Ικανοποίηση και αισιοδοξία προκαλεί στους Ελληνες μεγαλοεπιχειρηματίες η πεποίθηση ότι τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα του δεύτερου μνημονίου θα εφαρμοστούν στο ακέραιο, χωρίς να συγκινούνται στο ελάχιστο από το γεγονός ότι έτσι οδηγούνται στη φτώχεια εκατοντάδες χιλιάδες εργατικές οικογένειες, «στρατιές» αυτοαπασχολούμενων και οι μικροί αγρότες. Υποδεχόμενος ομάδα 40 ξένων δημοσιογράφων, στο πλαίσιο σχετικής δράσης της Κομισιόν, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος επιδόθηκε χτες σε ένα ακόμη «ρεσιτάλ» διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και κυνικότητας, πίσω από τα οποία κρύβεται κάτι πολύ απλό: Η πολιτική που εφαρμόζεται εξυπηρετεί εξαιρετικά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, βλάπτοντας, αντιστρόφως ανάλογα, τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ ήταν σαφής, επισημαίνοντας ότι «με βάση την ευρεία πολιτική συναίνεση που επετεύχθη τον Νοέμβριο του 2011, η Ελλάδα μπορεί τώρα να προχωρήσει στον δρόμο του εκσυγχρονισμού της», καθώς «η νέα πολιτική και κοινωνική» συμφωνία «επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα καταφέρουμε να απαλλαγούμε από τις αναχρονιστικές αντιλήψεις και πρακτικές, καθώς και από τους ξεπερασμένους θεσμούς που ταλαιπωρούν την κοινωνία για δεκαετίες».

Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ασφαλιστικές παροχές, μισθοί, συντάξεις, δημοκρατικά δικαιώματα, δημόσια περιουσία είναι μερικοί από αυτούς τους «ξεπερασμένους θεσμούς» που σαρώνει η πολιτική της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου και της τρόικας. Παρότι η λιτότητα και η φτώχεια αποτελούν συστατικό στοιχείο αυτής της πολιτικής και προϋπόθεση για την ευημερία των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, ο Δ. Δασκαλόπουλος πρόσθεσε και μια δημαγωγική «νότα» στα λεγόμενά του, αναφέροντας ότι η Ευρώπη «οφείλει να αντιμετωπίσει και την τεράστια πρόκληση που δημιουργεί η εμμονή στα μονομερή προγράμματα λιτότητας που εφαρμόζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο πλέον».

Φυσικά, δεν τον «έπιασε ο πόνος» για τα θύματα της λιτότητας, πολύ περισσότερο που οι μεγαλοεπιχειρηματίες είναι οι πλέον αυστηροί επικριτές κάθε είδους παρέλκυσης από τα «συμφωνηθέντα» που οδηγούν στην εξαθλίωση το λαό. Το ουσιαστικό μήνυμα είναι ότι στο μεγάλο κεφάλαιο δεν αρκούν τα μέτρα που έχουν ληφθεί και αξιώνουν ακόμη περισσότερα υπό το πρόσχημα της «ανάπτυξης». Σ' αυτή τη βάση, ο Δ. Δασκαλόπουλος ανέφερε ότι «η ενωμένη Ευρώπη στηρίχτηκε από τους λαούς επειδή έδωσε την υπόσχεση της ανάπτυξης και της κοινωνικής προστασίας. Σήμερα, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μία Ευρώπη που ενδιαφέρεται μόνο για τη δημοσιονομική πειθαρχία, αφήνοντας την ανάπτυξη και την ευημερία σε δεύτερη μοίρα». Μάλιστα, θεώρησε ότι εάν δεν αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις, δεν κινδυνεύει μόνο το ευρώ, αλλά και η ίδια η ΕΕ.