Ο λαός μπορεί να επιβάλει ρωγμές στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία παλεύοντας για την καταψήφιση των νέων βάρβαρων μέτρων. Το θέμα κρίνεται πριν απ' όλα έξω απ' τη Βουλή. Στους αγώνες. Πανεργατικός, παλλαϊκός ξεσηκωμός στην απεργία. Σημασία δεν έχει ποια κυβέρνηση ή ποιο κόμμα ξέρει να κυβερνά, ή είναι έτοιμο να κυβερνήσει. Αυτό που κρίνεται σήμερα, είναι ποια είναι η ριζική εναλλακτική λύση που έχει ανάγκη ο λαός, ποια είναι η φιλολαϊκή διέξοδος απ' την κρίση. Υπάρχουν δύο δρόμοι διεξόδου απ' την κρίση: Ο δρόμος που γνωρίζουμε σήμερα, που δεν περπατάει ούτε και στα πλαίσια αυτού του συστήματος, που έχει ιστορικά όρια, (η καπιταλιστική ανάπτυξη έφερε την καπιταλιστική οικονομική κρίση), αλλά το κυριότερο είναι η διέξοδος απ' την κρίση υπέρ του λαού. Η διέξοδος θα είναι είτε υπέρ των μονοπωλίων είτε υπέρ του λαού. Δεν υπάρχει πολιτική που να συνδυάσει και τη διατήρηση των μονοπωλίων και την υπεράσπιση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Τέτοια γραμμή υπάρχει μόνο στις διακηρύξεις, είτε της ΝΔ υπέρ των μονοπωλίων, είτε του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων, που έχουν πολιτική και με τα μονοπώλια και με το λαό. Αλλά είναι γραμμή υπέρ του κεφαλαίου. Διέξοδος για το λαό είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ, η διαγραφή του χρέους και η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.