Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη την πατρότητα της ...ρηξικέλευθης ιδέας για «υπεύθυνη αντιπολίτευση», αφού πρώτος αυτός την έριξε στην αρένα πριν τις εκλογές του 2009! Τότε δηλαδή που ο κόσμος είχε τούμπανο ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - αφού διαφαινόταν η επικράτησή του - θα έφερνε τα πάνω κάτω σε ό,τι αφορά στο λαό, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ καμάρωνε για τον έλεγχο που θα ασκούσε και τα μπόσικα που θα κρατούσε στη βουλή ώστε να μην παρεκκλίνει το ΠΑΣΟΚ απ' τις θετικές του δεσμεύσεις. Λόγια όλα του Παπαδημούλη.

Σήμερα ο εμπνευστής του ...νέου τύπου αντιπολίτευσης δηλώνει (χτες στο «Ράδιο 9»): «Το είδος της αντιπολίτευσής μας θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες: ο πρώτος είναι το έργο της κυβέρνησης. Είτε η κυβέρνηση τα πάει καλά, είτε τα κάνει "μούσκεμα", αυτό θα επηρεάσει την αντιπολιτευτική μας γραμμή. Ο δεύτερος είναι ο τρόπος με τον οποίο η τρικομματική κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει θεσμικά και πολιτικά την αξιωματική αντιπολίτευση (...) Αν σεβαστούν το θεσμικό και πολιτικό ρόλο της (...) εμείς θα το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας».

Δεν υπερασπίζεται το «βλέποντας και κάνοντας». Εδώ ανοιχτά λέει στο λαό να είναι σε ετοιμότητα να συνταχτεί με την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν η κυβέρνηση δεν τα πάει καλά! Ως τότε ας περιμένει. Απροκάλυπτα δηλαδή ζητάει για λογαριασμό της κυβέρνησης πίστωση χρόνου, περίοδο χάριτος. Οταν είναι παραπάνω από φανερό ότι όχι μόνο δεν περισσεύει λεπτό στο λαό για να το σπαταλήσει σε αναμονή, αλλά πρέπει να «τρέξει» την οργάνωσή του και την πάλη του για να προλάβει αυτά που έρχονται, που έχουν επίσης φανεί ότι θα είναι κόλαφος. Ο Δ. Παπαδημούλης επί το έργον της «υπεύθυνης αντιπολίτευσης» μάλιστα εξωραΐζει και το ρόλο της κυβέρνησης. Η πολιτική που θα ασκήσει, αν είναι αντιλαϊκή - ισχυρίζεται εμμέσως πλην σαφώς - θα οφείλεται στο ότι η κυβέρνηση τα έκανε μούσκεμα! Δε θα την εφαρμόσει δηλαδή συνειδητά, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής στρατηγικής για διαχείριση της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου, αλλά ασυνείδητα, από ανικανότητα! Πράγματι δρουν ως ο άλλος πόλος του αστικού πολιτικού συστήματος.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ελα όμως που ακόμη και το γερμανικό χρέος περιορίζεται με μισθούς των 400 ευρώ, με λιτότητα, περικοπές κρατικών παροχών και γενικώς σε βάρος των Γερμανών εργαζόμενων.

Κι όταν αυτή η λογική δημιουργεί περισσότερους φτωχούς ακόμη και στη Γερμανία, που έχει τέλος πάντων και τεράστιες ακόμη εξαγωγικές δυνατότητες - για πολλούς και διάφορους λόγους - φανταστείτε τι θα κάνει αλλού.

Στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Ιρλανδία, στο Βέλγιο και φυσικά στην Ελλάδα. Μιλάμε για καταστάσεις πραγματικής εξαθλίωσης.

Στο μόνο πράγμα που έχει δίκιο ο Β. Σόιμπλε είναι στο ότι ο καθένας «πρέπει να λύσει τα προβλήματά του». Και στην περίπτωση των εργαζομένων το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτές οι πολιτικές μεταφοράς της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες τους.

Και η μόνη λύση αυτού του προβλήματος είναι η ανατροπή των πολιτικών αυτών και η ανάληψη της εξουσίας απ' αυτούς που παράγουν τον πλούτο. Τότε πραγματικά θα ... μπορεί να «λύσει ο καθένας τα προβλήματά του».

ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ πειστικοί ήταν εκεί στο υπουργείο Εργασίας, όπου έγινε συνάντηση του νέου υπουργού Γ. Βρούτση με τον Χ. Ράιχενμπαχ. Συζητήσανε, λέει, κάτι ...τεχνικά θέματα σε σχέση με τη μηχανοργάνωση των Ταμείων.

Αν αναλογιστούμε ότι στόχος αμφότερων είναι η περαιτέρω μείωση του εργατικού κόστους μάλλον απίθανο να είχαν τόσο ...περιορισμένο αντικείμενο. Ιδίως όταν δεξιά και αριστερά «σκάνε» δημοσιεύματα για νέες μειώσεις στους μισθούς.

Ομως σύντομα όλοι θα μάθουμε περισσότερα γι' αυτή την ιστορία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κάποιοι στη συγκυβέρνηση - προφανώς όλοι τους - νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδεύουν τον κόσμο, όπως έκαναν τόσα χρόνια. Κάνουν μεγάλο λάθος.

Παρ' όλα αυτά επιμένουν. Οπως ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ασ. Παπαγεωργίου, που στο περιθώριο του συνεδρίου του «Εκόνομιστ» δήλωσε ότι «δεν υπάρχει σκέψη για αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή» και ότι σε κάθε περίπτωση χρειάζεται «μελέτη και πρόταση της ΔΕΗ». Πρόσθεσε μάλιστα, ότι η αύξηση των τιμολογίων δεν είναι η μόνη λύση.

Σε ποιους τα λένε αυτά; Μόλις πριν από λίγες μέρες ο επικεφαλής της ΔΕΗ Αρ. Ζερβός δήλωνε ότι υπάρχει ζήτημα αύξησης του κόστους για τη ΔΕΗ, αλλά δεν προτίθεται να προτείνει αυξήσεις. Απλώς θα ...μεταφέρει τα δεδομένα στις αρμόδιες αρχές.

Εξι και κάτι μήνες μετά την τελευταία αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά και των μη ανταγωνιστικών χρεώσεων ΥΚΩ, Μεταφοράς, Διανομής κ.λπ., μπαίνει ζήτημα ανατιμήσεων, ενώ όλο και περισσότερος κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει το ηλεκτρικό ρεύμα με τους ανεξόφλητους λογαριασμούς να ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ και στελέχη της ΔΕΗ να δηλώνουν ότι η επιχείρηση επιβαρύνεται με 250 εκατ. ευρώ ετησίως από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης φυσικού αερίου και με άλλα 250 εκατ. ευρώ από τις ρυθμίσεις πριμοδότησης των εισπράξεων των ιδιωτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής.

Την ίδια ώρα που γίνονται αυτές οι δηλώσεις, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας επεξεργάζεται, για λογαριασμό της κυβέρνησης, το σχέδιο μετάβασης στα «απελευθερωμένα» οικιακά τιμολόγια, τα οποία μάλιστα θα συνδέονται και με τις χονδρεμπορικές τιμές. Σε λίγους μήνες, ο λογαριασμός της ΔΕΗ θα είναι όργανο βασανισμού των λαϊκών νοικοκυριών και οι κυβερνώντες σκέφτονται να μεταφέρουν από αυτόν κάποιες χρεώσεις υπέρ τρίτων, για να μη φανεί στον κόσμο το χαράτσωμα!!!

Αυτοί είναι οι διαβόητοι «επαναδιαπραγματευτές» ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ...

Να μην ξεπουληθεί η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης ζητάει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δε λέει τίποτα για το ότι πρέπει να πάψει να εφαρμόζεται η ολέθρια πολιτική της ΚΑΠ, που έχει οδηγήσει την εγχώρια παραγωγή ζάχαρης σε δραματική συρρίκνωση. Ο Αλ. Τσίπρας, για καθαρά λόγους δημιουργίας επικοινωνιακών εντυπώσεων, με αφορμή την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης κάλεσε την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στο ξεπούλημα του εθνικού πλούτου έναντι πινακίου φακής. Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι το τίμημα που θα ξεπουληθεί η ΕΒΖ. Το πρόβλημα είναι η εφαρμοζόμενη πολιτική σε όφελος των μονοπωλίων. Γιατί η πολιτική αυτή έκλεισε τα εργοστάσια ζάχαρης και αν στο παρελθόν κάναμε εξαγωγές, τώρα εισάγουμε πάνω από το 50% των αναγκών μας, γιατί έτσι αποφάσισε η ΚΑΠ της ΕΕ με την αναθεώρηση του Κανονισμού Ζάχαρης.

Το ίδιο γίνεται και με το αγελαδινό γάλα. Επιβάλλει ποσόστωση 800.000 τόνους, όταν ο λαός χρειάζεται 1.500.000 τόνους. Παράγουμε μια σειρά καλά και ποιοτικά προϊόντα και δεν μας έλειψαν ούτε τα πιστοποιημένα, ούτε τα σήματα ποιότητας. Ομως παραμένουν απούλητα, γιατί η ενιαία εσωτερική αγορά της ΕΕ, που ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ, επιτρέπει τις αθρόες εισαγωγές φτηνότερων ίδιων προϊόντων. Δηλαδή, αν και παράγουμε καλά σε πληθώρα (πατάτες, λάδι, κρασί, πορτοκάλια, κηπευτικά κ.ά.) σαπίζουν στο χωράφι. Γιατί για τους εμποροβιομήχανους οι εισαγωγές αποφέρουν υψηλότερα κέρδη. Αυτή την ολέθρια πολιτική υποστηρίζει και προωθεί η ΕΕ του κεφαλαίου. Και ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που συνεχίζει να κάνει από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι να συνεχίζει να καλλιεργεί αυταπάτες, ότι η ΕΕ του κεφαλαίου μπορεί να πιεστεί και να γίνει φιλολαϊκή και να είναι υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών και των εργαζομένων.