«Το ΚΚΕ είναι μια θρησκευτική οργάνωση εσωστρεφής, μονόχνωτη και δογματική, η οποία όμως έχει αποδείξει στη μακρά ιστορία της ότι καταλαβαίνει το συμφέρον της. Για τον λόγο αυτό μου προξενεί κατάπληξη η πρόταση νόμου που κατέθεσε στη Βουλή για την προστασία των ανέργων. Προσέξτε: επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού σε όλους ανεξαιρέτως χωρίς προϋποθέσεις (600 ευρώ), αναγνώριση του διαστήματος της ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου, πλήρης περίθαλψη για τον άνεργο και την οικογένειά του, 30% έκπτωση στους λογαριασμούς (ρεύμα, νερό, τηλέφωνο), απαλλαγή ανέργων από δημοτικά τέλη, δωρεάν πρόσβαση σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, αναστολή κάθε υποχρέωσης πληρωμής δανείων, έκτακτο επίδομα 1.000 ευρώ ενόψει Πάσχα. Συγγνώμη, αλλά αν όλα αυτά ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθούν από μια αστική κυβέρνηση, τότε ποιος ο λόγος να ελπίζει κάποιος στον σοσιαλισμό; Με τέτοιες παροχές και μάλιστα εσαεί, του φτάνει και του περισσεύει να είναι επαγγελματίας άνεργος στον καπιταλισμό!» (Στ. Κασιμάτης στην «Καθημερινή» 23/3/2014, γνωστός και για τις δημοσιογραφικές του λοιδορίες). Η γνώμη ενός αντικομμουνιστή για το ΚΚΕ δεν αξίζει σχολιασμού. Βεβαίως, ο συγκεκριμένος ξεβράζει την μπόχα του βόθρου των αστών μιλώντας για «επαγγελματίες ανέργους», όταν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι είναι καταδικασμένοι να μην μπορούν στοιχειωδώς να ζήσουν. Αλλά τι ξέρει ο χορτάτος από πείνα;

Τα αιτήματα προστασίας των ανέργων που περιλαμβάνει η πρόταση νόμου του ΚΚΕ είναι τα ελάχιστα για την ανακούφιση των καταδικασμένων από τους καπιταλιστές να ζουν στην εξαθλίωση και συμφωνούμε ότι μια αστική κυβέρνηση δε θα τα κάνει. Γιατί έρχονται σε κόντρα με την πολιτική αναπαραγωγής των κερδών. Η δήθεν απορία του, απορία οπαδού του κέρδους, ότι αυτά τα αιτήματα «υπονομεύουν την ελπίδα για το σοσιαλισμό», είναι εκ του πονηρού. Σιγά μη νοιάστηκε για το σοσιαλισμό... Πλάτη στους καπιταλιστές για ένταση της εκμετάλλευσης βάζει, στηρίζοντας την πολιτική τους που τσακίζει τα εργασιακά δικαιώματα, για να αυξάνεται η αναπαραγωγή κερδών.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να καταλάβει ότι οι πολίτες δεν μπορούν να τον περιμένουν εσαεί να απαντήσει πειστικά στα πιο δύσκολα ερωτήματα. Πέρασε η εποχή της κατανόησης και της συγκατάβασης για τις φλυαρίες, τις αμετροέπειες και τους βολονταρισμούς αρκετών στελεχών του. Οι πολίτες χρειάζονται μια γνήσια εναλλακτική πρόταση για το σήμερα και το αύριο, η οποία να μπορεί να γίνει αποδεκτή από τη μεγάλη πλειοψηφία (...) Η Αριστερά με προοπτική εξουσίας κινδυνεύει να χάσει ένα υπαρκτό τμήμα της κοινωνικής της βάσης, που αυτοχαρακτηρίζεται ως κεντροαριστερό, τμήμα που είναι κρίσιμο για την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος (...) Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανασυνθέσει τα επιμέρους αιτήματα σε μια εναλλακτική προοπτική εξουσίας» («Αυγή» 25/3/2014). Γιατί αγχώνονται, ο Γ. Δραγασάκης ήταν σαφής και καθαρός στην ομιλία του στη γερμανική Βουλή ξεκαθαρίζοντας, όπως άλλωστε και χτεσινή αστική εφημερίδα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «δύναμη συστημικής ευθύνης»...