Μειωμένος κατά 2,2% εμφανίζεται ο συνολικός αριθμός των πλοίων με ελληνική σημαία άνω των 100 κοχ (κόροι ολικής χωρητικότητας) τον Ιούλη του 2014 σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε χτες η ΕΛΣΤΑΤ. Αυτό σημαίνει ότι οι Ελληνες εφοπλιστές, των οποίων ο στόλος είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο και συνεχώς αυξάνεται, συνεχίζουν να προτιμούν να έχουν τα πλοία τους στη συντριπτική τους πλειοψηφία ανασφάλιστα, δηλαδή με σημαίες «ευκαιρίας», όπου κυριαρχεί πλήρως η «μαύρη» εργασία.

Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, τον Ιούλη του 2014 τα πλοία άνω των 100 κοχ, με ελληνική σημαία, ήταν 1.870. Τον Ιούλη του 2013 ήταν 1.913 και τον αντίστοιχο μήνα του 2012 ήταν 1.968.

Από την άλλη, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ενωσης των Ελλήνων εφοπλιστών του Λονδίνου (Ελληνική Ναυτιλιακή Συνεργασία του Λονδίνου Committee), το Μάρτη του 2014 ο ελληνόκτητος στόλος (δηλαδή τα πλοία με ελληνική και ξένη σημαία) αριθμούσε 3.901 πλοία, «τα περισσότερα στην ιστορία» του, σύμφωνα με το σχολιασμό της εφοπλιστικής Ενωσης. Τον αντίστοιχο μήνα του 2013 τα πλοία ήταν 3.667, δηλαδή 224 λιγότερα.

Οσο για το πώς κατανέμονται τα πλοία των Ελλήνων εφοπλιστών ανά σημαία, σύμφωνα με το Committee ο ελληνόκτητος στόλος είναι νηολογημένος σε 43 σημαίες! Η ελληνική σημαία συγκεντρώνει το 21% των πλοίων και ακολουθούν τα Νησιά Μάρσαλ και η Λιβερία με 17%, η Μάλτα με 15%, ο Παναμάς με 10% και πάει λέγοντας. Με δεδομένο ότι στο πλοίο ισχύει η νομοθεσία της σημαίας που φέρει γίνεται αντιληπτό πως σε ό,τι αφορά τα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών όταν το πλοίο φέρει τη σημαία Νησιά Μάρσαλ θα ισχύει η νομοθεσία των Νησιών Μάρσαλ, δηλαδή το σύγχρονο δουλεμπόριο.

Στην ολοένα και πιο άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών (και ενώ είναι σε εξέλιξη η επίθεση στις Συλλογικές Συμβάσεις των Ελλήνων ναυτεργατών) και στα αναρίθμητα προνόμια που προσφέρουν όλες οι αστικές κυβερνήσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις πάνω από 50 φοροαπαλλαγές, οφείλεται και η τρελή κερδοφορία που συνεχίζουν να καταγράφουν οι Ελληνες εφοπλιστές ώστε σήμερα να ελέγχουν το 24% του παγκόσμιου στόλου των δεξαμενόπλοιων, το 13,9% του στόλου των χημικών δεξαμενόπλοιων (Chemical και Products Tankers), το 10,6% των πλοίων μεταφοράς υγροποιημένου αερίου (Liquefied Gas Carriers), το 16,4% των φορτηγών πλοίων (Ore και Bulk Carriers), το 7,9% των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων (Container Ships) και το 4,2% των επιβατηγών πλοίων (Passenger Ships).