Τον περήφανο αγώνα των χαλυβουργών και των οικογενειών τους που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο και για 9 συνεχόμενους μήνες συγκλόνισαν με την απεργία τους την Ελλάδα και το εξωτερικό τίμησαν, χτες το απόγευμα, με εκδήλωση που διοργάνωσαν στον Ασπρόπυργο, οι Κομματικές Οργανώσεις Θριασίου του ΚΚΕ.

Το Πνευματικό Κέντρο Ασπροπύργου, της πόλης όπου βρίσκεται το εργοστάσιο της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», γέμισε από εργατόκοσμο της περιοχής. Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν μέλη του Σωματείου των Χαλυβουργών, με επικεφαλής τον πρόεδρο Γιώργο Σιφωνιό, αλλά και πολλοί χαλυβουργοί με τις οικογένειές τους.

Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Γιώργος Μπαγιαρτάκης, μέλος της ΕΠ Αττικής του ΚΚΕ. Ο χώρος του Πνευματικού Κέντρου μετατράπηκε από νωρίς σε μια μεγάλη έκθεση φωτογραφίας, όπου αποτυπώθηκαν οι αμέτρητες μεγάλες και μικρές στιγμές του αγώνα των χαλυβουργών, προκαλώντας μεγάλη συγκίνηση. Η εκδήλωση έκλεισε με την προβολή του βίντεο που δημιούργησε η ΝΕ Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με το χρονικό του αγώνα.

Στην ομιλία του ο Γ. Μπαγιαρτάκης σημείωσε μεταξύ άλλων: «Η εκδήλωση δεν έχει μόνο το χαρακτήρα να θυμηθούμε, να προβάλουμε και να τιμήσουμε το μεγάλο αγώνα των χαλυβουργών. Εμείς, σαν κομμουνιστές, έχουμε πολύ μεγαλύτερο καθήκον. Να πάμε την πάλη του εργάτη παραπέρα, για την πλήρη απελευθέρωσή του από την εκμετάλλευση. Εχουμε αυτό το καθήκον γιατί ξέρουμε τις αιτίες που κινούν την οικονομία και την κοινωνία, ξέρουμε τι φταίει για τη σημερινή βαρβαρότητα που ζούμε και ποια είναι η μοναδική διέξοδος.

Λύση δεν είναι να διαχειριστείς τη βαρβαρότητα, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα παραμένει βαρβαρότητα. Λύση για τον εργάτη δεν είναι να αγωνιά για το πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικός και πιο κερδοφόρος ο Ελληνας βιομήχανος, εφοπλιστής, τραπεζίτης, γιατί δεν υπάρχει κανένας τρόπος να θησαυρίσει το κεφάλαιο παρά μόνο μέσα από το κλέψιμο της απλήρωτης εργατικής δύναμής μας. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος σήμερα, που έχουμε κρίση, από το να γίνουμε εμείς ακόμη πιο φτηνοί, χωρίς δικαιώματα.

Θα βγάλει κέρδος το αφεντικό αν ο μισθός μας πάει στα 492 ευρώ, αν φοροαπαλλάσσεται, αν δεν έχει κόστος για την ιατρική μας κάλυψη και την ασφάλιση. Θα ενισχύσει την κερδοφορία του αν εισχωρήσει σε τομείς της οικονομίας που μέχρι σήμερα δεν ήταν, αν πάρει τη γη, τα βουνά, τους δρόμους, τα λιμάνια, τα δάση, τα νοσοκομεία, αν αρπάξει τις δουλειές από τους αυτοαπασχολούμενους.

Η λύση που μας ετοιμάζουν για να σώσει ένα μέρος των μεγαλοεργοδοτών τα κεφάλαιά του από ανταγωνισμό, είναι να καταστραφούν άλλα κεφάλαια, να κλείσουν εργοστάσια και επιχειρήσεις, να ανέβει η ανεργία. Και αν δεν τους φτάνει αυτό, να προχωρήσουν σε βίαιη καταστροφή μέσα από πόλεμο, να σκοτώνονται οι εργάτες για την κερδοφορία τους. Να ετοιμάσουν το έδαφος μετά την καταστροφή για ανοικοδόμηση και ανάπτυξη.

Αυτή είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που ετοιμάζουν τα αστικά κόμματα, είτε με το ένα μοντέλο διαχείρισης, είτε με το άλλο, άλλα με το μαστίγιο και άλλα με το καρότο. Σε όλες τις περιπτώσεις χαμένος θα είναι ο εργάτης, ο φτωχός επαγγελματίας, ο αγρότης.

Το Κόμμα μας έχει το καθήκον από τη μια να ξεσηκώσει τους εργάτες και από την άλλη, μέσα από τους καθημερινούς αγώνες, να παλεύει για να βγάζουν οι εργάτες πολιτικά συμπεράσματα, για να πειστούν ότι η τελική νίκη είναι ο σοσιαλισμός, η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Ιδιαίτερα σήμερα, που με την ψήφιση των μέτρων έχουν ενισχυθεί η ηττοπάθεια και η μοιρολατρία, όλες οι άλλες δυνάμεις προβάλλουν την αναποτελεσματικότητα των αγώνων και παράλληλα ενισχύουν τη μικροαστική ανυπομονησία για γρήγορες και εύκολες λύσεις από τα πάνω. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει να βγει μια αριστερή κυβέρνηση να μας σώσει. Κατευθύνουν τον κόσμο μακριά από τον αγώνα, να μένει στο σιχτίρισμα στο καφενείο και στο ανάθεμα στην τηλεόραση.

Στον αντίποδα αυτής της προοπτικής, οι χαλυβουργοί επέλεξαν άλλο δρόμο, έδωσαν στην εργατική τάξη ένα υπόδειγμα θάρρους και περηφάνιας. Συγκρούστηκαν με τις θεωρίες του συμβιβασμού, της μοιρολατρίας, της αναποτελεσματικότητας, με τους μηχανισμούς του κράτους και της εργοδοσίας, με την κυβέρνηση. Η πείρα του αγώνα τους είναι σημαντική, βοηθάει να γίνουν περισσότερα βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης, στην ισχυροποίηση των συνδικάτων, στην αλλαγή των συσχετισμών.

Αξιοποιούμε την πολύτιμη πείρα της "Χαλυβουργίας" για να γίνουμε πιο ικανοί στις ταξικές μάχες που έρχονται. Πολλοί από μας εδώ μέσα στηρίξαμε ενεργά και συμμετείχαμε σε αυτόν τον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών. Είμαστε περήφανοι που εδώ στην περιοχή μας ζήσαμε μια από τις μεγαλύτερες μάχες στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Μια λαμπρή σελίδα που θα είναι ορόσημο για χρόνια στη χώρα μας και παγκόσμια».