Πόσες οικογένειες στα μαύρα κι ούτε ένας εφοπλιστής στο σκαμνί...

Για τον άδικο και φριχτό θάνατο που βρίσκουν, κάθε δεκαετία, κατά εκατοντάδες οι ναυτεργάτες, το χέρι του νόμου δεν έχει αγγίξει ποτέ ούτε τρίχα εφοπλιστή, αν και πρόκειται για εξόφθαλμα εγκλήματα του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που θεωρεί την ανθρώπινη ζωή αναλώσιμο υλικό. Τα πλοία που αποτέλεσαν τα φέρετρα όλων αυτών των ανθρώπινων ψυχών ήταν γερασμένα και κακοσυντηρημένα, όπως, άλλωστε, είναι στην πλειοψηφία του ο περιβόητος πρώτος στον κόσμο στόλος των Ελλήνων εφοπλιστών.

Το κουφάρι του «ΔΥΣΤΟΣ» πέρασε στην Ιστορία σαν η αδιάψευστη μαρτυρία για το έγκλημα

Οι εφοπλιστές έχουν γεμίσει τις θάλασσες με πτώματα, όχι μόνο χωρίς να δώσουν ποτέ λόγο σε κανέναν, αλλά ανέκαθεν μετά από κάθε ναυάγιο, σε αγαστή συνεργασία εφοπλιστής - διωκτική αρχή, ζητούν λίγο - πολύ και τα ...ρέστα από τους πνιγμένους ναυτεργάτες! Ορισμένα παραδείγματα «βγάζουν μάτι»: Την επομένη του ναυαγίου του «ΔΥΣΤΟΣ» και πριν ακόμα αρχίσουν οι έρευνες για τα αίτια, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Στ. Σουμάκης έσπευσε να ...δώσει γραμμή στις διωκτικές αρχές, δηλώνοντας ότι: «Φταίει ο πλοίαρχος». Τα ξημερώματα της 27ης του περασμένου Σεπτέμβρη και ενώ ανασυρόταν το ένα πτώμα μετά το άλλο των πνιγμένων του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ», ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος Α. Συρίγος χαρακτήρισε τον πλοίαρχο «στραβό», επειδή «δεν είδε τα βράχια». Ομως, και όσα ναυάγια πήραν τελικά το δρόμο της Δικαιοσύνης για τα «μάτια» της κοινής γνώμης και βρέθηκαν εφοπλιστές ως κατηγορούμενοι, οι δικαστές τούς αθώωσαν.

Εχει μείνει στην ιστορία η δίκη για το ναυάγιο του «ΑΡΚΤΙΤ ΡΙΦΕΡ» του εφοπλιστή Κομνηνού με 17 νεκρούς. Μετά από μια συνοπτική διαδικασία που καταγράφηκε ως χρόνος - ρεκόρ, ο δικαστής είχε αποφανθεί ότι: «Τίποτα δεν ελέχθη» και κατά συνέπεια δεν είχαν αποδειχθεί οι κατηγορίες κατά του εφοπλιστή. Εξίσου σκανδαλώδες παράδειγμα αποτελεί η απόφαση του Εφετείου Πειραιά στις αρχές του περασμένου Ιούνη να απαλλάξει από κάθε κατηγορία τον εφοπλιστή Αντώνη Ηλιόπουλο για το ναυάγιο του «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ», με την τουλάχιστον προκλητική αιτιολογία της «εσφαλμένης κλήτευσης». Ο Α. Ηλιόπουλος είχε καταδικαστεί πρωτόδικα με 5ετή φυλάκιση. Να σημειωθεί ότι αυτό το ναυάγιο, όπως και αυτό του «ΔΥΣΤΟΣ», πήραν το δρόμο της Δικαιοσύνης μετά από συγκλονιστικά στοιχεία που έφερε στην επιφάνεια η Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού, βοηθώντας ταυτόχρονα τις οικογένειες των θυμάτων να αποκρούσουν τις πιέσεις που ασκούσαν οι πλοιοκτήτριες εταιρίες.

Ο πρόεδρος της Ενωσης Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» Γιάννης Μανουσογιαννάκης, με δήλωσή του στο «Ρ», επισήμανε: «Πολύ συχνά ακούμε διάφορους αφελείς ή κουτοπόνηρους να λένε "δεν υπάρχει κράτος, δε λειτουργεί το κράτος" και άλλα που έχουν να κάνουν με τις δραστηριότητες του κράτους. Οι αφελείς δικαιολογούνται, αλλά οι κουτοπόνηροι το λένε ακριβώς για να καλύψουν τι κράτος έχουμε και ποιον εξυπηρετεί. Κράτος υπάρχει και λειτουργεί πάρα πολύ καλά, για να εξυπηρετεί τους εφοπλιστές και το μεγάλο κεφάλαιο. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα ότι για εκατοντάδες εγκλήματα των εφοπλιστών, που οδήγησαν στο θάνατο χιλιάδες ναυτεργάτες, ελάχιστοι έκατσαν στο σκαμνί, αλλά σχεδόν κανένας δεν πλήρωσε για τα εγκλήματά του. Εκεί η Δικαιοσύνη είναι ..."θεόστραβη". Απεναντίας, τα μάτια της είναι ορθάνοιχτα, όταν πρόκειται για εργαζόμενους και πολύ περισσότερο για αγωνιζόμενους εργαζόμενους. Οι ναυτεργάτες, όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν απάντηση στα εγκλήματα αυτά. Ο ταξικός ανυποχώρητος αγώνας των εργαζομένων είναι ο μόνος τρόπος για να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο για τα εγκλήματά του και να πάψει η Δικαιοσύνη να είναι τελείως τυφλή και άδικη. Εμείς οι συνδικαλιστές στα σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ είμαστε αποφασισμένοι να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας ενάντια στη φονική εφοπλιστική ασυδοσία, ενάντια σε αυτή την πολιτική, που της φουσκώνει τα πανιά. Εχουμε χρέος απέναντι στους νεκρούς μας συναδέλφους, στις οικογένειές τους, απέναντι σε όλους τους ναυτεργάτες».