Απαντώντας σε σχόλιο δημοσιογράφου, ο οποίος εξέφρασε την άποψη ότι το ΚΚΕ παλιότερα είχε ταχτεί υπέρ των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ τώρα μιλά για κόστος, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε:

«Δεν παρακολουθείτε ίσως πολύ καλά τις θέσεις μας. Εμείς είχαμε βάλει το εξής ζήτημα: Διεκδικούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες από τη χώρα μας, είχαν διεκδικηθεί από τη δεκαετία του '80. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εάν γίνουν στην Ελλάδα θα έχουν χρησιμότητα κάτω από πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις: Να μην πληρώσει το "μάρμαρο' ο λαός, να μην είναι Ολυμπιακοί Αγώνες υποταγμένοι στην εμπορευματοποίηση και να μη χρησιμοποιηθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες για τη συγκέντρωση και τη μεγάλη κερδοφορία του κεφαλαίου.

Γιατί στο κάτω - κάτω εμείς δεν έχουμε πρόβλημα με τις διεθνείς αθλητικές συναντήσεις. Και στην Ελλάδα να μη γίνονταν, σε όποια χώρα να γίνονταν, πάλι θα την πλήρωνε ο λαός.

Αρα, λοιπόν, η δική μας θέση ήταν στο τι Ολυμπιακοί Αγώνες θα έπρεπε να γίνουν στην Ελλάδα. Εφ' όσον η κυβέρνηση ή όποιοι άλλοι ήθελαν να τους χρησιμοποιήσουν όπως ήθελαν να τους χρησιμοποιήσουν, αυτό δεν είναι δική μας ευθύνη και ίσα - ίσα εμείς θεωρούμε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν ένα πολύ σημαντικό πεδίο πάλης και για τον αθλητισμό και για τη διεθνή συνεργασία. Αλλά, ο ελληνικός λαός πρέπει να ξέρει ότι με όχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες παίρνονται μέτρα και επιλογές, τα οποία θα παίρνονταν έτσι και αλλιώς. Απλώς τώρα χρησιμοποιούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να δικαιολογήσουν τις νέες θυσίες και τα νέα βάρη στο λαό τους.

Και να προσθέσω και κάτι άλλο. 2-3 χρόνια πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες και κυρίως εκείνη τη χρονιά θα δημιουργηθούν κάποιες θέσεις εργασίας. Αυτά είναι κοντοπρόθεσμα πράγματα. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες τι; Και να πω και ένα άλλο. Και μετά το Γ` ΚΠΣ τι; Δεν ξέρω, θα είναι ένα πολύ μειωμένο πακέτο. Αλλά το κυριότερο είναι ποιος καρπώνεται αυτά τα χρήματα και εδώ πρέπει να συγκεντρωθεί η προσοχή μας».

Σε άλλη ερώτηση για το αν το ΚΚΕ θα πάρει μέρος στο «διάλογο» από μηδενική βάση, όπως εξήγγειλε ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Τ. Γιαννίτσης, η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, τόνισε:

«Νομίζω ότι είμαστε σαφείς. Εμείς είπαμε ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να διεκδικούν και να διαπραγματεύονται τι λιγότερα θα χάσουν, αλλά τι περισσότερα θα κερδίσουν. Μηδενική βάση δεν υπάρχει, διότι έχουν προηγηθεί τα νομοσχέδια για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι στόχοι της ΟΝΕ.

Μ' αυτή την έννοια, θεωρούμε ότι και με τα σημερινά λεγόμενα του κ.Σημίτη δεν υπάρχει μηδενική βάση. Σήμερα ο κ.Σημίτης είπε: ΟΝΕ, Ολυμπιακοί Αγώνες, αυτά δεν πρέπει να διαταραχτούν. Και μάλιστα νυν υπέρ πάντων η ΟΝΕ. Για μας δεν υπάρχει αυτό το ζήτημα.

Αρα, η κυβέρνηση ξεκινάει με μία βάση, όχι μόνο ό,τι έχει γίνει ως τώρα, αλλά και με ό,τι πρόκειται να κάνει ως τότε. Το τραπέζι δηλαδή δεν είναι καθαρό. Τα έχουν από κάτω».

Ερωτώμενη, αν πιστεύει ότι η ΓΣΕΕ θα πάει στο τραπέζι του «διαλόγου», η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε:

«Να ρωτήσετε τον κ.Πολυζωγόπουλο γι' αυτό. Σε ό,τι αφορά εμάς, παραμένουμε στην εξής θέση: Συνέχιση των μεγάλων αγωνιστικών κινητοποιήσεων, πολύμορφα και μάλιστα αυτές οι κινητοποιήσεις πρέπει να ριζώνονται στους χώρους δουλιάς και στα γραφεία.

Και για την απεργία της 17ης Μαΐου, θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια, διότι οι εργοδότες ίσως πιάστηκαν εξ απήνης. Δεν περίμεναν αυτή τη συμμετοχή και μπορεί να αντεπιτεθούν με εκβιασμούς απέναντι στους εργαζόμενους.

Ομως, εμείς έχουμε και μια άλλη θέση, την οποία την έχω αναπτύξει πάρα πολλές φορές σε όλα τα ηγετικά όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος. Τι θα πει διάλογος; Τι θα πει κοινωνικός εταίρος; Οι εργαζόμενοι είναι αντίπαλοι της εργοδοσίας και της κάθε κυβέρνησης που ακολουθεί αντιλαϊκή πολιτική.

Δεν μπορεί να μιλάς για ένα διάλογο των κοινωνικών εταίρων. Από χέρι αυτός ο διάλογος είναι χαμένος. Είναι σαν αυτό το διάλογο που γίνεται τώρα μεταξύ Παλαιστίνιων και Ισραηλινών, με την αμερικανική ορχήστρα ή με την ορχήστρα του ΝΑΤΟ. Τέτοιος διάλογος...».

Στην ερώτηση, αν το ΚΚΕ θα πάει στο «διάλογο» στην περίπτωση που τα συνδικάτα κάνουν την αρχή και πάνε στο «διάλογο», υποστηρίζοντας τη θέση που είχαν στην απεργία και που την ίδια υποστήριξε το ΚΚΕ, η Αλέκα Παπαρήγα, υπογράμμισε:

«Να το ξεκαθαρίσουμε. Το ΚΚΕ έχει δώσει μια πρόταση για την Κοινωνική Ασφάλιση και παλεύει, προσπαθεί να πειστεί και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και τα άλλα κινήματα, να υιοθετήσουν όσο γίνεται περισσότερο τη λογική και τα αιτήματα των προτάσεων του ΚΚΕ, γιατί θεωρούμε ότι δεν είναι στενά κομματικές προτάσεις.

Κοιτάξτε να δείτε, σε μια κινητοποίηση, δε σημαίνει ότι καταργούνται οι διαφορές. Αυτό που εμείς ως Κόμμα στηρίξαμε και θα στηρίξουμε και στο μέλλον, εάν έτσι είναι τα πράγματα, είναι να υπάρχει μία γραμμή, όχι απλώς αντίστασης, αλλά και μία γραμμή διεκδίκησης ώριμων αιτημάτων των εργαζομένων.

Μία γραμμή, η οποία δεν είναι ευλύγιστη υπέρ της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, αλλά είναι αλύγιστη, με την έννοια ότι εκφράζει με σαφήνεια τα συμφέροντα των εργαζομένων. Αυτή την κατεύθυνση θα την υποστηρίξουμε, ακόμα και αν θεωρούμε ότι πρέπει να είναι πιο προωθημένη ή έπρεπε να έχει και τα α ή τα β αιτήματα.

Οταν, όμως, ως Κόμμα διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν αιτήματα σαφή ή ψάχνονται να βρεθούν ευκαιρίες μιας "ρεαλιστικής" υποχώρησης, εμείς θα ασκούμε κριτική. Επομένως, επιδιώκουμε ο αγώνας να είναι κοινός, ενιαίος. Παίρνουμε υπόψη πώς σκέφτονται οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αλλά και από την άλλη μεριά δεν μπορούμε στο όνομα της αναγκαιότητας πραγματικά του κοινού αγώνα, να κλείνουμε το στόμα μας, όταν βλέπουμε διαύλους υποχωρήσεων».

Τέλος, απαντώντας σε δημοσιογράφο ο οποίος εκτίμησε ότι η τακτική του ΚΚΕ με τα συνδικάτα χαρακτηρίζεται από αντιφάσεις, ότι δηλαδή μία πατάει μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, μία διαχωρίζεται, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε:

«Κατ' αρχήν το ΚΚΕ δεν έχει συνδικάτα. Το ΚΚΕ έχει κομματικές οργανώσεις μόνο, τίποτα άλλο. Και αυτό έχει μια σημασία. Δεν έχουμε λόγο να έχουμε συνδικάτα. Εμείς αυτό που θέλουμε και το λέμε επίσημα, σε διάκριση με υποκρισίες άλλων, οι εργαζόμενοι όσο γίνεται περισσότεροι, να υιοθετούν τις θέσεις του ΚΚΕ και να τις υιοθετούν με βάση την πείρα τους και τη θέλησή τους. Αυτό δεν το κρύβουμε.

Και αν θέλετε, αυτό που θα ήταν καλό για τον τόπο, σε μία πορεία και θα γίνει και αυτό, είναι ακριβώς να υπάρχουν όσο γίνεται λιγότερες διαφορές ανάμεσα στο ΚΚΕ και στο Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα. Δεν το κρύβουμε.

Εκφράζουμε, βεβαίως, τα συμφέροντα ολόκληρου του λαού, αλλά είμαστε κόμμα της εργατικής τάξης και ιδιαίτερα το Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα αν ακολουθήσει μια ταξική γραμμή, θα έχει πάντα βεβαίως την οργανωτική του αυτοτέλεια το ΚΚΕ, δεν το συζητάμε, αλλά το πιο φυσιολογικό θα είναι να συμπίπτουν όσο γίνεται οι θέσεις και οι σκέψεις μας και τα αιτήματά μας.

Εμείς το λέμε αυτό καθαρά. Δεν είμαστε σαν κάτι άλλους πολιτικούς που βγαίνουν και λένε, "εμείς μακριά απ' τα συνδικάτα". Απλώς αυτοί προσπαθούν στα κρυφά να τα κάνουν. Να ξεκαθαρίσω το ζήτημα. Μην μπερδεύετε το ΚΚΕ με το μαζικό κίνημα. Μέσα στο μαζικό κίνημα βεβαίως δημιουργούνται προϋποθέσεις κοινής δράσης. Αλλοτε ευκαιριακά, εμείς δεν το θέλουμε ευκαιριακό, άλλοτε λιγότερο ή περισσότερο. Αυτό δε σημαίνει ότι ταυτόχρονα κατά τη γνώμη μας καταργούνται και οι διαφορές. Υπάρχουν στιγμές κοινής δράσης, υπάρχουν και στιγμές αντιπαράθεσης και όλα αυτά τα πράγματα θα συνυπάρχουν μέσα στο Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα.

Επομένως, να κρίνετε τις αποφάσεις με βάση τις αποφάσεις που παίρνουν οι μαζικοί φορείς. Εμείς μ' αυτή την έννοια σαφώς υποστηρίξαμε, ότι η εργατική Πρωτομαγιά έπρεπε να εκφράσει αυτό που πραγματικά υπάρχει μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Και, όπως είναι γνωστό, υπάρχουν και οι διαφορές.

Θεωρούμε, όμως, ότι στους δρόμους του αγώνα, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα, γιατί τότε οι εργαζόμενοι συναντιούνται και αν θέλετε, η κοινή δράση πριν απ' όλα πρέπει να συνδέεται με τους αγώνες και όχι με τεχνητές ομοφωνίες κορυφών».