«Είμαστε εδώ και 13 μήνες απλήρωτοι. Κοντεύω 50 χρονών και περιμένουμε τη σύνταξη της μάνας μου για να πληρώσουμε τους λογαριασμούς ή το νοίκι. Εκεί μας κατάντησαν...». «Ο άντρας μου μπήκε με έμφραγμα στην εντατική και δεν μου έδωσαν ούτε ένα μισθό για τα έξοδα». «Πέρασε το παιδί μου σε πανεπιστήμιο στην επαρχία και δεν έχω τίποτα να του δώσω να πάει να σπουδάσει».

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα λόγια των εργαζομένων στο Γηροκομείο Αθηνών, οι οποίοι περιέγραφαν το αδιέξοδό τους στο Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που περιόδευσε χτες το πρωί στο Γηροκομείο. Οι περίπου 200 εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι για πάνω από ένα χρόνο, ενώ 26 απολύθηκαν μέσα στο καλοκαίρι γιατί είχαν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας. Αλλοι μηνύθηκαν γιατί προσέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους, καταγγέλλει το σωματείο Προσωπικού ιδιωτικών κλινικών και συναφών χώρων.

Κι ενώ όλο αυτό το διάστημα οι εργαζόμενοι βιώνουν στο πετσί τους τη «στάση πληρωμών», φτάνει στα σπίτια τους το χαράτσι της έκτακτης εισφοράς. «Δεν έχουμε να πληρώσουμε, δεν πρέπει να πληρώσουμε, δε θα πληρώσουμε. Μας ζητάνε 400 ευρώ. Ο ένας μου γιος τώρα πέρασε σε σχολή στην επαρχία, ο άλλος είναι στην Α' Λυκείου. Δίνω στο φροντιστήριο 280 ευρώ το μήνα. Μόνο ο μισθός της γυναίκας μου μπαίνει στο σπίτι. Πέρα του ότι έχουμε κόψει τα πάντα, είναι και η ανασφάλεια ότι κάτι μπορεί να συμβεί και να μην έχουμε κάτι στην άκρη...», λέει ο Γιάννης που εργάζεται ως νοσοκόμος.

Ο Ν. Σοφιανός μιλώντας με τους εργαζόμενους τους κάλεσε να παλέψουν συλλογικά, να πιέσουν. «Ερχονται καθημερινά νέα μέτρα. Η λογική του εκβιασμού δε θα σταματήσει. Πρέπει άμεσα να εκφραστεί με οργανωμένο τρόπο η απειθαρχία, η άρνηση πληρωμών. Και ταυτόχρονα να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι τις ανάγκες τους σε όλα τα επίπεδα. Στη λογική του φόβου, του «κάτι μπορεί να γλιτώσω ατομικά» κινδυνεύεις να τα χάσεις όλα. Μόνο σε ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας - πρόνοιας μπορεί να ενταχθεί και να λειτουργήσει το Γηροκομείο, ώστε και οι εργαζόμενοι και οι ηλικιωμένοι να είναι εξασφαλισμένοι».