Τη Δευτέρα οι ασθενείς ενός κτιρίου του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ρίου έμειναν χωρίς θέρμανση. Οι νεφροπαθείς που πήγαιναν από τις 6 το πρωί για αιμοκάθαρση, ξεπάγιασαν κυριολεκτικά, ενώ τόσο κατά τη διάρκεια της αιμοκάθαρσης, όσο και μετά χρειάζονται ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες.

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως πρόκειται για ένα τυχαίο - πολύ περισσότερο μεμονωμένο - περιστατικό: Τα τελευταία χρόνια οι κρατικές δαπάνες για το δημόσιο τομέα Υγείας - Πρόνοιας έχουν μειωθεί σε βαθμό που να κινδυνεύουν και ανθρώπινες ζωές. Ταυτόχρονα, η όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση των νοσοκομείων και των άλλων δομών Υγείας από επιχειρηματικούς ομίλους έχει ως συνέπεια οι τελευταίοι να εκβιάζουν και να αφήνουν τα νοσοκομεία πότε χωρίς φάρμακα, πότε χωρίς αναλώσιμα υλικά, πότε χωρίς πετρέλαιο. Ακόμη και το ρεύμα έχει κοπεί σε προνοιακά ιδρύματα, όπου νοσηλεύονται άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις!

Ποιος φταίει γι' αυτή την κατάσταση; Φταίει η «διαφθορά» και το «πάρτι υγείας»; Φταίνε οι ασθενείς ή οι υγειονομικοί; Τα μέτρα και των τελευταίων κυβερνήσεων, στο όνομα του «εξορθολογισμού» και της καλής διαχείρισης, πάρθηκαν για να αναβαθμίσουν τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας και να τις απαλλάξουν από τη «σπατάλη»;

Φυσικά και όχι. Αντίθετα, πάρθηκαν γιατί και οι δημόσιες δομές Υγείας λειτουργούν με κριτήριο το κόστος και όχι τις λαϊκές ανάγκες, ενώ οι επιχειρήσεις, η κυβέρνηση, η ΕΕ θέλουν να ανοίξει η αγορά της Υγείας για καπιταλιστικές επενδύσεις στις πλάτες ασθενών, ασφαλισμένων, υγειονομικών.