Θέμα πράγματι απρόσβλητο και άφθαρτο, σε συσκευασία όμως εγχειρήματος γλυκερού που οδηγεί σε ατραπούς δακρύβρεχτου συναισθηματισμού σχεδόν χωρίς αποχρώσεις. Με εγκάρδιες μαύρες και κακές λευκές. Η μυθοπλασία δίνει την εντύπωση ότι «ξαναγράφει» - με μοχλό το ρόλο της «λευκής» Σκίτερ, που μετά τις σπουδές της προετοιμάζει με αποφασιστικά βήματα την είσοδό της στον κόσμο των συγγραφέων - τη μεγαλειώδη ιστορία του αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα, κάτι που σίγουρα θα έπρεπε να φροντίσει να διατηρείται σε πρώτο πλάνο.