Σάββατο 29 Μάρτη 2014 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ούτε «άχρωμο», ούτε «άοσμο»...

Στις 17 Μάρτη, συνεδρίασε η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ, όπου αποφασίστηκε η απεργία στις 9 Απρίλη. Δέκα μέρες μετά την απόφαση για απεργία, η πλειοψηφία δεν είχε προχωρήσει καν στα τυπικά, όπως να στείλει τα απαραίτητα έγγραφα στην κυβέρνηση και στις εργοδοτικές ενώσεις, να ενημερώσει τις οργανώσεις κ.ά. Επιπλέον, το γεγονός ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν είχε δημοσιοποιήσει κανένα πλαίσιο αιτημάτων για την απεργία, έδινε το άλλοθι σε συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως η ΟΤΟΕ να αναβάλουν την κήρυξη απεργίας. Το πρόσχημα που χρησιμοποιούσαν είναι ότι δεν ξέρουν για ποια αιτήματα να καλέσουν τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στην πανεργατική κινητοποίηση!

Το ΠΑΜΕ, με ανακοίνωση για την ανοιχτή υπονόμευση της απεργίας από τις δυνάμεις της πλειοψηφίας, ανέδειξε όλα τα παραπάνω και ζήτησε «να συνεδριάσει άμεσα η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ για να ξεκαθαρίσει αν θα γίνει η απεργία ή όχι». Χτες, συνεδρίασε η Εκτελεστική της ΓΣΕΕ και κατά πλειοψηφία κατέληξε σε ένα πλαίσιο αιτημάτων για την απεργία. Ακολούθησε η αποστολή των εξώδικων προς την κυβέρνηση και τις εργοδοτικές ενώσεις. Στο πλαίσιο συμφώνησαν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, ενώ συναίνεσε και το ΜΕΤΑ, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, με μοναδική παρατήρηση ότι το κείμενο που καταλήχθηκε ήταν «άχρωμο, άοσμο και άγευστο», όπως είπε ο εκπρόσωπός του στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής.

Για να δούμε, όμως, πόσο «άχρωμο, άοσμο και άγευστο» είναι το πλαίσιο που διαμόρφωσε η πλειοψηφία; Γράφει σε ένα σημείο: «Κατάργηση εδώ και τώρα του ενορχηστρωμένου συμπλέγματος αλλεπάλληλων και επάλληλων τροποποιήσεων των νομοθετικών διατάξεων για τις συλλογικές συμβάσεις και την επικουρική σ' αυτές διαιτησία του ΟΜΕΔ, τροποποιήσεις που αποσκοπούσαν και ήδη επέφεραν βίαιη και ραγδαία φτωχοποίηση των εργαζομένων στον ιδιωτικό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, υπέθαλψαν την πλήρη ασυδοσία κακόπιστων εργοδοτών (...)». Δηλαδή, για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπάρχουν «καλόπιστοι» και «κακόπιστοι» εργοδότες, κατά τον ίδιο τρόπο που για τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν «υγιείς» επιχειρηματίες και «λαμόγια». Από αυτήν την άποψη, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί η συμφωνία του ΜΕΤΑ με το πλαίσιο της πλειοψηφίας.

Σε άλλο σημείο, αναφέρει ότι τα μέτρα της κυβέρνησης «κατέστησαν τους εργαζόμενους ατυχή πειραματόζωα των εξελίξεων που κυοφορούνται σε ομάδες συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για δραστικό περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων υπέρ της ασύδοτης κερδοσκοπίας». Δηλαδή, η ΓΣΕΕ διαχωρίζει σε «καλή» και «κακή» την ΕΕ των μονοπωλίων, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι το μείγμα διαχείρισης που προκρίνει μια συγκεκριμένη «ομάδα συμφερόντων», είναι αυτό που φορτώνει με δεινά τους εργαζόμενους και όχι βέβαια το συμφέρον των μονοπωλίων, που ενιαία υπηρετούν οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη. Τα ίδια, όμως, λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ, που υπόσχεται στους εργαζόμενους μια φιλολαϊκή ΕΕ με άλλο μείγμα διαχείρισης, με αλλαγή των συσχετισμών στο Ευρωκοινοβούλιο, χωρίς να θιχτεί η εξουσία των μονοπωλίων. Να γιατί η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε με το πλαίσιο της πλειοψηφίας.

Με το ίδιο κείμενο, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ζητάει «άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου». Ωστόσο, μόλις την περασμένη Τετάρτη, η ίδια πλειοψηφία υπέγραψε με τις εργοδοτικές ενώσεις μια παρωδία της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Με αυτήν, θεωρούνται δεδομένοι και τετελεσμένοι οι μισθοί των 586 και 511 ευρώ μεικτά, που διαμόρφωσε με απόφασή της η κυβέρνηση, ικανοποιώντας τις εργοδοτικές αξιώσεις για ακαριαία μείωση των μισθών. Πόσο «άχρωμη, άοσμη και άγευστη» είναι αυτή η στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που νομιμοποιεί τις κυβερνητικές αποφάσεις και ανοίγει το δρόμο για παραπέρα μείωση των μισθών;

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ εμφανίζεται επίσης να ζητάει την «άμεση κατάρτιση και αποφασιστική εφαρμογή πολιτικών κυρίαρχου κράτους για την αναθεώρηση εκ βάθρων των παταγωδώς αποτυχημένων, καθ' υπόδειξη των τεχνοκρατών εκπροσώπων των δανειστών, πολιτικών». Ισχυρίζεται, δηλαδή, ότι τα μέτρα που τσακίζουν μισθούς, δικαιώματα και συντάξεις, επιβάλλονται από τους δανειστές σε μια «άβουλη» κυβέρνηση και ότι χρειάζεται άλλη πολιτική, που να αποκαθιστά την «κυριαρχία» του κράτους έναντι των δανειστών! Μήπως, όμως, τα ίδια δε λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ; Αρκεί να ανατρέξει κανείς στα όσα έγραψαν και είπαν τα στελέχη του με αφορμή την πρόσφατη έκθεση της επιτροπής του ευρωκοινοβουλίου για την τρόικα, για να το διαπιστώσει.

Τι προκύπτει; Οτι η συμφωνία της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ με το πλαίσιο της πλειοψηφίας, κάθε άλλο παρά «διεκπεραιωτική» είναι. Το αντίθετο συμβαίνει. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ κινούνται στην ίδια γραμμή με αυτήν της πλειοψηφίας. Είναι η γραμμή της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, της αποδοχής του ευρωμονόδρομου και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Πάνω σ' αυτήν τη γραμμή αναπτύσσονται οι όποιες διφωνίες τους. Οι εργαζόμενοι να βγάλουν συμπεράσματα από τη στάση τους. Να πάρουν στα χέρια τους την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, τους ίδιους τους αγώνες του, με τις μορφές και την κλιμάκωση που οι ίδιοι θα επιλέγουν. Με μαχητικό πνεύμα να οργανώσουν την απεργία με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, να συμμετάσχουν μαζικά στις απεργιακές συγκεντρώσεις του.


Π.

Αλυσοδένουν τους νέους εργαζόμενους

Στις 22 Γενάρη, το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), με τη σύμφωνη γνώμη του εκπροσώπου της ΓΣΕΕ, επανακαθόρισε το περιεχόμενο του φακέλου που πρέπει να υποβάλλουν οι επιχειρήσεις, ώστε να διαμορφώνεται «ασφαλής και τεκμηριωμένη γνώμη κατά τη διαδικασία εξέτασης αιτημάτων για ομαδικές απολύσεις». Στη νέα του μορφή, ο φάκελος θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένος στα όσα προβλέπει η οδηγία 98/59 της ΕΕ για τις ομαδικές απολύσεις. Προκειμένου να δώσει άλλοθι στις επιχειρήσεις να πετάνε μαζικά στο δρόμο εργάτες, χωρίς κανένα εμπόδιο, η ευρωπαϊκή οδηγία ζητάει από τους εργοδότες να διερευνούν μαζί με τους εκπροσώπους των εργαζομένων «τις δυνατότητες άμβλυνσης των συνεπειών (σ.σ. από τις ομαδικές απολύσεις), διά της προσφυγής σε συνοδευτικά κοινωνικά μέτρα, με σκοπό τη βοήθεια για την επαναπασχόληση ή αναπροσανατολισμό των απολυμένων εργαζομένων». Για να δικαιολογήσει τη συμφωνία της σ' αυτή την κατάπτυστη απόφαση, που ανοίγει το δρόμο για την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων, η ΓΣΕΕ ισχυριζόταν την επόμενη μέρα ότι «(...) κατά τα λοιπά η αρμοδιότητα τελικής έγκρισης παραμένει στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, ενώ ίδια παραμένει και η ισχύουσα περί απολύσεων ποσόστωση».

Ακολουθώντας την ίδια τακτική, την Τετάρτη 26 Μάρτη, η ΓΣΕΕ υπέγραψε με τις εργοδοτικές Ενώσεις τη «νέα ΕΓΣΣΕ», με την οποία νομιμοποιούνται οι μισθοί πείνας που καθόρισε με Υπουργικές Αποφάσεις η κυβέρνηση. Μετά την υπογραφή της Σύμβασης, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δήλωσε ανάμεσα σε άλλα: «(...) Θεωρήσαμε καθήκον μας, γιατί εδώ μιλάμε για ανθρώπους, για ψυχές, και όχι για ιδεοληψίες και ανέξοδες κορόνες, να υπογράψουμε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, την οποία έχετε στα χέρια σας (...) κρατώντας ζωντανό το θεσμό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και θα εργαστούμε δίνοντας τον καλύτερο εαυτό μας να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε το θεσμικό πλαίσιο». Στο ίδιο πνεύμα, ο επικεφαλής της ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ, Ν. Κιουτσούκης, δήλωσε: «Η υπογραφή της ΕΓΣΣΕ του 2014 από το σύνολο των κοινωνικών εταίρων αποτελεί μια "κίνηση ρεαλισμού" με την οποία διατηρείται "ζωντανός" ο θεσμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων». Ετσι προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την υπογραφή τους στη Σύμβαση οι εκπρόσωποι της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας. Τι κρύβουν από τους εργαζόμενους; Οτι η υπογραφή της ΕΓΣΣΕ αποτελεί κρίκο στην εμπέδωση των αξιώσεων της εργοδοσίας για ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη, έχοντας ήδη εξασφαλίσει τον καθορισμό του κατώτερου μισθού από την κυβέρνηση με βάση την «ανταγωνιστικότητα», την κατάργηση των τριετιών, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και πάει λέγοντας.

Αυτό περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο στις δηλώσεις του ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β. Κορκίδης, ο οποίος είπε: «Μόνο με επισήμανση των επίκαιρων εργασιακών θεμάτων θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα ζητήματα της πάταξης της μαύρης εργασίας, της επιδότησης της εργασίας αντί της ανεργίας και σύζευξης της κατάρτισης και εργασιακής εμπειρίας με την απασχόληση ευκαιρίας και όχι ανάγκης. Απαιτείται, λοιπόν, κοινός σχεδιασμός και εφαρμογή ενός δικτύου συνεργασίας για την υλοποίηση του νέου ΕΣΠΑ της προγραμματικής περιόδου 2014-2020». Η επισήμανση αυτή δεν είναι τυχαία. Ο πρόεδρος των μεγαλεμπόρων πανηγυρίζει επειδή απέσπασε και εγγράφως τη δέσμευση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ότι θα στηρίξει τα προγράμματα της ψευτοκατάρτισης, της ημιαπασχόλησης, της τζάμπα εργασίας, με τα οποία - σε συνδυασμό με τους άλλους αντεργατικούς νόμους, που πλήττουν κύρια τους νέους - οι εργοδότες φιλοδοξούν να διαμορφώσουν τα επόμενα χρόνια ένα ανακυκλούμενο εργατικό δυναμικό, πλήρως προσαρμοσμένο στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους. Για το σκοπό αυτό, εργοδότες και συνδικαλιστές της πλειοψηφίας συμφωνούν να διαχειριστούν από κοινού και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ.

Να τι γράφει η Σύμβαση που υπέγραψαν: «Τα συμβαλλόμενα μέρη επαναβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους για υλοποίηση δράσεων, που θα συμβάλουν στη μείωση της εφιαλτικής για τη χώρα ανεργίας (...) Στο πλαίσιο αυτό, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να παρέμβουν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς της Προγραμματικής Περιόδου 2014-2020, με τη σύναψη μιας Εθνικής Προγραμματικής Συμφωνίας για την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση της Ελλάδας και τη συγκρότηση δικτύου συνεργασίας μεταξύ τους, στη βάση των παρακάτω θεματικών ενοτήτων: 1. Απασχόληση - Εκπαίδευση - Κατάρτιση. 2. Κοινωνική Προστασία. 3. Ανταγωνιστικότητα. 4. Επιχειρηματικότητα - Καινοτομία. Τέλος, τα μέρη συμφωνούν να επεξεργαστούν πρόταση σύμπραξής τους με τον ΟΑΕΔ, με στόχο τη συντονισμένη οργάνωση δράσεων σχετικά με την απασχόληση των νέων (π.χ. μαθητεία, πρακτική άσκηση, εγγύηση για τη νεολαία, νεανική επιχειρηματικότητα κλπ.)». Μετά απ' όλα αυτά, ο υπουργός Εργασίας δικαιολογημένα δήλωσε για την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ: «Χαιρετίζουμε τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων (...) Σήμερα, στη μεγάλη στροφή για την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας, η κοινωνική συνεννόηση και ηρεμία, η συναίνεση και η συνεργασία των δυνάμεων της εργασίας και της παραγωγής είναι περισσότερο απαραίτητες από ποτέ»...


Περ. Κ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ