ κηρύττουν κινητοποιήσεις «παράνομες» και «καταχρηστικές», ανοιχτή καταστολή κινητοποιήσεων, πόλεις ζωσμένες από κάμερες παρακολούθησης, δημιουργία τράπεζας DNA για το φακέλωμα όλων όσοι κατηγορηθούν ακόμα και για πλημμέλημα. Κομμάτι αυτής της εικόνας είναι και οι συκοφαντίες και οι προβοκάτσιες σε βάρος του ΚΚΕ και πολλά άλλα ακόμα.

Αν κι όλα αυτά δείχνουν, και είναι, επικίνδυνα, αν όλα αυτά προϊδεάζουν για ένα ζοφερό αύριο, εντούτοις εμπεριέχουν ένα στοιχείο ενθαρρυντικό για το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Μαρτυρούν τη δύναμή του και το φόβο που προκαλεί στον ταξικό αντίπαλο. Είναι μέτρα που αναγκάζεται να τα πάρει για να θωρακιστεί απέναντι στη διογκούμενη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια, που μπορεί να μετουσιωθεί σε υλική δύναμη αμφισβήτησης και ανατροπής του σάπιου, βάρβαρου συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Απ' αυτό ακριβώς πρέπει να πιαστεί κάθε άνθρωπος του μόχθου και, αντί του φόβου που καθηλώνει, να επιλέξει την οργανωμένη πάλη μέσα απ' τις γραμμές του ταξικού κινήματος, σπάζοντας το κλίμα αυταρχισμού και καταστολής στην πράξη.