«Πατώντας» πάνω σε ένα «διάλογο» που στήθηκε με ευθύνη και δυνάμεων μέσα από τα πανεπιστήμια, το υπουργείο εμφανίζει ως «παραχωρήσεις» ένα πακέτο μέτρων που εξυπηρετεί τελικά την πολιτική του.

Ο νόμος - πλαίσιο οδηγεί στη διάλυση των σπουδών, σε πτυχία πολλαπλών ταχυτήτων, υποβαθμισμένα στο σύνολό τους σε σχέση με σήμερα. Οδηγεί σε εμβάθυνση της επιχειρηματικής λειτουργίας των ιδρυμάτων, κατάργηση του ασύλου, βάζει ταφόπλακα στην όποια Δημόσια και Δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση. Την επίθεση στο περιεχόμενο και την αποστολή της Ανώτατης Εκπαίδευσης, την οικοδόμηση του Πανεπιστημίου Α.Ε. Αυτά θέλει το υπουργείο Παιδείας να εφαρμόσει απαρέγκλιτα και με το νομοσχέδιο που κατέθεσε χτες, όχι μόνο δεν «αγγίζει» το πιο σκληρό αντιδραστικό κομμάτι του νόμου, αλλά και το ενισχύει.

Αφετηρία για την εφαρμογή τους, είναι για την κυβέρνηση η εκλογή των νέων συμβουλίων διοίκησης των ιδρυμάτων, η μορφή διοίκησης δηλαδή, η οποία καλύτερα εξυπηρετεί το πανεπιστήμιο των επιχειρήσεων και που, ενώ ήταν προγραμματισμένο αρχικά να εκλεγούν στα ιδρύματα μέχρι 15 Γενάρη, υπήρχαν αναβολές κάτω από την έντονη αντίδραση φοιτητών και διδασκόντων. Με το νομοσχέδιο, παρατείνεται μεν η θητεία των τωρινών αρχών των πανεπιστημίων, τίθενται όμως και ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα για την εκλογή των συμβουλίων. Το υπουργείο θέλει να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις ριζοσπαστών φοιτητών και καθηγητών και καθιερώνει την εκλογή των εσωτερικών μελών των συμβουλίων μέσω επιστολικής ή ηλεκτρονικής ψήφου σε περίπτωση που είναι άγονη η ψηφοφορία μέσω κάλπης, ενώ αν και αυτή είναι άγονη, προβλέπει ότι ως εσωτερικά μέλη του συμβουλίου διορίζονται οι αρχαιότεροι καθηγητές της πρώτης βαθμίδας του ιδρύματος.

Ανάμεσα στις διάφορες διατάξεις, το υπουργείο επαναφέρει το θέμα των «ενεργών φοιτητών» με αφορμή τη διανομή συγγραμμάτων μέσω της ηλεκτρονικής υπηρεσίας «Εύδοξος». Μετά την κατάργηση της διανομής στους υπόλοιπους, θα ακολουθήσουν τα δίδακτρα και οι διαγραφές των λεγόμενων «αιώνιων φοιτητών» όπως αποκαλούνται συκοφαντικά και αυτοί που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος των σπουδών τους, που αναγκάζονται να εργάζονται.

Ιδιαίτερη βαρύτητα πάντως δίνει το υπουργείο στην χωροταξική αναδιάρθρωση της ανώτατης εκπαίδευσης. Πέρα από τους διάφορους λόγους που επικαλείται η κυβέρνηση, οι αλλαγές στο «χάρτη» της ανώτατης εκπαίδευσης αποτελούν συνθήκη για να γίνει πράξη το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, να φτιαχτεί εκ νέου η ανώτατη εκπαίδευση κατά παραγγελία των μονοπωλίων, να επιτευχθεί η πολυπόθητη για το μεγάλο κεφάλαιο σύγκλιση ανώτατης εκπαίδευσης και οικονομίας.

Ηδη έχει εξαγγελθεί σχετικό σχέδιο με την ονομασία «Αθηνά» για αναδιάταξη και κλείσιμο τμημάτων πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι με Προεδρικό Διάταγμα μπορούν «να συγχωνεύονται, κατατέμνονται, μετονομάζονται και καταργούνται ΑΕΙ και να μεταβάλλεται η έδρα τους καθώς επίσης και να ιδρύονται, συγχωνεύονται, κατατέμνονται, μετονομάζονται και καταργούνται Σχολές ή και Τμήματα και να μεταβάλλεται η έδρα τους». Στο ζήτημα θα παίξει ρόλο και η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας, το όργανο που είναι υπεύθυνο για τις «αξιολογήσεις» των Τμημάτων. Αποδεικνύεται έτσι ότι οι «διευκρινίσεις» που δίνονταν, ότι η αξιολόγηση θα είναι εργαλείο βελτίωσης και ενίσχυσης της λειτουργίας της ανώτατης εκπαίδευσης, ήταν άλλο ένα προπαγανδιστικό σύνθημα.