Εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για τα «40 χρόνια από τη νόμιμη επανέκδοση του "Ριζοσπάστη"», χτες βράδυ, στο αμφιθέατρο «Παναγιωτόπουλος» του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης. Στην εκδήλωση μίλησε ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ ακολούθησε προβολή βίντεο με υλικό από το αρχείο του «Ριζοσπάστη».

Επίσης, όσοι παρακολούθησαν την εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να «ταξιδέψουν» σε σημαντικές στιγμές από την πορεία των 40 χρόνων από τη νόμιμη επανέκδοση της εφημερίδας το 1974, μέσα από την έκθεση που λειτούργησε στο χώρο του Πολυτεχνείου. Τόσο μέσα από την έκθεση όσο και μέσα από το υλικό του βίντεο παρουσιάσθηκαν ορισμένες από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές στην πορεία του «Ριζοσπάστη», του εργατικού - λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ.

Ο Κ. Παπασταύρου, στην ομιλία του, αναφέρθηκε εκτενώς στην ιστορική διαδρομή του «Ριζοσπάστη», υπενθυμίζοντας μάλιστα ότι για ένα χρονικό διάστημα, «την περίοδο που ακόμα ήταν μια "δημοκρατική", αντιμοναρχική εφημερίδα, πριν ακόμα συνδεθεί με το εργατικό κίνημα, εκδιδόταν αποκλειστικά στη Θεσσαλονίκη. Κατά τη διάρκεια της λεγόμενης κυβέρνησης της "Εθνικής Αμυνας" του Ελ. Βενιζέλου έβγαινε κάθε δύο βδομάδες, όπου, μάλιστα, οι μοναρχικοί αξιωματικοί κατέστρεψαν τα γραφεία της και τραυμάτισαν το διευθυντή της. Τον Ιούλη του 1917, στις εφημερίδες της Αθήνας, δημοσιευόταν η παρακάτω αγγελία: "Η μόνη εφημερίς δημοκρατικών αρχών εν Ελλάδι "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ" της Θεσσαλονίκης θα εκδίδεται και εν Αθήναις, καθημερινός, πρωινός, τετρασέλιδος και πεντάλεπτος"».

Αναφερόμενος στις απαιτήσεις που υπάρχουν σήμερα για την εφημερίδα και από την εφημερίδα, σημείωσε: «Το πρώτο και το θεμελιακό ζήτημα είναι τι σημαίνει όργανο, εφημερίδα, ενός επαναστατικού εργατικού κόμματος όπως το ΚΚΕ. Ο Λένιν σημείωνε πολύ χαρακτηριστικά ότι "εφημερίδα χωρίς κατεύθυνση είναι ένα πράγμα παράλογο, ανόητο, επονείδιστο και βλαβερό". Ο "Ριζοσπάστης" αποτελεί θεμελιακό στοιχείο της ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ γι' αυτό άλλωστε και συγκεντρώνει πάντα τα πυρά της αστικής αλλά και οπορτουνιστικής επίθεσης ενάντια στο Κόμμα. Η ύπαρξη κομματικού Τύπου, κομματικής φιλολογίας, υπήρξε πάντα απαραίτητος όρος για τη διαμόρφωση ενός Κομμουνιστικού Κόμματος (...) Ο Τύπος αυτός με την ευθύνη του καθοδηγητικού οργάνου, της ΚΕ, πρέπει καθημερινά να λύνει ζητήματα: Ενημέρωσης - αποκάλυψης - διαφώτισης - καθοδήγησης για δράση στην κατεύθυνση της προώθησης της πολιτικής του Κόμματος, της προβολής των θέσεών του».

Συμπλήρωσε πως ο «Ριζοσπάστης» φθάνει τη γνώμη της ΚΕ καθημερινά σε κάθε χώρο δουλειάς, γειτονιά, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας για όλα τα ζητήματα που βρίσκονται σε εξέλιξη, είναι ο καθημερινός καθοδηγητής, αρκεί βεβαίως να αξιοποιείται με τέτοιο τρόπο.

Στη συνέχεια, ο Κ. Παπασταύρου τόνισε πως το σημερινό ζητούμενο για την εφημερίδα είναι πώς θα συμβάλλει πιο ουσιαστικά στην υλοποίηση των Αποφάσεων του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, στην προβολή του Προγράμματος του ΚΚΕ. Αφού αναφέρθηκε στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν, επισήμανε: «Σε αυτές τις συνθήκες γίνεται κατανοητό γιατί έχει ιδιαίτερη σημασία η πολύμορφη ιδεολογική δουλειά, η ανάλυση, εξήγηση - αποκάλυψη των εξελίξεων, η γενίκευση της πείρας από τα θετικά βήματα στην οργάνωση του εργατικού κινήματος, αλλά και των αδυναμιών, των δυσκολιών που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο "Ριζοσπάστης" αποτελεί καθημερινό στήριγμα αυτής της προσπάθειας, εφοδιάζοντας με την κατάλληλη επιχειρηματολογία, κάνοντας προπαγάνδα, περνώντας τα συνθήματα του Κόμματος σε ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, διαμορφώνοντας όμως και κριτήριο σκέψης, μεθοδολογίας και δράσης για να εξουδετερωθεί η επίδραση της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής, που περνά μέσα από πολλούς δρόμους και από όλες τις αστικές και οπορτουνιστικές εφημερίδες (...)

Θέλει σύνθετη ιδεολογικοπολιτική δουλειά να μπορείς να δώσεις σήμερα το τι σημαίνει αποτελεσματικότητα των αγώνων σε συνθήκες μεγάλης υποχώρησης διεκδικήσεων, απώλειας κατακτήσεων και δικαιωμάτων (...) Θέλει επίσης μεγάλη ικανότητα, σύνθετη ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση να απαντήσεις στην αγωνία των εργαζομένων, που μπροστά στην απόλυση, στο κλείσιμο του εργοστασίου πιάνονται από τα μαλλιά τους, είναι έτοιμοι να δεχτούν ακόμα μεγαλύτερες θυσίες ή να οδηγηθούν σε αδιέξοδες επιλογές (...) Και όλα αυτά βεβαίως με ανάλογη εκλαΐκευση αλλά και χωρίς τσιγκουνιά σε θέματα θεωρητικά, που βοηθάνε να "ανοίξει" το μυαλό, να διαμορφωθεί ευρύτερο επίπεδο. Αρα λοιπόν θέλει καλό συνδυασμό ζωντανού ρεπορτάζ με στοιχεία επεξεργασμένα και όχι παρουσιασμένα αμάσητα και ταυτόχρονα αρθρογραφία, με άρθρα με βάθος, σύντομα και εύστοχα».

Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην αξιοποίηση και διακίνηση του «Ριζοσπάστη», στις δυσκολίες που καταγράφονται και στο πώς μπορούν να ξεπεραστούν. «Εχουμε», κατέληξε, «να διανύσουμε πολύ δρόμο ακόμα στο να ανταποκριθούμε με μεγαλύτερη επάρκεια στις απαιτήσεις και τις ανάγκες της καθημερινής ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης (...) Μπροστά μας τα καθήκοντα είναι πολλά. Με πίστη στο Κόμμα μας, στην ιδεολογία μας, στην πολιτική μας, βάζοντας ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων έχουμε την αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρουμε».