Δεν προκαλούν έκπληξη τα... σκάνδαλα που ευθύνονται να βουλιάζουν το ΙΚΑ, όπως εδώ και μέρες ωρύονται τα αστικά ΜΜΕ, αποσιωπώντας βέβαια την ίδια ώρα τις τεράστιες τρύπες που προκαλούν στα ασφαλιστικά Ταμεία τα χρέη του κράτους (που ξεπερνούν τα 9 δισ.) αλλά και η εισφοροαπαλλαγή και εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών που συστηματικά ενισχύουν οι αστικές κυβερνήσεις. Αλήθεια, γιατί - αν τόσο «καίγονται» για το μέλλον του ΙΚΑ και τις παροχές των ασφαλισμένων - αυτοί που καταγγέλλουν τα «σκάνδαλα» δεν καταγγέλλουν κι εκείνους που, παρά τα προβλήματα που ήδη έχουν τα Ταμεία φτάνουν να κάνουν προτάσεις για μείωση εργοδοτικών εισφορών; Γιατί, είτε προσπερνούν ως κάτι... αναμενόμενο την εφαρμογή τέτοιων προτάσεων, είτε την εμφανίζουν ως αναγκαίο κακό; Μήπως φταίνε οι εργαζόμενοι για τα σκάνδαλα, μήπως δεν καταβάλλουν με συνέπεια χρόνια και χρόνια τις εισφορές τους; Γιατί να φορτωθούν με νέες μειώσεις εκείνοι που στερούνται από τους μισθούς τους ένα μέρος για να έχουν συντάξεις και παροχές Πρόνοιας - Υγείας;

Μετά μας λένε υπερβολικούς όταν μιλάμε για μεθοδεύσεις νέων περικοπών, όταν λέμε και ξαναλέμε ότι στρώνουν το έδαφος για νέα μέτρα, μιλώντας κάθε τόσο και λιγάκι για δυσκολία στην καταβολή συντάξεων. Δυσκολία που με συνειρμούς συνδέουν και με τέτοιου είδους σκάνδαλα, για να ρίξουν νέο σύνθημα και να υποτάξουν τον κόσμο να δέχεται αδιαμαρτύρητα συνεχή πετσόκομμα των δικαιωμάτων του.