«Γιατί ζούγκλα στην αγορά εργασίας είναι περισσότερο η ανεργία, παρά η μερική ή και η χαμηλότερα αμειβόμενη εργασία». Η φράση αυτή από την επιστολή του υπουργού Εργασίας προς τους κοινωνικούς εταίρους δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολιών για «το πού το πάει» η τρικομματική κυβέρνηση με τον κοινωνικό διάλογο που ξεκινάει για το Εργασιακό. Ωμά και κυνικά ο Γ. Βρούτσης διατρανώνει τη βούληση της κυβέρνησης να ενισχύσει τη «ζούγκλα» που έχουν επιβάλει οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι εργοδότες με τη μερική ή τη χαμηλότερα αμειβόμενη εργασία, ενθαρρύνοντας με κάθε μέσο την επέκταση και κυριαρχία των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Ουσιαστικά η τρικομματική κυβέρνηση διά στόματος του υπουργού Εργασίας διακηρύσσει ότι όχι μόνο είναι αποδεκτή η μερική, η ανασφάλιστη, η χαμηλότερα αμειβόμενη εργασία, με δύο λόγια η φτηνή εργασία, αλλά επιβάλλεται να γενικευτεί και μάλιστα με τη βούλα του νόμου. Αυτός είναι στην πραγματικότητα ο στόχος του διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους και η παραπάνω φράση - μνημείο κυνισμού του υπουργού Εργασίας αποτελεί την προμετωπίδα του νέου σφαγείου που στήνεται, με τη συμμετοχή φυσικά και των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, σε βάρος των μισθών, των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αποτελεί άλλωστε δέσμευση του ίδιου του πρωθυπουργού έναντι της εγχώριας πλουτοκρατίας. Προεκλογικά ο Α. Σαμαράς δε δίσταζε να δηλώνει ότι είναι αδιανόητο να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα όταν δίπλα υπάρχει ανεργία... Από την άλλη πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα της ανεργίας αξιοποιείται από την κυβέρνηση και τους κοινωνικούς εταίρους της για να πέσουν οι μισθοί στα Τάρταρα και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να λυθεί ή να ανακουφιστεί όσο και αν ρίξουν τους μισθούς, γιατί απλά είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό.