Τη μισή αλήθεια, που είναι χειρότερη από ψέμα, λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν δηλώνει ότι «ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση». Ολόκληρη η αλήθεια όμως είναι ότι η διαπραγμάτευση αυτή, που διαχρονικά γινόταν και θα συνεχίσει να γίνεται, δεν αφορά στο ελάχιστο την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων από τα άγρια μέτρα λιτότητας και τις αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές που καταστρέφουν τη ζωή του, αλλά αποκλειστικά τη θωράκιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και τη «διάσωση» της εγχώριας πλουτοκρατίας. Βασικό αντικείμενο της διαπραγμάτευσης είναι η ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων μέσω της ανακεφαλοποίησης των τραπεζών, η «απελευθέρωση» κονδυλίων από το ΕΣΠΑ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη και η παραπέρα ελάφρυνση από εργοδοτικές εισφορές... Αυτός ήταν ευθύς εξαρχής ο βασικός στόχος της επαναδιαπραγμάτευσης, που είχε όμως ως βασική προϋπόθεση τη συνέχιση των θυσιών του λαού, μέσω της στρατηγικής της εσωτερικής υποτίμησης, που αποτελεί ενιαία στρατηγική της εγχώριας πλουτοκρατίας και της τρόικας (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων. Τα μέτρα «ανακούφισης» των χαμηλοσυνταξιούχων, πολύτεκνων, φτωχών κτηνοτρόφων, καθώς και τα περιβόητα «ισοδύναμα μέτρα» για την αποκατάσταση των ειδικών μισθολογίων, που ο πρωθυπουργός ορκιζόταν προεκλογικά ότι είναι έτοιμα, από την πρώτη στιγμή ήταν ολοφάνερο ότι ήταν μια καλοστημένη απάτη για την παραπλάνηση του λαού. Το ίδιο ολοφάνερο ήταν πως το προεκλογικό σύνθημα «όχι νέα μείωση μισθών και συντάξεων,όχι νέοι φόροι», ήταν ένα πελώριο ψέμα. Είναι καιρός ο λαός να βάλει τέλος στα παραμύθια και τις ψευδαισθήσεις και να συνειδητοποιήσει ότι η μόνη διαπραγμάτευση που μπορεί να γίνει προς όφελός του είναι όταν ο ίδιος είναι σε «θέση ισχύος», ώστε να μπορεί να επιβάλει το δίκιο του. Και αυτό μόνο με απόφαση για αγώνες και ρήξη με το σάπιο σύστημα μπορεί να επιτευχθεί.