Σκοπός της εξερεύνησης ήταν η αποκάλυψη του μυστικού για το καλά κρυμμένο τυπογραφείο του Αντιστασιακού Τύπου στα Αμπελάκια της Λάρισας, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί, σε απόλυτη παρανομία, τον Αύγουστο του 1942, στο σπίτι του Θανάση Χαμαϊδή ή Δαυλού. Την πρωτοβουλία πήραν δυο νέοι κομμουνιστές, ο Κώστας Χαλκιάς και ο Παναγιώτης Ζιαβλιάκης. Στο παράθυρο του σπιτιού υπήρχε μια μεγάλη πλάκα που μπορούσε να μετακινηθεί, κάτω από την οποία ο Χαμαϊδής σχημάτιζε κρυψώνα όπου τοποθετούσε τις εφημερίδες και τα άλλα υλικά. Ο σύνδεσμος Χρήστος Μάντζιος τα έπαιρνε και τα έστελνε στα χωριά. Οι 5 - 6 άνθρωποι που γνώριζαν το «μυστικό» το κράτησαν καλά φυλαγμένο στην καρδιά τους και κρυμμένο στη μνήμη τους. Θα μαθευτεί πολύ αργότερα, το 1985, όταν ο Θανάσης Χαμαϊδής, μαζί με τον Παναγιώτη Ζιαβλιάκη, πήγαν στα γραφεία της ΚΟ Θεσσαλίας του ΚΚΕ και παρέδωσαν φωτοτυπημένο υλικό. Το υλικό αυτό δημοσιεύτηκε σε ειδικό αφιέρωμα στον «Ριζοσπάστη». Σήμερα το σπίτι του Θανάση Χαμαϊδή στα Αμπελάκια, το οποίο και κληροδότησε στο ΚΚΕ, λειτουργεί ως Μουσείο των χρόνων 1940 - 1949.

Αυτή η στιγμή της αντίστασης στο Νομό Λάρισας, που είχε ήρωες νέους ανθρώπους, έδωσε την ευκαιρία στους μικρούς φίλους της ΚΝΕ να έλθουν σε επαφή με διάφορες πτυχές και γεγονότα της αντίστασης στον κατακτητή. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες που κλήθηκαν να περιηγηθούν εικονικά σε περιοχές του Νομού - σύμβολα του αγώνα ενάντια στον κατακτητή, να αναζητήσουν κρυμμένα στο χώρο του πάρκου στοιχεία, να αποκρυπτογραφήσουν κώδικες και να λύσουν γρίφους. Μέσα από αυτή τη διαδικασία μάθαιναν για την ηρωίδα ΕΠΟΝίτισσα της Λάρισας Δήμητρα Τσάτσου που την εκτέλεσαν οι ΝΑΖΙ στα 24 της, για την 1η Συνδιάσκεψη των αντάρτικων ομάδων Ανω και Κάτω Ολύμπου και Κισσάβου, για τα σαμποτάζ από το τάγμα μηχανικού Ολύμπου του ΕΛΑΣ, για το ξεκίνημα της αντίστασης στα Αμπελάκια. Οι μαθητές έπαιρναν μέρος ζωντανά στην ιστορία ως καταδιωκόμενοι αντάρτες, σαμποτέρ, ΕΠΟΝίτες, διακινητές αντιστασιακών εφημερίδων και βλέποντας ιστορικά ευρήματα όπως σφαίρες, εφημερίδα της εποχής κλπ.

Ακολούθησε συζήτηση για το πώς η γνώση και η πίστη στη δύναμη του αγώνα δίνει δύναμη και φέρνει αποτελέσματα, για την Ιστορία που (δε) διδάσκεται στα σχολεία, για το τι σημαίνει σήμερα η ανυπότακτη στάση ζωής. Στη συνέχεια οι μαθητές πήραν από την ΚΝΕ αναμνηστικά και βιβλία για τη συμμετοχή τους στο παιχνίδι ενώ δόθηκε η υπόσχεση ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες ανάλογες πρωτοβουλίες, ζητώντας από τους ίδιους τους μαθητές να συμβάλλουν με ιδέες τους για το θέμα και τη μορφή τους.