Τα επικίνδυνα αδιέξοδα, τα οποία μεγαλώνει για ναυτεργάτες, νησιώτες, ταξιδιώτες και συνολικά το λαό, ο έλεγχος της ακτοπλοΐας από το μεγάλο κεφάλαιο, προδιαγράφονται σε δημοσιεύματα του οικονομικού Τύπου. Σύμφωνα με αυτά, η όξυνση του ανταγωνισμού και οι συνέπειες της κρίσης μεγαλώνουν την... πίεση προς τις ακτοπλοϊκές εταιρείες, στων οποίων το χάρτη αναμένονται σύντομα αλλαγές. Μεταξύ άλλων στις λύσεις που ήδη συζητιούνται στους κύκλους των επιχειρηματιών είναι η ακόμα στενότερη προσαρμογή των δρομολογίων των πλοίων στην κερδοφορία των ακτοπλόων. Για παράδειγμα - γράφει ο «Επενδυτής» του Σαββάτου - «η πρόταση που διατυπώνεται από τους τραπεζικούς κύκλους είναι ότι το κράτος θα πρέπει άμεσα να δημιουργήσει έναν ελκυστικό σχεδιασμό δικτύου θαλάσσιων μεταφορών, με σκοπό να προσελκύσει το ενδιαφέρον των ακτοπλόων για έστω και μερική απασχόληση των πλοίων το εννεάμηνο Σεπτεμβρίου - Μαΐου»...

Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που προβάλλονται σκέψεις για να καταργηθεί η υποχρεωτική δεκάμηνη δρομολόγηση πλοίων. Ισα ίσα. Είναι όμως αποκαλυπτική η ωμή και απροκάλυπτη αποφασιστικότητα, με την οποία οι μεγαλοεπιχειρηματίες δε διστάζουν να εμφανίζουν ως απόλυτα (...;) φυσιολογικό το ενδεχόμενο ακόμα και να μένουν τα νησιά αποκλεισμένα από την υπόλοιπη Ελλάδα! Γιατί αυτό συνεπάγεται ουσιαστικά μια «μερική απασχόληση» των πλοίων.