«'Η θα ανακάμψουμε μέσα από τις θυσίες που κάνουμε για να δικαιωθούν, μέσα από μεγάλες υπερβάσεις στο περιβάλλον της θεσμικής, πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας που μας προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ενωση, ή θα περάσουμε μέσα από τις συμπληγάδες της αστάθειας και της καταστροφής. Δεν έχουμε άλλη επιλογή». Αυτά έλεγε πάλι προχτές ο υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Μ. Χρυσοχοΐδης, κινούμενος στη γραμμή του αποπροσανατολιστικού εκβιασμού, τρομοκρατίας και καταστροφολογίας που καλλιεργούν κυβέρνηση και οι συνεπείς θιασώτες της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου. Ο λαός έχει κάθε λόγο να μην αφήσει να πιάσουν τόπο οι προσπάθειές τους. Για τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη λαϊκή οικογένεια είναι παραπάνω από καθαρό ότι η μόνη «σταθερότητα» που τους έχουν στρώσει κυβέρνηση - τρόικα - πλουτοκρατία είναι η ολοένα και μεγαλύτερη ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση. Η μόνη βεβαιότητα είναι οι βίαιες ανατροπές των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων τους, της ζωής τους της ίδιας, που παραδίδεται βορά στη βαρβαρότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος που στηρίζουν με κάθε τρόπο. Για το λαό η επιλογή δεν είναι να σκύψει το κεφάλι και να ενδώσει στους εκβιασμούς και τις απειλές. Ο μόνος δρόμος για να ανακάμψει ο λαός είναι η αντεπίθεση, με οργανωμένη ανυπακοή να αρνηθεί τη ληστεία που γίνεται σε βάρος του, να διεκδικήσει όσα του ανήκουν, να ανατρέψει τα σχέδιά τους. Να αγωνιστεί για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν το κεφάλαιο και τα κόμματά του.
Αντιδραστικός διαγκωνισμός...
Ρεσιτάλ πολιτικής αύξησης της φτώχειας και της ανεργίας στην οποία ρίχνουν καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενους, δίνουν κυβέρνηση και ΝΔ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγορεί την κυβέρνηση για προσλήψεις στο δημόσιο 25.000 εργαζόμενων, ενώ το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης απαντά ότι από το 2009 - που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την κυβερνητική ευθύνη - και έως σήμερα «ο συνολικός αριθμός των απασχολούμενων στο δημόσιο, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, μειώθηκε κατά 200.000 άτομα περίπου». Ακόμη και η πιο προχωρημένη φαντασία, πριν από μερικά χρόνια, θα αδυνατούσε να συλλάβει ότι θα ερχόταν η ώρα που οι δύο εταίροι του δικομματισμού θα συναγωνίζονταν δίνοντας εξετάσεις στο κεφάλαιο για το ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής με επιχειρήματα του πόσοι εργαζόμενοι έχασαν ή πόσοι, επιπλέον, πρέπει να χάσουν την δουλειά τους.
... για τις απολύσεις στο Δημόσιο
Απαντώντας στη ΝΔ το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με προχτεσινή του ανακοίνωση, απορρίπτει ότι έγιναν 25.000 προσλήψεις στο Δημόσιο και προσθέτει: «Από τα αναλυτικά στοιχεία των προσλήψεων για τα έτη 2010 και 2011, προκύπτει ότι: Για τα έτη 2010 και 2011 εκδόθηκαν μόλις 7.385 εγκρίσεις νέων προσλήψεων τακτικού προσωπικού (5.190 για το 2010 και 2.195 για το 2011), έναντι περίπου 80.000 αποχωρήσεων. Ο αριθμός των συμβασιούχων (έργου, ορισμένου χρόνου και stage) το 2009 ανήρχετο σε περίπου 120.000 απασχολούμενους και σήμερα ανέρχεται σε 35.000, δηλαδή έχουμε μείωση 70%! Από το 2009 έως σήμερα, ο συνολικός αριθμός των απασχολούμενων στο Δημόσιο, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, μειώθηκε κατά 200.000 άτομα περίπου. Η κυβέρνηση «έχει παγώσει» περισσότερους από 9.000 διορισμούς μονίμων, για τους οποίους έχουν εκδοθεί οριστικά αποτελέσματα από το ΑΣΕΠ ή από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Ολες οι διαδικασίες προσλήψεων από τότε που ανέλαβε η κυβέρνηση γίνονται με το νόμο του ΑΣΕΠ.
Ο εκπρόσωπος της ΝΔ θεωρεί ότι το κόμμα του δεν πήρε απάντηση από το υπουργείο. «Στην πολυσέλιδη ανακοίνωσή του, το υπουργείο μιλά για πολλά, αλλά δεν λέει λέξη για την ταμπακιέρα. Απάντηση στις συγκεκριμένες καταγγελίες δεν πήραμε», σημειώνει. Πρέπει να σημειωθεί ότι η φασαρία που κάνει η ΝΔ για τις επίμαχες προσλήψεις - ακόμη κι αν έχουν γίνει - αφορούν κλασικές μεθόδους μοιράσματος της πείνας, αφού πρόκειται για συμβασιούχους που προσλήφθηκαν με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και με συμβάσεις έργου! Οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα να τους εγκαταλείψουν οριστικά, να συμπορευτούν με το ταξικό κίνημα, με το ΚΚΕ για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους που απαιτεί πάλη σε ρότα ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου.
Κόντρα στους κινδύνους ανάφλεξης
Σε μια περίοδο που το «θερμόμετρο» του ανταγωνισμού ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ανεβαίνει επικίνδυνα στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή, το ΚΚΕ με τη χτεσινή ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ τονίζει την ανάγκη οι λαοί να δυναμώσουν την ταξική πάλη και την αντιιμπεριαλιστική δράση τους σε κάθε χώρα. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που δίνει συνέχεια στην προσπάθεια που κάνουν οι κομμουνιστές να κατανοηθούν οι πολύ σοβαρές εξελίξεις, που μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανάψουν το φιτίλι μιας διευρυμένης ανάφλεξης. Στο επίκεντρό τους βρίσκονται η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη για το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου της χώρας και της περιοχής και όχι για τη δήθεν «λαϊκή εξέγερση», η προσπάθεια χειραγώγησης των λαϊκών δυνάμεων σε Αίγυπτο και Τυνησία, όπου η ανατροπή αντιλαϊκών καθεστώτων συνοδεύεται από προσπάθεια αναδιοργάνωσης του αστικού πολιτικού συστήματος ώστε να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες των κεφαλαιοκρατών, οι απειλές της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου για το αναφαίρετο δικαίωμά της να εκμεταλλευτεί το φυσικό της πλούτο, η όξυνση των σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ, όπου η αστική τάξη της Τουρκίας φοράει την «προβιά» του δήθεν υπερασπιστή των Παλαιστινίων και των άλλων αραβικών λαών. Η εντεινόμενη επιθετικότητα του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό, που διεκδικεί το δικαίωμα σε ελεύθερη, ανεξάρτητη και βιώσιμη πατρίδα (σχετική πρόταση αναγνώρισης κράτους κατατίθεται σήμερα στον ΟΗΕ), αποτελεί άλλο βασικό σημείο της γεωστρατηγικής σκακιέρας στην περιοχή. Η στρατηγική σχέση Ελλάδας - Ισραήλ, ο άξονας Ελλάδας - Ισραήλ - Κύπρου, η επαπειλούμενη επέμβαση στη Συρία συμπληρώνουν το παζλ.
Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι η Ελλάδα με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων, συμμετέχοντας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, βρίσκεται μπλεγμένη στο κουβάρι των ανταγωνισμών, όπου εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης ντόπια και ξένα μονοπώλια τσακώνονται για να επενδύσουν τα κεφάλαια, τα οποία συσσώρευσαν από την εκμετάλλευση των εργατών τα προηγούμενα χρόνια. Σε αυτό τον ανταγωνισμό συμμετέχουν οι αστικές τάξεις όλων των καπιταλιστικών χωρών από τις ΗΠΑ, τις χώρες της ΕΕ, τη Ρωσία και την Κίνα και περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Τουρκία, το Ισραήλ, το Ιράν κ.ά., δημιουργούνται άξονες και αντιάξονες που αλλάζουν ραγδαία. Το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις για την πάγια θέση του ότι η συμμετοχή της χώρας στις λυκοσυμμαχίες των ιμπεριαλιστών όχι μόνο δεν αποτελεί «ασπίδα προστασίας» αλλά εμπλέκει το λαό μας σε περιπέτειες που μπορούν να οδηγήσουν και σε πολεμικές συρράξεις.
Το ΚΚΕ δε μένει στην εξήγηση των γεγονότων αλλά καλεί τον ελληνικό λαό και τους λαούς της περιοχής να αξιοποιήσουν την ιστορική εμπειρία τους, να απορρίψουν τον δήθεν ρεαλισμό τού να διαλέγουν ιμπεριαλιστή, ή να στοιχίζονται πίσω από τα συμφέροντα της αστικής τάξης κάθε χώρας. Τους καλεί να συγκρουστούν με τον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια διεκδικώντας τη δική τους λαϊκή εξουσία σε κάθε χώρα, ώστε να επιβάλουν και την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών για τις δικές τους ανάγκες. Ιστορική αναγκαιότητα των καιρών είναι το δυνάμωμα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, που για να έχει ουσία πρέπει να συνδεθεί με την ταξική σύγκρουση. Οχι για την αλλαγή κάποιων κυβερνήσεων αλλά για αλλαγή τάξης στην εξουσία, για την εξουσία των εργατών και των σύμμαχων λαϊκών στρωμάτων. Σε αυτό το δρόμο καλούν οι κομμουνιστές.
Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Ψηφοθηρία στις πλάτες των απολυμένων
Γρηγοριάδης Κώστας
Προστάτης των δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο που οδηγούνται σε απόλυση μέσα από την εργασιακή εφεδρεία σπεύδει να (αυτο)αναγορευτεί ξεδιάντροπα η ηγεσία της ΝΔ. «Η Νέα Δημοκρατία δε θα επιτρέψει απολύσεις εργαζομένων και μάλιστα με αποκλειστικά κομματικά κριτήρια. Δε θα αφήσει την κυβέρνηση να γυρίσει τη χώρα πολλά χρόνια πίσω, στην εποχή της πλατείας Κλαυθμώνος. Ολοι οι εργαζόμενοι θύματα της μνημονιακής πολιτικής θα έχουν την αμέριστη στήριξη και αλληλεγγύη της ΝΔ», αναφέρεται σε χτεσινή δήλωση των αρμόδιων τομεαρχών, με αφορμή την απόφαση κυβέρνησης - τρόικας για απόλυση 30.000 εργαζομένων στο δημόσιο εντός του έτους. Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για επιχείρηση πολιτικής ομηρίας και ασύστολης ψηφοθηρίας εκ μέρους της ΝΔ και σαν τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουν και καταδικάσουν οι εργαζόμενοι, εγκαταλείποντας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και δείχνοντας εμπιστοσύνη στο ΚΚΕ για να ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων. Η ηγεσία της ΝΔ είναι συνυπεύθυνη και συνένοχη για το πογκρόμ που έχει ξεκινήσει σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων. Δική της ιδέα είναι η εργασιακή εφεδρεία και από τη σύλληψή της στόχος ήταν να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Το στόχο αυτό ακριβώς υπερασπίστηκε εκ νέου την περασμένη Κυριακή ο Α. Σαμαράς στη ΔΕΘ. «Διοικητική μεταρρύθμιση σημαίνει σημαντικά μικρότερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων», είπε χαρακτηριστικά, συμφωνώντας επίσης ότι «πρέπει να μειωθεί το προσωπικό του δημοσίου κατά 150 χιλιάδες σε τρία χρόνια». Δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή ψευδαίσθηση ότι αν ήταν στην κυβέρνηση θα χρησιμοποιούσε με τον ίδιο τρόπο την εργασιακή εφεδρεία, ως προθάλαμο δηλαδή για μαζικές απολύσεις.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Στόχος η παρεμπόδιση της λαϊκής πάλης
Παπαγεωργίου Βασίλης
Την επομένη της ανακοίνωσης των νέων σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, που βάζουν τη σφραγίδα στη χρεοκοπία και εξαθλίωση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, επέλεξε ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» Πάσχος Μανδραβέλης για να ρίξει, εκ νέου, λάσπη στο ΚΚΕ με αφορμή τη συρρίκνωση των δραστηριοτήτων του «902», αλλά και μέτρα για τα οικονομικά του Κόμματος. Στόχος της εφημερίδας και του αρθρογράφου, είναι ο αφοπλισμούς του εργατικού, του λαϊκού κινήματος προκειμένου να υποταχθεί στην πολιτική που του τσακίζει τα δικαιώματα, στο μονόδρομο της επιβολής σκληρών αντιλαϊκών μέτρων,για να σωθεί το κεφάλαιο. Γιατί την κρίση δεν τη δημιούργησε ούτε ο λαός ούτε το ΚΚΕ, αλλά η πλουτοκρατία με τα τεράστια κέρδη και την υπερσυσσώρευση. Και γι' αυτό χτυπά το ΚΚΕ.
Ο Π. Μανδραβέλης, δεν κόπτεται ούτε για τους «μισθούς», ούτε για τα «δικαιώματα» των στελεχών του ΚΚΕ ή των εργαζομένων στον «902», όπως δεν κόπτεται για τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων γενικότερα. Οταν μιλάει και όταν γράφει το κάνει από τη σκοπιά της πλουτοκρατίας και των συμφερόντων της. Με αυτήν τάσσεται και όχι με τους εργαζόμενους και το λαό.
Ετσι, σημειώνει ότι «για την κ. Παπαρήγα έχουν μειωθεί τα έσοδα όλων εκτός των ιδιωτικών επιχειρήσεων από τις οποίες το ΚΚΕ ζητά κατώτατο μισθό 1.400 ευρώ και καμία απόλυση;». Επιχειρεί, δηλαδή, να πει στο λαό ότι αφού υπάρχει κρίση δεν υπάρχει περιθώριο για αιτήματα, δεν υπάρχει χώρος για τις λαϊκές ανάγκες, δεν χωράει διεκδίκηση και αγώνας, παρά μόνο υποταγή, «σφίξιμο» του ζωναριού, νέες θυσίες μέχρι να ματώσει η λαϊκή οικογένεια. Οτι αφού το κεφάλαιο παραδέρνει στην κρίση του, ο λαός πρέπει να δεχθεί την καταιγίδα σε βάρος του για να σωθεί η πλουτοκρατία.
Ομως, η σωτηρία του λαού βρίσκεται στον αντίποδα της σωτηρίας της πλουτοκρατίας. Βρίσκεται στην πάλη και τη διεκδίκηση των πραγματικών αναγκών του, στην λαϊκή οργανωμένη δράση για να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, στη διαμόρφωση λαϊκής συμμαχίας για την αντεπίθεση, για να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές.
Εκβιάζουν με τη Σύμβαση
Τον ανοιχτό εκβιασμό και την τρομοκρατία των απολύσεων χρησιμοποιούν οι μεγαλέμποροι του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης, του γνωστού ΣΕΛΠΕ, αρνούμενοι να υλοποιήσουν την Κλαδική Σύμβαση που υπέγραψαν οι εργοδοτικές οργανώσεις με την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων.
Οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου, αυτοί που τις εργασιακές σχέσεις τις ελαστικοποιούν και τις τεντώνουν στα μέτρα τους, αυτοί που επί δεκαετίες θησαυρίζουν με τα εξοντωτικά ωράρια που επιβάλλουν στους εμποροϋπάλληλους, δίνοντας μισθούς πείνας, επικαλούνται τώρα τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν εξαιτίας της κρίσης στην αγορά και προσπαθούν να σπείρουν το φόβο, υποστηρίζοντας ότι κάθε 1% αύξηση στους μισθούς, ισοδυναμεί με απολύσεις του 1% των απασχολούμενων στον κλάδο.
Οι εκπρόσωποι όμως του ΣΕΛΠΕ μαζί με την άρνησή τους να τηρήσουν τη Συλλογική Σύμβαση, αρπάζουν την ευκαιρία, όπως κάνει κάθε εργοδοτική οργάνωση όταν προωθεί τις αξιώσεις των μελών της, και ζητούν την λήψη και νέων μέτρων για την λεγόμενη «αγορά εργασίας». Αξιώνουν, όπως προκύπτει από την ανακοίνωσή τους, την πλήρη κατάργηση των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης, την ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις και παρεμβάσεις για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
Αυτό θα πει συνέπεια. Ο φαινομενικά άμεσος στόχος, που είναι να μην δώσουν αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων τώρα, να προβάλλεται ταυτόχρονα με τον απώτερο στόχο που είναι η εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας, για να μπορούν να συνεχίσουν και μετά την κρίση την κερδοφορία τους. Με δυο λόγια μιλάμε για αξιώσεις που έχουν έναν και μόνο παρονομαστή. Την απαίτηση του κεφαλαίου να τσαλακώσουν ακόμα περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις και να πετσοκόψουν παραπέρα τους μισθούς.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε!
Το μεγάλο λαϊκό συλλαλητήριο προχτές το απόγευμα στο Σύνταγμα, οι δεκάδες κινητοποιήσεις συνδικάτων και φορέων σε άλλες πόλεις της χώρας, οι καθημερινές παρεμβάσεις επιτροπών αγώνα σε πόλεις και συνοικίες, οι παραστάσεις έξω από εφορίες, οι γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και κυρίως η μαζική συμμετοχή σε όλα αυτά, δείχνουν ότι μέρα με τη μέρα χτίζεται ένα πλατύ κίνημα άρνησης και ανυπακοής στα χαράτσια. Δημιουργείται μια δυναμική, που τραβάει στη συμμετοχή και στη δράση πλατιά τμήματα εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, μικρομεσαίων ΕΒΕ, ανέργων, συνταξιούχων, που βογγάνε κάτω από το αβάσταχτο βάρος της απροκάλυπτης φοροληστείας. Δυναμική και δράση που πρέπει να φτάσει μέχρι την ακύρωση στην πράξη του χαρατσιού της έκτακτης εισφοράς, αλλά και του χαρατσιού για τα ακίνητα. Προχτές, στο Σύνταγμα και σε όλες τις πόλεις της χώρας, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των σωματείων χιλιάδες εργάτες που πολλοί από αυτούς κατέβηκαν για πρώτη φορά, είτε μόνοι τους, είτε με συναδέλφους τους, είτε με το σωματείο τους.
Αυτό που ακούστηκε προχτές βράδυ από το Σύνταγμα, δεν είναι σχήμα λόγου: Μπορούμε να τους σταματήσουμε! Το κίνημα, με σχέδιο και πρόγραμμα, με αποφασιστικότητα και επιμονή, είναι σε θέση, μπορεί να προστατεύσει τον εργατόκοσμο, τους άνεργους, τους μικρομεσαίους της πόλης και του χωριού, από το βραχνά της φορομπηχτικής πολιτικής που στεγνώνει τους μισθούς και τις συντάξεις. Μπορεί να γίνει τώρα ασπίδα προστασίας της ζωής και της επιβίωσης εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών, που έχουν φτάσει σε οριακές καταστάσεις. Γι' αυτό, αυτός ο αγώνας πρέπει να στεριώσει σε ακόμα περισσότερους τόπους δουλειάς, σε γειτονιές και πόλεις, να κλιμακωθεί με τις κινητοποιήσεις που προγραμματίζονται στις 28 Σεπτέμβρη, δύο μέρες πριν από την ολοκλήρωση της προθεσμίας για την καταβολή της έκτακτης εισφοράς και ταυτόχρονα να γίνει κρίκος συσπείρωσης, στην πάλη που είναι σήμερα αναγκαία ενάντια στο σύνολο των αντεργατικών μέτρων, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.
Αυτή η πάλη σήμερα έχει μπροστά της δύο κρίσιμους σταθμούς. Την 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 5 Οκτώβρη στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, και την 24ωρη γενική πανελλαδική απεργία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στις 19 Οκτώβρη. Δυο απεργίες που πρέπει να γίνουν τα σφυριά στις αλυσίδες, που, κυβέρνηση, τρόικα, πλουτοκρατία και τα κόμματά της, επιδιώκουν να περάσουν στα χέρια του λαού. Απεργίες που μπορούν να χτυπήσουν το μαύρο μέτωπο του κεφαλαίου, να προκαλέσουν ρήγματα στην αντιλαϊκή πολιτική και στην πορεία να την γκρεμίσουν.
Με ένα τέτοιο μαχητικό πνεύμα οι ταξικές δυνάμεις πρέπει να πρωτοστατήσουν στην προετοιμασία των απεργιακών κινητοποιήσεων. Να τις κάνουν υπόθεση κάθε εργαζόμενου, κάθε σωματείου, κάθε επιτροπής αγώνα. Να «αλωνίσουν» εργοστάσια, γιαπιά, επιχειρήσεις, δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία και πανεπιστήμια. Κυβέρνηση και βιομήχανοι, τραπεζίτες και εφοπλιστές πρέπει να νιώσουν τη δύναμη της εργατικής τάξης. Ηρθε η ώρα, ο λαός μας να δείξει το μπόι του. Να μη γονατίσει στους εκφοβισμούς του κεφαλαίου. Να μην τους φοβηθεί. Με τον αγώνα του, να συνταράξει το οικοδόμημα της άρχουσας τάξης, να τραβήξει μπροστά και να νικήσει.
Θέλει στύψιμο του λαού μέχρι στραγγαλισμού
«Μέτρα που είναι σκληρότερα από τα προηγούμενα και που είναι σαφώς ελαφρότερα από τα μελλούμενα. Οσο δανειζόμαστε, τόσο θα πνιγόμαστε. Ούτε ψευδαισθήσεις, ούτε ωραιοποιήσεις. Αν δεν προσπαθήσουμε δυναμικά να γίνουμε αυτάρκεις, τόσο θα οδηγούμεθα σε αναλόγου περιεχομένου επαχθείς αποφάσεις. Επαιτώντας και εκλιπαρώντας μην ονειρεύεται κανείς αξιοπρέπεια και ποιότητα ζωής. Μόνο η δουλειά, η ανάπτυξη και εν τέλει η αύξηση του ΑΕΠ επιτρέπουν μια κάποια αισιοδοξία».
Αυτό ήταν το σχόλιο του ΛΑ.Ο.Σ. για τη νέα επιδρομή της κυβέρνησης στο ισχνότατο έως ανύπαρκτο εισόδημα του λαού. Τι λέει δηλαδή; Οτι σκληρά τα μέτρα, ακόμα σκληρότερα αυτά που έρχονται, αλλά «αναγκαίο κακό». Στο οποίο πρέπει ο λαός να υποταχθεί μοιρολατρικά, να το αποδεχτεί και μάλιστα να δουλέψει και περισσότερο. Ελπίζοντας, όχι βεβαίως ότι θα του επιστραφούν κάποτε τα δικαιώματα που του αφαιρέθηκαν, αλλά ότι ο καπιταλισμός θα τη σκαπουλάρει και θα επιστρέψει στην ανάπτυξη! Μόνο που και στην ανάπτυξη, όταν και εάν έρθει, πάλι δεν θα περισσεύει ούτε ψίχουλο για το λαό. Και τα ψίχουλα ακόμα θα είναι πολύτιμα στο κεφάλαιο για να αποκαταστήσει τα κέρδη του και την όποια χασούρα κατέγραψε στη διάρκεια της κρίσης. Συνεπώς αυτό που συστήνει ο ΛΑ.Ο.Σ. στο λαό είναι να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι από δω και πέρα και για πάντα θα είναι ένας σύγχρονος «σκλάβος», δίχως δικαιώματα, δίχως να μπορεί να ικανοποιήσει στοιχειώδεις του ανάγκες. Τον συμβουλεύουμε να μην αισιοδοξεί, η επιθυμία του δε θα γίνει πραγματικότητα.
Feeds
