Οι διοχετευόμενες από την κυβέρνηση πληροφορίες, ότι τα στελέχη της σηκώνουν τοίχο αντίστασης σε αξιώσεις της τρόικας για τη λήψη νέων μέτρων, σε συνδυασμό με την οξύτατη «αντιμνημονιακή ρητορεία» του αστικού Τύπου, φαίνεται πως ενισχύουν στην αστική τάξη της Ελλάδας την απαίτηση για αλλαγή μείγματος πολιτικής για τη διαχείριση της κρίσης. Δυναμώνουν οι φωνές ότι με την τρόικα και την πολιτική της συνεχίζεται η ύφεση...

Ετσι τώρα επικαλούνται διαφωνίες με την τρόικα, αυτοί που μέχρι χτες έλεγαν σε όλους τους τόνους, ότι το σύνολο της πολιτικής που εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση της κρίσης, το σύνολο των μεταρρυθμίσεων και των προσαρμογών, δεν είναι πολιτική που την επιβάλλει η τρόικα, αλλά υπαγορεύεται από τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας. Και βεβαίως την επεξεργαζόταν σε συμφωνία με την τρόικα. Αλλωστε στο πρόγραμμα των αναδιαρθρώσεων θα συνεχίσουν. Δε θέλουν, λένε, άλλα δημοσιονομικά μέτρα.

Βεβαίως προκαλεί οργή και αγανάχτηση να παριστάνουν τους σωματοφύλακες των εργαζομένων, αυτοί που ψήφισαν όλους τους αντιλαϊκούς νόμους για τη μείωση των μισθών και συντάξεων, τη καθιέρωση μισθών κάτω και από 500 ευρώ το μήνα, που μετέτρεψαν το σύστημα της δημόσιας Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης σε εφιάλτη όσων αρρωσταίνουν ή δεν έχουν καλή υγεία.

Πάει πολύ υπουργοί - στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να μιλάνε για αντιστάσεις όταν αυτοί -μαζί με το ΛΑ.Ο.Σ. και τη ΔΗΜΑΡ- υιοθέτησαν νόμους και ρυθμίσεις για τη φορολογική λεηλασία των λαϊκών στρωμάτων, ανάγκασαν τις εργατικές οικογένειες να ζούνε στην παγωνιά χωρίς θέρμανση, ενώ την ίδια στιγμή δίνουν αφειδώς νέα κίνητρα και προνόμια στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Μοναδικό μέλημα όλων αυτών είναι να υπηρετούν τυφλά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, προσφέροντας εκατοντάδες δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες και άλλες ομάδες της οικονομικής ολιγαρχίας. Αποδέχονται την Ευρωπαϊκή Ενωση και την καπιταλιστική οικονομία, την ανάγκη των μονοπωλίων να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους.