Τα κοράκια που έχουν πέσει πάνω στην εργατική τάξη για να τσακίσουν κάθε της δικαίωμα, είναι τα ίδια που αξιοποιούν την κρίση του δικού τους συστήματος για να βγουν ενισχυμένα απέναντι στους ανταγωνιστές τους. Είναι οι καπιταλιστές όπως κι αν ονομάζονται: Επενδυτές στη γη, κεφαλαιούχοι στη βιομηχανία, ομάδες παραγωγών στη γεωργία.

Εχουν μαζί τους το κράτος τους, τις κυβερνήσεις τους, τα κόμματά τους. Και ο εμπαιγμός καλά κρατεί:

- Πήγαν, λέει, τα κλιμάκια της Οικονομικής Αστυνομίας, στη Μανωλάδα, να βάλουν τάξη. Κι από τους 6.000 εργάτες που δουλεύοντας ανασφάλιστοι για ένα κομμάτι ψωμί, παράγουν έναν πλούτο 95 εκατομμυρίων ευρώ στη σοδειά, τα κρατικά όργανα βρήκαν 17 αδήλωτους. Αυτό που άφησαν πίσω τους οι επισκέψεις της Οικονομικής Αστυνομίας είναι ακόμα πιο τρομοκρατημένοι εργάτες, που πέρα απ' το βούρδουλα του αφεντικού έχουν να αντιμετωπίσουν και την απειλή της απέλασης.

- Συσκέψεις επί συσκέψεων οργανώνουν τα διάφορα όργανα της τοπικής κρατικής διοίκησης στην περιοχή για το «προϊόν», λένε, που κινδυνεύει η φήμη του. Κρύβουν ότι αυτό για το οποίο φροντίζουν είναι το καλό όνομα 7 καπιταλιστικών επιχειρήσεων που λύνουν και δένουν και οι οποίες όπως εκμεταλλεύονται τους εργάτες, έτσι εκβιάζουν και τους μικρούς αγρότες που η παραγωγή τους από το σπόρο ως τη διάθεση του προϊόντος εξαρτάται από τις εφτά αδερφές του τραστ της φράουλας, που βγήκαν στον τοπικό Τύπο να εκφράσουν την ευχή να μην ξανασυμβούν «παρόμοια άσχημα περιστατικά».

Το δούλεμα πάει σύννεφο.

Οι εργάτες ζητάνε δουλειά με πλήρη δικαιώματα.

Οι άνεργοι έχουν ανάγκη άμεσης προστασίας.

Οι καπιταλιστές επιβάλλουν τσακισμένα μεροκάματα και επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τους ανέργους σαν μπαμπούλα για όσους έχουν ακόμα μεροκάματο. Από κοντά οι αναλυτές στον αστικό Τύπο αναλαμβάνουν να προβάλουν αυτήν ή την άλλη διαχειριστική πρόταση ως λύση εκτόνωσης, που στο αποτέλεσμά της, όμως, αφήνει και πάλι τους άνεργους χωρίς δουλειά, τους εργάτες με όλο και λιγότερα δικαιώματα.

Οπως κάθε ψέμα έχει κοντά ποδάρια έτσι και στην ιστορία με τις «συντάξεις μαϊμού», που η κυβέρνηση έκανε σημαία για να τσακίσει όλα τα ασφαλιστικά δικαιώματα, ήρθε η ώρα να καταγραφεί το πραγματικό γεγονός: Κάποιοι ελάχιστοι γέροντες δεν έχουν καταθέσει είτε τον αριθμό μητρώου ασφάλισης ή τον αριθμό φορολογικού μητρώου. Δείχνοντας αυτούς ως «μαϊμούδες» η κυβέρνηση έχει επιβάλει σε κοντά 4,5 εκατομμύρια συνταξιούχους μείωση συντάξεων, μείωση παροχών Υγείας και Πρόνοιας.

Το πραγματικό πρόβλημα αργά ή γρήγορα βγαίνει στον αφρό. Κι αυτό είναι η μία μετά την άλλη οι εισφοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, και από κοντά η εισφοροδιαφυγή. Είναι η ανασφάλιστη εργασία που ευνοείται από την κυβέρνηση. Είναι η αρπαγή των αποθεματικών. Είναι το γκρέμισμα των Ταμείων.

Πρωτομαγιά μπροστά: Το ΠΑΜΕ σημειώνει: Δεν υπάρχει βήμα πίσω από το αίτημα για σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους και όλες, με κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, με υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος.

Κανένας εργαζόμενος να μη δουλεύει χωρίς συλλογική σύμβαση. Να καταργηθεί ο άθλιος διαχωρισμός των εργαζομένων με βάση την ηλικία.

Κανένας νέος εργάτης να μη δουλεύει για ψίχουλα, κανένας εργαζόμενος σπουδαστής με βάση την πρακτική του να μη δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί.

Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων ανεργίας, της τζάμπα εργασίας στις επιχειρήσεις, της δουλειάς χωρίς δικαιώματα με ημερομηνία λήξης.

Να δυναμώσει το πλέγμα προστασίας της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, της εργαζόμενης γυναίκας.

Να αγωνιστούμε για σύγχρονη, αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν Υγεία για όλους, για δημόσια και δωρεάν Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες.

Να υπερασπιστούμε τα ταξικά μας αδέλφια, να δυναμώσει η κοινή οργάνωση και πάλη Ελλήνων και μεταναστών κατά της βαρβαρότητας και της εξουσίας των μονοπωλίων, ενάντια στο ρατσισμό και την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, ενάντια στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και του πολέμου.

Το ΠΑΜΕ επισημαίνει: Δεν υπάρχουν περιθώρια για μικρές ή μεγάλες νίκες αν δε στρέψουν οι εργαζόμενοι τα όπλα τους απέναντι σε αυτούς που σήμερα μας εξαθλιώνουν, κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε, είναι οι κερδισμένοι της κρίσης και των μέτρων, μας απειλούν και μας εκβιάζουν με την πείνα για να σκύψουμε το κεφάλι, να ζούμε γονατιστοί.