ΠΑΡΙΣΙ.-

Την προεκλογική του εκστρατεία για την προεδρία άρχισε ο Νικολά Σαρκοζί, διατυπώνοντας σειρά προτάσεων για «την αντιμετώπιση της ανεργίας», όπως υποστήριξε, κατά τη διάρκεια μιας «συνάντησης κρίσης», όπως την ονόμασε που ο ίδιος συγκάλεσε, με τα συνδικάτα. Την ίδια ώρα, σε πολλές πόλεις της Γαλλίας εργαζόμενοι διαδήλωναν καταγγέλλοντας τις προτάσεις Σαρκοζί, φωνάζοντας ως κύριο σύνθημα ότι την «κρίση δε θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι».

Τη χορήγηση 430 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία «θα εξοικονομηθούν από αναδιάταξη των υπαρχόντων δανείων προκειμένου να μην αυξηθεί το έλλειμμα», για την υλοποίηση μέτρων αντιμετώπισης της ανεργίας πρότεινε ο Γάλλος Πρόεδρος. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες διαρροές, καθώς η συνάντηση πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη κεκλεισμένων των θυρών, ο Σαρκοζί πρότεινε τη δημιουργία κινήτρων για την πρόσληψη εργαζομένων.

Συγκεκριμένα, πρότεινε μέτρα υποστήριξης της μερικής απασχόλησης (με 140 εκατομμύρια ευρώ) και κατάργηση, εντός εξαμήνου των φόρων που πληρώνουν οι επιχειρήσεις με λιγότερους από 20 υπαλλήλους για κάθε νέα πρόσληψη που θα κάνουν σε ηλικίες μέχρι και 26 χρόνων (ποσά που θα καλύψει το κράτος με τουλάχιστον 100 εκατομμύρια ευρώ). Επίσης, πρότεινε τη σταδιακή μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία και αντικατάστασή του από έσοδα που θα διασφαλιστούν από την αύξηση του ΦΠΑ στα προϊόντα εισαγωγής, προγράμματα κατάρτισης των μακροχρόνια άνεργων (τουλάχιστον άλλα 150 εκατομμύρια ευρώ), νέες προσλήψεις στην υπηρεσία του Pole Emploi (υπηρεσία που θα μπορούσε να παραλληλισθεί με τον ελληνικό ΟΑΕΔ), και τη δημιουργία ενός κρατικού ταμείου επενδύσεων στη βιομηχανία.

Ο Σαρκοζί φέρεται πολλάκις ν' αναφέρθηκε στον, γνωστότατο πλέον και στην Ελλάδα, όρο της ανάγκης διατήρησης της «ανταγωνιστικότητας μέσα από τη μείωση του μισθολογικού κόστους για τους εργοδότες», εννοώντας και τους μισθούς και την ασφάλιση, κρύβοντας φυσικά ότι και αυτό είναι μέρος του πλούτου που παράγει ο εργαζόμενος, και οι καπιταλιστές το εμφανίζουν ως κόστος πέρα και από την υπεραξία που καρπώνονται.

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν έχουν ακόμη καταλήξει στο αν θα τηρήσουν κοινή στάση και ποια θα είναι αυτή, με τις οργανώσεις CGT, Solidaires, FSU, ήδη, πάντως, να ξεκαθαρίζουν ότι πρόκειται για ένα πακέτο κεκαλυμμένης λιτότητας που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι και όχι οι επιχειρήσεις και οι εργοδότες, οι οποίοι, όπως επισημαίνουν τα συνδικάτα, είχαν κέρδη όλα τα τελευταία χρόνια. Εντονα αμφισβητείται, επίσης, ότι τα μέτρα αυτά «τονώνουν» την εργασία. Την ώρα της συνάντησης, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στις «προτάσεις λιτότητας» του Σαρκοζί, σε πολλές γαλλικές πόλεις, που διοργανώθηκαν από τις CGT, FSU, Solidaires.