Νέες διαβεβαιώσεις προς το κεφάλαιο έδωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας χθες το βράδυ σε εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, όπου μπροστά σε δεκάδες μεγαλοεπιχειρηματίες θύμισε ότι η κυβέρνηση από τις πρώτες μέρες της προέταξε «ανάπτυξη και δημοσιονομική συνέπεια ως κορωνίδες της πολιτικής» της, με στόχο την απομείωση του χρέους, ώστε να απελευθερώνονται πόροι για το κεφάλαιο και να προσελκύονται κεφάλαια από το εξωτερικό.

Με το βλέμμα στις εκτιμήσεις ότι έρχεται καθίζηση μετά τη λήξη του Ταμείου Ανάκαμψης, έταξε ότι και μετά τους πόρους αυτού η εγχώρια καπιταλιστική οικονομία θα έχει σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης, παραπέμποντας σε πόρους και από άλλα «χρηματοδοτικά εργαλεία», π.χ. το επόμενο Μεσοπρόθεσμο, το ΕΣΠΑ και την ΚΑΠ, για εγγυημένα κέρδη και «διευκολύνσεις» στους ομίλους.

Διαβεβαίωσε εξάλλου τους μεγαλοεπιχειρηματίες ότι θα συνεχιστεί «η μάχη με βαθιά ριζωμένες πελατειακές λογικές» και τη «γραφειοκρατεία» ώστε να διευκολυνθούν στα σχέδιά τους, παραπέμποντας π.χ. στις αντιδραστικές αλλαγές στη Δικαιοσύνη ώστε να εκδίδονται ταχύτερα αποφάσεις (παραπέμποντας και στη σημερινή εκδήλωση του υπουργείου Δικαιοσύνης), ή στις αλλαγές στις χρήσης γης, γενικά σε «αλλαγές που να βελτιώνουν το επιχειρηματικό περιβάλλον», υποσχόμενος μάλιστα ότι στην κυβέρνηση δεν θα κόψουν ταχύτητα επειδή οδεύουμε προς τις εκλογές, αφού όπως είπε «χτίζουν» την «αναπτυξιακή προοπτική της επόμενης τετραετίας».

Την αισιοδοξία του για την παραπέρα πορεία της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας τη βάσισε και στην αντίληψή του πως «η ελληνική οικονομία είναι πολύ πιο διαφοροποιημένη απ' ό,τι πολλοί πιστεύουν», εστιάζοντας στις εξελίξεις σε Τουρισμό, Ενέργεια (τόνισε εδώ τη «στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ»), Φαρμακοβιομηχανία, Υγεία και στις εταιρείες τεχνολογίας. Σε κάθε περίπτωση, έβαλε ως βασική προϋπόθεση - ανάμεσα σε άλλες - την «παραγωγικότητα», κάτι που στην πράξη δεν σημαίνει τίποτα άλλο από το παραπέρα ξεζούμισμα του εργαζόμενου, όπως φαίνεται από τα νομοθετήματα για 13ωρα κ.λπ.

Παρουσιάζοντας δε το φαρμάκι ως φάρμακο, ισχυρίστηκε ότι το ενδιαφέρον αμερικανικών εταιρειών για αξιοποίηση κοιτασμάτων εντός ελληνικών θαλάσσιων ζωνών (τις οποίες διεκδικούν Τουρκία και Λιβύη) είναι «πολύ σημαντικό» και ότι «έτσι» ασκεί κανείς την κυριαρχία και τα κυριαρχικά του δικαιώματα! Ερωτηθείς εξάλλου για τις πρόσφατες δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στην Τουρκία Τ. Μπάρακ (ότι απαιτούνται «μια νέα περιφερειακή τάξη πραγμάτων» και ένα «φόρουμ» Τουρκίας - Ελλάδας ως ένας «καλός οδικός χάρτης» για «ένα νέο πλέγμα συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο») και αν θα καλωσόριζε την «πρωτοβουλία» που υπαινίχθηκε ο πρέσβης, ο Μητσοτάκης υποστήριξε ότι «οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι αυτοτελείς» και ότι ο «διάλογος» τρέχει διμερώς. Σε ράγες βέβαια που χαράχτηκαν σε Σύνοδο του ΝΑΤΟ και με γνώμονα τη θωράκιση της ευρωατλαντικής συνοχής στην Ανατ. Μεσόγειο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Νωρίτερα, το πρωί, συνεδρίασε στο Μαξίμου υπό τον Μητσοτάκη το λεγόμενο Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής, όπου συζητήθηκε η Εθνική Στρατηγική για την Περιφερειακή και Τοπική Ανάπτυξη, η οποία περιλαμβάνει - όπως ισχυρίζονται - «έναν πλήρη οδικό χάρτη με έργα που υλοποιούνται σε όλη τη χώρα». Εργα που κουμπώνουν πάνω στους στόχους του κεφαλαίου και των «επενδυτών» ανά περιοχή (π.χ. στις «πολιτικές» των υπουργείων, όπως λένε, θα εφαρμόζεται και «ρήτρα απολιγνιτοποίησης», στο πλαίσιο της στροφής προς τις ΑΠΕ και το αμερικανικό LNG), ενώ όσα παρουσιάζονται ότι καλύπτουν λαϊκές ανάγκες - π.χ. αντιπλημμυρικά - είναι τόσο λίγα και αποσπασματικά, ελλείψει κεντρικού σχεδιασμού, ώστε και πάλι θα αποδειχθούν κατώτερα των αναγκών και με τον λαό να τα πληρώνει τρίδιπλα.