Δίχτυ συγκάλυψης της ακραίας φτώχειας, που οξύνεται από την αντιλαϊκή πολιτική της, επιχειρεί να ρίξει η κυβέρνηση, με το λεγόμενο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», που ετοιμάζεται να ανακοινώσει τις επόμενες μέρες.

Με διαρροές στον Τύπο για την υπουργική απόφαση που θα καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις απονομής του επιδόματος, το υπουργείο Εργασίας κλιμακώνει την προκλητική προπαγάνδα ότι δήθεν «νοιάζεται» για τους εξαθλιωμένους, που πολλαπλασιάζονται με ραγδαίους ρυθμούς. Στην πραγματικότητα, και με το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», αυτό που εγγυάται η κυβέρνηση είναι η διαιώνιση και η ανακύκλωση της φτώχειας για πλατιά λαϊκά στρώματα, που στερούνται ακόμα και τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους.

Ταυτόχρονα, μέσα από τη θέσπιση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, η κυβέρνηση καθορίζει τη «γραμμή φτώχειας» πάνω από την οποία η λαϊκή οικογένεια ή μεμονωμένα άτομα δε θα δικαιούνται καμία κρατική αρωγή. Με τον τρόπο αυτό, συρρικνώνει στο ελάχιστο την προνοιακή στήριξη για τα πιο φτωχά και ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού.

Ετσι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, μια τετραμελής οικογένεια (με δύο ανήλικα παιδιά) θα πρέπει να επιβιώνει με 13,1 ευρώ τη μέρα, δηλαδή με 400 ευρώ το μήνα και σε ετήσια βάση μόλις με 4.800 ευρώ! Για το μεμονωμένο άτομο, η «γραμμή φτώχειας» κάτω από την οποία θα παρέχεται προνοιακή στήριξη είναι τα μισά, δηλαδή τα 2.400 ευρώ.

Εάν το πραγματικό ετήσιο εισόδημα της τετραμελούς οικογένειας είναι μηδενικό, τότε το κράτος θα τους δίνει μέσω του μηχανισμού του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος το σύνολο των 4.800 ευρώ. Εάν, όμως, το πραγματικό εισόδημά τους (από μισθούς, επιδόματα - ανεργίας κ.ά. - ή άλλους λόγους) είναι για παράδειγμα 3.800 ευρώ, τότε το κράτος θα τους καταβάλλει 1.000 ευρώ το χρόνο, για να συμπληρώσουν τα 4.800 ευρώ.

Με βάση τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις στελεχών του υπουργείου Εργασίας και τις διαρροές, φέτος θα υπάρξει πιλοτική εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, διάρκειας 6 μηνών, σε 13 δήμους, έναν από κάθε περιφέρεια της χώρας.

Τελικός στόχος είναι να απευθυνθεί σε 700 έως 800 χιλιάδες άτομα που ζουν σε συνθήκες «ακραίας φτώχειας», έτσι όπως την ορίζουν οι οργανισμοί της ΕΕ, μαζί με τις διάφορες υποκατηγορίες. Για παράδειγμα, φτωχός για την ΕΕ θεωρείται όποιος δεν έχει έγχρωμη τηλεόραση (!), αλλά όχι αυτός που έχει αποκλειστεί από την πρόσβαση στην Παιδεία ή την Υγεία.

Επίσης, στο πραγματικό εισόδημα για την ένταξη στο μηχανισμό του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, θα υπολογίζεται και η αντικειμενική αξία των ακινήτων της οικογένειας, δηλαδή θα ισχύουν περιουσιακά κριτήρια. Με βάση τις δηλώσεις του αρμόδιου υφυπουργού, αν ένα ζευγάρι ανέργων μένει σε σπίτι που η αντικειμενική του αξία ξεπερνά τις 200.000 ευρώ, ακόμα και αν δεν έχει ούτε ένα ευρώ εισόδημα για να ζήσει η οικογένεια, θα αποκλείεται από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Εκτός από τα περιουσιακά κριτήρια θα τεθούν και πρόσθετα. Ετσι, στην περίπτωση που κάποια οικογένεια έχει κάποια χρήματα στην τράπεζα για ώρα ανάγκης, πάλι θα εξαιρείται από το επίδομα. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ποσό αυτό καθορίζεται στο διπλάσιο του ετήσιου εγγυημένου εισοδήματος. Δηλαδή, αποκλείεται από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα η τετραμελής οικογένεια που έχει στην τράπεζα το ποσό των 9.600 ευρώ!

Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται ο στόχος της κυβέρνησης να καταργήσει επιδόματα και παροχές σε χιλιάδες δικαιούχους, ενώ υπόσχεται κάποια ψίχουλα σε ακόμα λιγότερους από τους σημερινούς, προκειμένου να ανακυκλώνει τη φτώχεια και μάλιστα στην πιο ακραία μορφή της.

Απ' αυτή την άποψη, είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των ανασφάλιστων υπερηλίκων, τους οποίους η κυβέρνηση εντάσσει στους δικαιούχους του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Πρόκειται για εκείνη την κατηγορία που, με σχετικό νόμο, το 2012 η κυβέρνηση τους στέρησε τα 350 ευρώ σύνταξη που έπαιρναν. Δηλαδή, τουλάχιστον 10.000 ανασφάλιστοι συνταξιούχοι έχασαν τη σύνταξή τους και τώρα τους υπόσχονται ότι θα τους «σώσουν»!

Τέλος, αναπόσπαστο μέρος του μηχανισμού αποτελεί η υποχρεωτική ένταξη του δικαιούχου σε σχέδιο επανένταξης στην αγορά εργασίας. Αυτό ανοίγει το δρόμο, ώστε τα ψίχουλα που θα δίνονται μέσω του μηχανισμού, να τα δικαιούται κάποιος μόνο το διάστημα που «τρέχει» κάποιο σχετικό πρόγραμμα. Ακόμα, μπορεί να χάνει το επίδομα, αν ο αρμόδιος φορέας τού προτείνει μια δουλειά με οποιουσδήποτε όρους και αυτός αρνηθεί.