Στα δημοσιεύματα των τοπικών ΜΜΕ, στις ανακοινώσεις της εταιρείας ΜΕΚ και του Συνδέσμου Βιομηχάνων Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας (ΣΒΘΚΕ), που, χρησιμοποιώντας ψέματα και λάσπη, επιτίθενται στους εργαζόμενους των εργοστασίων των «Αφών Λεμονιά», οι οποίοι απεργούν επί 42 ημέρες, διεκδικώντας την πληρωμή των δεδουλευμένων αποδοχών τους 5 μηνών, 8ωρο και ζωή με αξιοπρέπεια, απαντάει, με δελτίο Τύπου που εξέδωσε, η Διοίκηση του Συνδικάτου Μετάλλου Ν. Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας».

Σε ανακοίνωσή του που δημοσιεύτηκε στον τοπικό Τύπο, ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος στηρίζει την επιχείρηση των «Αφών Λεμονιά» (που είναι μέλος του) με το επιχείρημα ότι «παρά το γεγονός ότι έχει εξασφαλίσει δουλειές, ο Ομιλος εξακολουθεί να βρίσκεται σε αδυναμία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, διότι, απλά, οι παραγωγικές του εγκαταστάσεις είναι αποκλεισμένες, και οι εργαζόμενοί του εμποδίζονται να εργαστούν». Μάλιστα, μεταξύ άλλων, ο ΣΒΘΚΕ σημειώνει ότι «η επιχείρηση είναι πλέον υποχρεωμένη να προσφύγει στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, που είναι επιφορτισμένα με την τήρηση της Τάξης, και να ζητήσει την προστασία του δικαιώματος της εργασίας και της συνέχισης της λειτουργίας της. Η υποχρέωση των οργάνων της Πολιτείας δεν εκπορεύεται από έωλες θεωρήσεις αλλά περιγράφεται επακριβώς στο Σύνταγμα και τους Νόμους της χώρας». Τέλος αναρωτιέται «κατά πόσο ομάδες αυτόκλητων σωτήρων θα μπορούν να λειτουργούν παράνομα, σπρώχνοντας εργοστάσια σε κλείσιμο, θέσεις εργασίας σε εξαφάνιση και δυσφημίζοντας την περιοχή σε κάθε υποψήφιο επενδυτή. Εχει τέλος το θέατρο του παραλόγου;».

Σε ανακοίνωσή του το Συνδικάτο απαντώντας στο σύνολο της επιχειρηματολογίας των βιομηχάνων επισημαίνει:

• «Είναι ψέμα ότι η Διοίκηση του Συνδικάτου και η Εργοστασιακή Επιτροπή εμπόδισαν εργαζόμενους να πάρουν ένα μικρό μέρος των δεδουλευμένων τους, αφού παλεύουμε για να πάρουν όλα τα δεδουλευμένα και αυτή η εξέλιξη είναι αποτέλεσμα αυτού του αγώνα. Ο εργοδότης έδειξε την αναξιοπιστία και την ασυνέπειά του, αφού δεν τήρησε το προσύμφωνο μεταξύ της εταιρείας και του Συνδικάτου που υπογράφηκε στις 02/04/2012. Ως εκ τούτου είναι λογικό να υπάρχει δυσπιστία απέναντι στο μεγαλομέτοχο της επιχείρησης για τις προθέσεις του.
• Είναι ψέμα ο ισχυρισμός της εταιρείας ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν απεργεί. Στην τελευταία ΓΣ του Συνδικάτου υπερψηφίστηκε η συνέχιση της απεργίας από τους εργαζόμενους, ενώ ακόμα και η απόφαση της αστικής δικαιοσύνης, (Εφετείο Λάρισας), καταρρίπτει τους ισχυρισμούς της εταιρείας ότι η απεργία είναι παράνομη και καταχρηστική.

• Είναι ψέματα τα λεγόμενα του ΣΒΘΚΕ ότι οι αγώνες κλείνουν τα εργοστάσια και οι εργαζόμενοι χάνουν τις θέσεις εργασίας. Τα εργοστάσια τα κλείνουν οι καπιταλιστές όταν δε βγάζουν τα κέρδη που προσδοκούν, όταν πέφτουν έξω στον ανταγωνισμό με άλλες επιχειρήσεις, όταν τα μεταφέρουν σε χώρες με εξευτελιστικά μεροκάματα όπως στη Βουλγαρία ή τα Σκόπια.

1. Αυτό δεν έγινε με τα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας που έκλεισαν όπως η Βαμβακουργία τη δεκαετία του '90;

2. Αυτό δεν έγινε την περίοδο με την ΤΕΟΚΑΡ ΑΕ;

3. Αυτό δεν έγινε με Βιομηχανίες στον κλάδο του Μετάλλου όπως η Βιοσόλ και ο Κανάκης;

4. Αυτό δεν έγινε με το σταμάτημα της παραγωγής στα εργοστάσια της ΒΜΤ και ΚΟΝΤΙ;».

Και συνεχίζει: «Οι εργαζόμενοι στις σημερινές συνθήκες δέχονται την πιο βάρβαρη επίθεση από το μαύρο μέτωπο συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ- ΝΔ, Τρόικας, ΕΕ, ΣΕΒ και γενικότερα του κεφαλαίου με μείωση μισθών, κατάργηση κλαδικών ΣΣΕ , εφαρμογή ελαστικών μορφών εργασίας, διαθεσιμότητες, εκ περιτροπής εργασία κτλ. Ολα αυτά στοχεύουν στο να γίνουν πιο φτηνοί οι εργάτες για να 'ναι πιο ανταγωνιστικές οι επιχειρήσεις. Ο μόνος δρόμος για την εργατική τάξη που μπορεί να έχει αποτελέσματα και να δώσει προοπτική για να απαλλαγεί απ' τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης είναι ο ταξικός και ανυποχώρητος αγώνας της εργατικής τάξης απέναντι σ' αυτούς και τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΕΚΒ, ΓΣΕΕ).

Φωτεινός φάρος στην περιοχή μας είναι ο αγώνας των εργαζομένων του ομίλου Λεμονιά που, συσπειρωμένοι στο Συνδικάτο τους, απεργούν για την άμεση καταβολή όλων των δεδουλευμένων τους από την επιχείρηση που καθυστερεί εδώ και μήνες. Αυτό το παράδειγμα ακολούθησαν και οι συνάδελφοι στον Κιολεΐδη που, μετά από μαζική ΓΣ του Συνδικάτου, αποφάσισαν στάσεις εργασίας με αποτέλεσμα να αναγκάσουν την εργοδοσία να καταβάλει τα δεδουλευμένα 5 μηνών.

Η στάση του ΣΒΘΚΕ, με τη στήριξη μέρος των τοπικών ΜΜΕ, δείχνει ότι φοβούνται τη δράση του ταξικού Συνδικάτου που μπορεί να οργανώσει την πάλη των μεταλλεργατών και να ανάψει η σπίθα του αγώνα και σε άλλα εργοστάσια της περιοχής. Δεν κάνουμε βήμα πίσω. Μονόδρομος είναι η ενίσχυση του Συνδικάτου μας σε κάθε τόπο δουλειάς από όλους τους εργάτες του κλάδου».