Σα... «ναυαγοσώστη» των σάπιων «αξιών» του καπιταλισμού μπροστά στην αδυναμία του αστικού πολιτικού του προσωπικού να διαχειριστεί την κρίση του συστήματος, «βλέπει» τον πολιτισμό η ΕΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα χειραγώγησης της συνείδησης, αποτελεί το «εφεύρημα» του «Σήματος Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς», οι λεπτομέρειες εφαρμογής του οποίου υπερψηφίστηκαν προχθές στο ευρωκοινοβούλιο.

Θυμίζουμε ότι το «Σήμα» είναι ένα είδος «πιστοποίησης» της ΕΕ σε επιλεγμένα από αυτήν μνημεία, αρχαιολογικές, βιομηχανικές, αστικές περιοχές, τοπία φυσικού κάλλους και πολιτιστικής κληρονομιάς, ιστορικούς τόπους και πολιτισμικά αγαθά, που τα δικά της κριτήρια, αντιδραστικές προτεραιότητες, «αξίες» και «αρχές» αποκτούν «συμβολικό χαρακτήρα για την Ιστορία ή την ολοκλήρωση της Ευρώπης».

Στόχος του «Σήματος» είναι η δημιουργία «κοινής πολιτιστικής ταυτότητας» των λαών της ΕΕ, δηλαδή η ομογενοποίηση της πολιτισμικής πολυμορφίας, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την καταστολή της συνείδησης, με δύο κύριους στόχους: Να εφαρμοσθούν, με λιγότερες κοινωνικές αντιδράσεις, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Να ολοκληρωθεί η πλήρης εμπορευματική εκμετάλλευση του πολιτισμού.

Το «Σήμα» «μαγειρεύεται» έξι χρόνια, περίπου. Αρχισε, πιλοτικά, το 2006, με συμμετοχή 18 κρατών - μελών της ΕΕ. Εκτοτε φάνηκε τι είδους «μνήμη» θέλει το κεφάλαιο να διατηρήσει και να προβάλλει: Ανάμεσα στις περιοχές που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα ήταν και τα ναυπηγεία στο Γκτανσκ της Πολωνίας, ως ...«το λίκνο του ανεξάρτητου συνδικάτου "Αλληλεγγύη", το οποίο συντέλεσε ουσιαστικά στα γεγονότα που οδήγησαν στην επανένωση της ηπείρου, μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου»... (δηλαδή την ανατροπή του σοσιαλισμού).

Ιδιαίτερη «προθυμία» στην υιοθέτηση του «Σήματος» από τα όργανα της ΕΕ έδειξε - για πολλοστή φορά - το ΠΑΣΟΚ. Εισηγήτρια του σχετικού προχθεσινού ψηφίσματος στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν η ευρωβουλευτής του Χρυσούλα Παλιαδέλη, η οποία ξεκαθάρισε την αναγκαιότητα του «Σήματος» σε περιόδους κινδύνων για το σύστημα: «Επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε στους καιρούς μιας δραματικής χρηματοπιστωτικής κρίσης, που θέτει εν αμφιβόλω τις αξίες πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το "Σήμα Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς" εκτιμώ πως υποστηρίζει τις προσπάθειες για την υπέρβαση νοοτροπιών και καταστάσεων που αντιμάχονται την ενωμένη Ευρώπη και θα ανατρέψει απόπειρες για την αναθεώρηση αρχών που εγγυώνται την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής συνοχής»!!!

Από το 2013 και μετά κάθε κράτος - μέλος θα μπορεί να προτείνει δύο υποψήφιες τοποθεσίες για την απονομή του «σήματος». Κάθε δύο χρόνια, τα κράτη - μέλη θα μπορούν να προτείνουν μέχρι δύο υποψήφιες τοποθεσίες, από τις οποίες η κριτική επιτροπή (13 «ανεξάρτητοι» εμπειρογνώμονες), θα επιλέγει μία, ανά χώρα.

«Ιδιαίτερη έμφαση» η ΕΕ δίνει στις «"διακρατικές" περιοχές, λόγω του ειδικού συμβολισμού» τους «για την Ιστορία της Ευρώπης». Αυτή η «έμφαση», προφανώς, θα χρησιμοποιηθεί σαν ένα ακόμη εργαλείο στην κλιμακούμενη αντικομμουνιστική επίθεση και στο ξαναγράψιμο της Ιστορίας.