Eurokinissi

Στις θέσεις της η Τομεακή Επιτροπή Ενέργειας Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η πρόσφατη ανακοίνωση του χρονοδιαγράμματος παραπέρα ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ είναι κομμάτι μιας μακρόχρονης, σχεδιασμένης πολιτικής στα πλαίσια της οποίας σταδιακά απελευθερώθηκε η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

Αφετηρία αυτής της πορείας ήταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ, που υπέγραψαν όλες οι τότε πολιτικές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Συνασπισμός) εκτός του ΚΚΕ και που καθιέρωνε την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών κι εργατικού δυναμικού. Στόχος της πολιτικής αυτής ήταν και είναι η εξασφάλιση νέων πεδίων κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους και στον κλάδο της Ενέργειας.

Ολο αυτό το διάστημα οι συνέπειες από την εφαρμογή αυτής της πολιτικής ήταν: Η αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά. Η καταστροφή του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος. Η ραγδαία μείωση των θέσεων εργασίας. Η επέκταση του δουλεμπορίου και των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η κατάργηση της μονιμότητας.

Ηδη το 49% της επιχείρησης ανήκει σε ιδιώτες (το 36% περίπου σε διεθνή επενδυτικά σχήματα, κυρίως αμερικάνικα).

Σε περίοδο κρίσης το κεφάλαιο γίνεται πιο επιθετικό, ζητά νέα πεδία κερδοφορίας για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια. Αυτήν την ανάγκη έρχεται να εξυπηρετήσει η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

Για τα λαϊκά στρώματα: Η απελευθέρωση των τιμολογίων και ο τριπλασιασμός των τελών για τις ΑΠΕ, θα οδηγήσει τα λαϊκά νοικοκυριά σε μεγαλύτερη αδυναμία κάλυψης της ανάγκης τους για ηλεκτρική ενέργεια. Δραματικές θα είναι οι επιπτώσεις για τους αγρότες εξαιτίας της αύξησης του κόστους παραγωγής.

Γενικότερα θα οξυνθεί το πρόβλημα ρύπανσης του περιβάλλοντος, θα ενταθεί η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου.

Για τους μόνιμους εργαζομένους: Μειώσεις μισθών και μεγάλη πιθανότητα για απολύσεις. Μπορεί να επιλεγούν διάφορες μορφές π.χ. "εθελούσια έξοδος", αναγκαστικές μετακινήσεις. Η πλειοψηφία των εργαζομένων ήδη αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες, καθώς ο οικογενειακός σχεδιασμός έχει καταστραφεί, ενώ θα γίνει ορατό ακόμα και το πρόβλημα επιβίωσης.

Για τους οκταμηνίτες: Κατάργηση των οκταμήνων. Εχει ήδη προχωρήσει στον ΑΗΣ Αμυνταίου, προχωράει κι αλλού. Αμεσο αποτέλεσμα, αύξηση της ανεργίας, μεγαλύτερη εξαθλίωση μιας και οι οχταμηνίτες ήδη ζούσαν μεταξύ δουλειάς και ανεργίας.

Για τους εργολαβικούς: Αύξηση των εργολαβιών με παράλληλη επιδείνωση των σχέσεων εργασίας. Η κατάργηση των ΣΣΕ θα οδηγήσει ακόμα παρακάτω τους μισθούς πείνας, θα χειροτερεύσουν οι ήδη άθλιες συνθήκες εργασίας (μέτρα προστασίας κτλ). Ενδεχομένως να αξιοποιηθούν αλλοδαποί εργαζόμενοι για ακόμα πιο φθηνή εργασία, γεγονός που θα εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων.

Για όλους τους εργαζόμενους θα σημάνει εντατικοποίηση της εργασίας με αποτέλεσμα να αυξηθούν εργατικά ατυχήματα και ασθένειες. Για να υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω θα ενισχυθεί η εργοδοτική τρομοκρατία, θα περιοριστεί η συνδικαλιστική δράση.

Αυτή η πολιτική εφαρμόστηκε πιστά από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια και σήμερα από τη συγκυβέρνηση (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) ενώ πολιτικά και συνδικαλιστικά στηρίχτηκε και στηρίζεται από τις δυνάμεις του "αντιμνημονιακού" μπλοκ (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ κ.α.). Ολοι τους καλλιέργησαν αυταπάτες στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ότι η απελευθέρωση θα είναι υπέρ του λαού, ότι θα οδηγήσει στη μείωση των τιμών. Σήμερα, ενώ ο λαός έχει εμπειρία από το τι θα πει ιδιωτικοποίηση, έρχονται πάλι να τον αποπροσανατολίσουν. Οι μεν μνημονιακοί με τα ίδια επιχειρήματα περί ανταγωνισμού, οι δε "αντιμνημονιακοί" μιλάνε για ΔΕΗ 100% στο Δημόσιο.

Κανένα "εναλλακτικό μοντέλο απελευθέρωσης", καμιά αλλαγή στη μετοχική σύνθεση δεν μπορεί να αναιρέσει μέσα στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς τη λειτουργία κάθε ενεργειακού ομίλου με γνώμονα το ποσοστό κέρδους του σε βάρος των λαϊκών αναγκών όσο και των εργαζόμενων του κλάδου.

Μαζί τους είχαν και έχουν το συμβιβασμένο εργοδοτικό, κυβερνητικό συνδικαλισμό (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΑΔ) αλλά και το νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό (Φωτόπουλος κλπ.). Καθησύχαζαν τους εργαζόμενους, πρόβαλαν το στόχο της ανταγωνιστικότητας. Υπέγραψαν τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ που άνοιξε το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση, τον τεμαχισμό της ώστε να είναι πιο εύκολο το ξεπούλημα, τη διάλυση του Ασφαλιστικού της ΔΕΗ. Κινήθηκαν στη λογική του μικρότερου κακού.

Ευθύνη έχουν και οι εκλεγμένοι στην Τοπική Διοίκηση που συνέβαλαν στην προώθηση αυτής της πολιτικής, υπογράφοντας «σύμφωνα συνεργασίας με τη ΔΕΗ», στήνοντας Δίκτυα Ενεργειακών Δήμων που στόχο είχαν και έχουν την προώθηση της πολιτικής της ΕΕ στην Ενέργεια. Ολοι αυτοί προσπαθούν να κρύψουν τις ευθύνες τους. Περιορίζουν ως συμφέρον για το λαό "να παραμείνει το 51% της ΔΕΗ στο Δημόσιο".

Στην κόλαση που έρχεται στην περιοχή, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα θα τους έχουν απέναντί τους. Θα προσπαθήσουν να πείσουν για τα καλά της απελευθέρωσης, θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό, να αποπροσανατολίσουν, καλλιεργώντας την αναμονή και την επανάπαυση, για να περάσει η πλήρης ιδιωτικοποίηση όσο γίνεται με λιγότερες αντιδράσεις.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα για το τι σημαίνει απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση της αγοράς Ενέργειας. Να μην πέσουν στην παγίδα της ψεύτικης αντιπαράθεσης μεταξύ "μνημονιακών - αντιμνημονιακών" δυνάμεων.

Υπάρχει κι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, που μπορεί να εξασφαλίσει τη λαϊκή ευημερία.

Για να υπηρετήσει ο ενεργειακός σχεδιασμός τη λαϊκή ευημερία πρέπει να απαλλαγεί από τους νόμους της αγοράς, τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους. Αυτό το πολιτικό πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί ριζικά χωρίς γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με το καθεστώς ιδιοκτησίας των μονοπωλίων στον τομέα της Ενέργειας και συνολικά στην οικονομία, χωρίς ανατροπή στο χαρακτήρα της εξουσίας.

Η ουσιαστική λύση προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο. Μέσα σ' αυτό το ιδιοκτησιακό και πολιτικό καθεστώς όπου οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, οι πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική, κρατική ιδιοκτησία, ο ενεργειακός σχεδιασμός θα μπορεί να αναπτύξει τη παραγωγή και να ικανοποιεί συνδυασμένα το σύνολο των λαϊκών αναγκών.

Μόνο ένας Ενιαίος Κρατικός Φορέας Ενέργειας, στα πλαίσια μιας άλλης εξουσίας που δε θα υπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου, μόνο η λαϊκή εξουσία, μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της παραγωγής ενέργειας, με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον, χωρίς εξαρτήσεις από το εγχώριο και πολυεθνικό κεφάλαιο και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Σε αυτές τις συνθήκες η ηλεκτρική ενέργεια θα τεθεί στην υπηρεσία των λαϊκών συμφερόντων, η περιοχή θα αναπτυχθεί προς όφελος των εργαζομένων και θα εξασφαλίσει το δικαίωμα δουλειάς για όλους, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, το δικαίωμα στην υγεία και τη μόρφωση για τη νέα γενιά.

Ο ενεργειακός σχεδιασμός θα εξασφαλίσει:

• Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, αξιοποιώντας όλες τις διαθέσιμες μορφές ενέργειας της χώρας.
• Την επαρκή λαϊκή κατανάλωση, η οποία θα κατοχυρώνει στην πράξη το ενεργειακό προϊόν ως κοινωνικό αγαθό.
• Τη διασφάλιση της υποδομής για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας. Τη σχεδιασμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών και κλάδων.
• Την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον.

Μόνο ο νέος τρόπος παραγωγής, ο κεντρικός σχεδιασμός της εργατικής εξουσίας μπορεί να αξιοποιήσει τις μεγάλες δυνατότητες του σημερινού επιπέδου ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων προς όφελος των κοινωνικών αναγκών.

Υπάρχουν οι δυνατότητες, στο βαθμό που η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα το πάρουν απόφαση να επιβάλουν τη μόνη λύση προς όφελος των εργαζομένων της χώρας και της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

Με άμεσους στόχους πάλης:

-- Αξιοποίηση των λιγνιτικών αποθεμάτων αποκλειστικά με κρατική ευθύνη.

-- Αντικατάσταση των παλιών μονάδων με νέες.

-- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ. Αμεση προκήρυξη προσλήψεων του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού με ταυτόχρονη κατάργηση των εργολαβιών και των ελαστικών σχέσεων εργασίας.

-- Να μην καταργηθούν τα ΒΑΕ και να διευρυνθεί ο θεσμός τους. 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο με πλήρη ασφαλιστικά - μισθολογικά δικαιώματα. 6ωρο, 30ωρο για τα ΒΑΕ. Σύνταξη στα 50 για τις γυναίκες, στα 55 για τους άντρες στα ΒΑΕ. Υπεράσπιση και επέκταση των ΒΑΕ στους συμβασιούχους και εργολαβικούς εργαζόμενους.

-- Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας με αποφασιστικές αρμοδιότητες και δικαίωμα αναβολής ή περιορισμού των εργασιών, όπου υπάρχουν κίνδυνοι για τη ζωή των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, ενταγμένες σε ανεξάρτητο κρατικό φορέα, από άμεσα εκλεγμένους αντιπροσώπους των εργαζομένων. Βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας, με γιατρούς εργασίας και όλο το απαραίτητο προσωπικό. Δημιουργία των απαραίτητων υποδομών στους χώρους δουλειάς. Δημιουργία υποδομών 3βάθμιας φροντίδας στην περιοχή με όλες τις ειδικότητες.

-- Μετεγκατάσταση των οικισμών Μαυροπηγής, Ποντοκώμης, Αναργύρων, Ακρινής, Αχλάδας.

-- Παράδοση των εκτάσεων των εξορυγμένων ορυχείων της ΔΕΗ στο κράτος χωρίς καμία αποζημίωση. Πλήρη αποκατάσταση και αξιοποίηση των εξορυγμένων εκτάσεων από δημόσιο φορέα με χρηματοδότηση από τη ΔΕΗ και το κράτος με προτεραιότητα τις λιμνοδεξαμενές, αναδάσωση, γεωργική κτηνοτροφική παραγωγή.

-- Κρατικό δίκτυο μέτρησης περιβαλλοντικής ρύπανσης και άμεσα μέτρα για μείωση δραστηριοτήτων όταν κρίνεται απαραίτητο.

-- Βελτίωση και επέκταση των υποδομών της περιοχής (π.χ. σιδηρόδρομος) για υποστήριξη της παραπάνω λειτουργίας.

Αυτός είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος που μπορεί να εξασφαλίσει την εργατική λαϊκή ευημερία και είναι επίκαιρος όσο ποτέ».