Καίτοι δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για ποίηση και θέατρο, ο κινηματογράφος του χαρακτηρίζεται από βαθύ λυρισμό υποδόριας συνθετότητας, κριτικό ουμανιστικό πνεύμα και οικουμενικότητα. Ο Ρέι, δεμένος με την παράδοση, αποφεύγει τις παρεμβάσεις και κρατά αποστάσεις από τον «εκσυγχρονισμό», τις μόδες που εναλλάσσονται, την «αγορά» που εμπορεύεται τα πάντα και το σκοταδισμό. Τη γραφή και αφήγησή του χαρακτηρίζει διακριτικότητα - προτιμά τον υπαινιγμό από το κραυγαλέο - αλλά και πουριτανισμός... Υπάρχουν καταγεγραμμένες απόψεις του που εκφράζουν σκεπτικισμό ή αποστροφή για τις ερωτικές αναπαραστάσεις και το γυμνό, ειδικά στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Η ταινία που ίσως αποτυπώνει αρτιότερα τη στιλιστική και αφηγηματική ιδιαιτερότητα του Ρέι είναι «Η μοναχική σύζυγος» (1964) που πρωτοκυκλοφορεί απόψε αποκατεστημένη ψηφιακά.