Το σύνολο της περιουσίας του υπουργείου Πολιτισμού, συμπεριλαμβανομένης και της ακίνητης πολιτιστικής κληρονομιάς που αυτό διαχειρίζεται, καταγράφεται στο πλαίσιο του έργου του Αρχαιολογικού Κτηματολογίου, το οποίο παρουσιάστηκε χτες στο υπουργείο. Οπως ειπώθηκε, το έργο «εκτός από τη συστηματική καταγραφή της ακίνητης περιουσίας, περιλαμβάνει και τη συστηματική καταγραφή του συνόλου της ακίνητης πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας, δηλαδή των Περιοχών Προστασίας Πολιτιστικού Περιβάλλοντος και των ακίνητων μνημείων, δηλαδή των θεσμοθετημένων αρχαιολογικών χώρων, ιστορικών τόπων, των Ζωνών Α' και Β' και όλων των λοιπών περιοχών προστασίας αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, όπως επίσης και όλων των ακίνητων μνημείων από την απώτερη αρχαιότητα έως σήμερα».

Αν και ο υπουργός Πολιτισμού, Κ. Τζαβάρας, υπογράμμισε ότι πρόκειται για μια περιουσία «όπου η ιδιοκτησία του Δημοσίου είναι αναμφισβήτητη», ωστόσο, το σημαντικό, αντικειμενικά, αυτό έργο, δεν μπορεί παρά να λειτουργήσει στην κυρίαρχη κατεύθυνση για πλήρη εμπορευματοποίηση του πολιτισμού. Στους στόχους αναφέρεται ότι επιδίωξη είναι η «συστηματική και ψηφιακή τεκμηρίωση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς κατά ως επιβάλλει η αρχαιολογική νομοθεσία», «η διασφάλιση και προστασία της δημόσιας περιουσίας, η δημιουργία του κατάλληλου τεχνολογικού και πληροφοριακού υποβάθρου για την καλύτερη αξιοποίηση και διαχείριση τόσο της πολιτιστικής κληρονομιάς όσο και της δημόσιας περιουσίας, η δημιουργία υποβάθρου για ένα στρατηγικό σχέδιο αξιοποίησης, οργάνωσης και ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων».

Ως γνωστόν, οι όροι «αξιοποίηση» και «διαχείριση» κάθε άλλο παρά «ουδέτεροι» είναι...