Από τις εργασίες της Πανελλαδικής Συντονιστικής

Ο Τάσος Τσιαπλές, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, αναφέρθηκε στην αντίληψη την οποία έχουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για το περιεχόμενο και τους τρόπους με τους οποίους αυτή θα επιτευχθεί. Οπως εξήγησε, η ανασύνταξη δεν μπορεί να ταυτίζεται με τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών, παρά τη σημασία που έχουν αυτές και ο συσχετισμός δυνάμεων που αποτυπώνουν.

Εφερε το παράδειγμα της Λάρισας, όπου το ΠΑΜΕ έχει ευρεία πλειοψηφία στο Εργατικό Κέντρο και στα μισά σωματεία της δύναμής του, πλειοψηφία που αξιοποιεί για να αναπτύσσει πρωτοβουλίες γύρω από μια σειρά ζητήματα. Πρόσθεσε όμως πως ο αριθμός των εργαζομένων που συμμετέχουν στη ζωή των σωματείων, στις γενικές τους συνελεύσεις, στη δράση τους δεν είναι ικανοποιητικός με βάση τον πήχη που θέτει το ΠΑΜΕ, ενώ βήματα χρειάζεται να γίνουν και στην πρωτόβουλη δράση των σωματείων.

Τόνισε πως η συσπείρωση της εργατικής τάξης γύρω από τα ταξικά συνδικάτα και τη δράση τους, δεν μπορεί να γίνει μόνο με αφετηρία τα προβλήματα τα οποία ζει, αλλά χρειάζεται ιδεολογική δουλειά, παρέμβαση που να στοχεύει στο κέρδισμα της συνείδησης.

Στη συμβολή της δράσης του κλαδικού συνδικάτου των εργαζομένων στην Ενέργεια στάθηκε ο Πέτρος Ταταρίδης, συνδικαλιστής στη ΔΕΗ στη Δυτική Μακεδονία. Εξήγησε πως το συνδικάτο είχε συμβολή στην καλλιέργεια της ενότητας των εργαζομένων, καθώς στον ίδιο χώρο υπάρχουν 7 διαφορετικές σχέσεις εργασίας, πράγμα που συμβάλλει στην προσπάθεια διάσπασης των εργατών, την οποία επιχειρούν κυβέρνηση και εργοδοσία.

Ανάμεσα στις πλευρές της δράσης του σωματείου, ξεχώρισε τις παρεμβάσεις για την ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία, την προσπάθεια για παρέμβαση στους νέους του κλάδου, αλλά και τη θέση του ενάντια στην απελευθέρωση της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας.

Την πείρα από τη δράση του κλαδικού σωματείου και την αντιπαράθεση με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, μετέφερε η Εφη Καρυδάκη, από το σωματείο εργαζομένων στους ΟΤΑ Μαγνησίας. Η εμπιστοσύνη των εργαζομένων, όπως εξήγησε, κερδήθηκε μέσα από την καθημερινή δράση, τη δημιουργία Επιτροπών Αγώνα, την παρέμβαση στους εργαζομένους στα «πεντάμηνα», την αποκάλυψη του ρόλου του κυβερνητικού συνδικαλισμού, που μέσα από την πλειοψηφία που διαθέτει σε συλλόγους εργαζομένων στους ΟΤΑ υπονόμευε, ακόμα και ακύρωνε αποφάσεις που έπαιρναν οι εργαζόμενοι μέσα από γενικές συνελεύσεις.

Ιδιαίτερα σημείωσε την αξία της ταξικής αλληλεγγύης, όπως εκφράστηκε στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στους ΟΤΑ από τις Λαϊκές Επιτροπές και τα ταξικά σωματεία στη Μαγνησία, αλλά και στην επίσκεψη εργαζομένων στο αγροτικό μπλόκο της Νίκαιας: «"Τώρα καταλάβαμε τι σημαίνει το σύνθημα όλοι για έναν και ένας για όλους" μας είπαν πολλοί απ' όσους συμμετείχαν», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Την προσπάθεια της Γραμματείας Εκπαιδευτικών, να παρέμβει στον κλάδο όχι μόνο με άξονα τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών που επιδεινώνονται, αλλά και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, που γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό, συνόψισε ο Αχιλλέας Ζορμπάς. Η Γραμματεία Εκπαιδευτικών συστάθηκε το 2006 και σήμερα διαθέτει Επιτροπές σε κάθε νομό της χώρας και 13 Επιτροπές στην Αττική.

Ανάμεσα στους στόχους των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, όπως σημείωσε, είναι η σταθεροποίηση της παρέμβασης στους μαθητές, η οποία έχει μέχρι σήμερα εκφραστεί με ανακοινώσεις και ανοιχτές επιστολές που απευθύνονται σε αυτούς αλλά και με συνεργασία καθηγητών και μαθητών στη διοργάνωση σχολικών γιορτών. Η κατεύθυνση αυτή είναι απαραίτητη, όπως εξήγησε, καθώς μέσα από το αντιδραστικό περιεχόμενο των μαθημάτων και των βιβλίων ΕΕ και κυβέρνηση επιδιώκουν να στάξουν δηλητήριο στις συνειδήσεις των μαθητών. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ανέφερε το μάθημα «Η Ευρώπη σε 12 μαθήματα».

Για την προσπάθεια να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης και συμμετοχής των γυναικών στα σωματεία και το ρόλο που μπορεί να παίξει στο στόχο αυτό η Γραμματεία Γυναικών, μίλησε η Ντίνα Γκογκάκη. Υπογράμμισε πως χρειάζεται εξειδικευμένη δουλειά στις εργαζόμενες, ενταγμένη μέσα στη γενική δράση των σωματείων. Σε αυτή συνέβαλαν οι πρωτοβουλίες για έκδοση του ΠΑΜΕ για τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών, οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης, οι εξορμήσεις και οι περιοδείες με αφορμή την 8η Μάρτη.

Εξήγησε πως η δουλειά αυτή πρέπει να γίνει υπόθεση των ΔΣ των σωματείων, να μην θεωρείται υπόθεση της Γραμματείας Γυναικών ή μόνο μιας «υπεύθυνης», πως είναι δουλειά που αφορά το σύνολο του κλάδου. Αναφέρθηκε ακόμα στα μέτρα διευκόλυνσης της συμμετοχής των γυναικών που χρειάζεται να λαμβάνονται από τα σωματεία, με δεδομένο ότι οι εργαζόμενες έχουν ελάχιστο χρόνο και επιβαρύνονται με μια σειρά ευθύνες στη φροντίδα των παιδιών και της οικογένειας.

Ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, ανέδειξε το βάρος που πρέπει να δοθεί στη συλλογική λειτουργία των σωματείων, καθώς η δημιουργία ζωντανών και μαζικών συνδικάτων είναι όρος και προϋπόθεση για να επιτευχθούν οι στόχοι της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος. Υπογράμμισε πως η ενότητα δράσης της εργατικής τάξης δεν επιτυγχάνεται γύρω από τα προβλήματα, αλλά γύρω από την κατεύθυνση της αντεπίθεσης.

Μετέφερε την πείρα από την προσπάθεια της Γραμματείας Θεσσαλονίκης να συσπειρώσει σε κοινές κινητοποιήσεις τους απλήρωτους εργαζομένους. Το ζήτημα της απληρωσιάς είναι σημαντικό, όπως εξήγησε, γιατί αφορά περίπου 1 εκατομμύριο εργαζομένους, πυροδοτεί αγώνες, οι οποίοι όμως αν δεν διευρύνουν το πλαίσιό τους «ξεφτίζουν», μπορεί να δημιουργήσουν ακόμα και απογοήτευση. Η προσπάθεια του ΠΑΜΕ στοχεύει να οργανώσει κινητοποιήσεις που δε θα στρέφονται μόνο απέναντι στον κάθε εργοδότη, αλλά θα δραστηριοποιούν τους εργαζομένους.

Για παράδειγμα, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του «Αρβανιτίδη» να μην κινητοποιούνται μόνο απέναντι στον δικό τους εργοδότη αλλά και απέναντι στην εργοδοσία της «Euromedica», όπου οι συνάδελφοί τους αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Μια τέτοια δράση θα μπορούσε να φωτίσει, όπως τόνισε, το γεγονός ότι ο εργαζόμενος δεν έχει να παλέψει μόνο απέναντι σε έναν κακό εργοδότη, ότι δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο πρόβλημα, να βοηθήσει να βγουν συμπεράσματα σε σχέση με το πού πρέπει να στοχεύει η πάλη.

Στη βιομηχανία διώξεων που αντιμετωπίζουν τα στελέχη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, αναφέρθηκε ο Τάκης Στρούζας, πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ζακύνθου. Οπως σημείωσε, πάνω από 25 συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ αντιμετωπίζουν δικαστικές διώξεις για τη συμμετοχή τους σε απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις.

Στην ανάγκη να εξασφαλίζει το ΠΑΜΕ αυξημένα οικονομικά μέσα, προκειμένου να μπορέσει να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της ανασύνταξης του κινήματος, στάθηκε ο Μπάμπης Τενές. Κάλεσε όλα τα σωματεία και τους εργαζομένους να δώσουν τη μάχη της οικονομικής εξόρμησης, με σχέδιο, ώστε να φτάσει ο λαχνός του ΠΑΜΕ παντού μέχρι την ολοκλήρωση της εξόρμησης, στις αρχές Απρίλη.

Στη διεθνή δράση του ΠΑΜΕ, αναφέρθηκε ο Γιώργος Ποντικός, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας. Υπενθύμισε πως το ΠΑΜΕ είναι μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, που εκπροσωπεί 80 εκατομμύρια εργαζομένους σε όλο τον κόσμο, ενώ από την ίδρυσή του έχει δώσει δείγματα γραφής, όσον αφορά τη διεθνιστική αλληλεγγύη στους εργαζομένους και το λαό μιας σειράς χωρών.

Επισήμανε την προσπάθεια συντονισμού των ταξικών δυνάμεων στο επίπεδο της Ευρώπης, σταθμός στην οποία υπήρξε η δημιουργία Πανευρωπαϊκής Συντονιστικής Επιτροπής, το Δεκέμβρη του 2012. Η προσπάθεια αυτή έχει ήδη πραγματοποιήσει τα πρώτα της βήματα, καθώς πρόσφατα έγινε ευρωπαϊκή σύσκεψη με εργαζομένους στον κλάδο του εμπορίου ενώ υπάρχουν αντίστοιχα σχέδια και για άλλους κλάδους.

Υπενθύμισε πως στα 15 χρόνια δράσης του το ΠΑΜΕ έχει δώσει αλλά και δεχθεί αλληλεγγύη και υπογράμμισε πως οι διεθνιστικές κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις χρειάζονται επίσης αυξημένους οικονομικούς πόρους.