Αυτοί που μήνες τώρα σπέρνουν τρόμο στην εργατική τάξη προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συναίνεσή της για τη σωτηρία των καπιταλιστών, εμφανίζονται τώρα να ζητάνε ψυχραιμία.

Στην πραγματικότητα, σπέρνουν και πάλι πανικό καθώς αυτή ακριβώς είναι η κατάστασή τους. Είναι πολλά τα λεφτά που παίζονται διαρκούσης της καπιταλιστικής κρίσης. Εχουν ρημάξει την εργατική τάξη, αλλά κινδυνεύουν ορισμένοι απ' αυτούς να πάθουν ζημιά την ώρα που εξελίσσεται μεγάλο φαγοπότι.

Ετσι, την ώρα που μιλούν για «εθνική ενότητα», ο καθένας τους φροντίζει να διασφαλίσει το δικό του συμφέρον. Οι εφοπλιστές σπεύδουν στην αναμπουμπούλα να προλάβουν να αρπάξουν κι άλλα από τους ναυτεργάτες. Οι μεγαλοκατασκευαστές ζητάνε αποφάσεις εκταμίευσης κρατικού χρήματος για τα έργα που έχουν παγώσει. Οι τραπεζίτες ζητάνε σιωπή μην πάρουν χαμπάρι οι καταθέτες τι συμβαίνει.

Με τον τρόπο τους, όλοι βεβαιώνουν πως παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι όλα πάνε καλά, αυτό που έρχεται θα είναι ακόμα πιο καταστροφικό για την εργατική τάξη.

Η κατάσταση συναγερμού στην οποία από καιρό βρίσκεται η εργατική τάξη παραμένει με αυξημένα καθήκοντα.

Τώρα, απαιτείται ακόμα πιο αποφασιστικά η συσπείρωση στο ΚΚΕ. Τώρα ακόμα πιο θαρρετά η οργάνωση στα ταξικά συνδικάτα. Τώρα ακόμα πιο καθαρά η πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ με πλώρη για τη λαϊκή εξουσία.

Οσο αυτοί κλαίνε για την ευρωζώνη, τόσο περισσότερο βάρβαρα θα είναι τα μέτρα που έρχονται. Οι προχτεσινές δηλώσεις για το ΙΚΑ και τις νέες περικοπές στο Ασφαλιστικό δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας. Η έναρξη της νέας φοροεπιδρομής από τον Ιούλη έχει ήδη μετατοπίσει στην καρδιά του καλοκαιριού τις δυσκολίες που παραδοσιακά εμφανίζονται για τη λαϊκή οικογένεια τον Σεπτέμβρη. Τα δύσκολα είναι ήδη τώρα. Μετριούνται συγκεκριμένα στους συσσωρευμένους απλήρωτους λογαριασμούς, στην ανεργία που τσακίζει.

Στα κανάλια από κει που δεν ήθελαν να ακούσουν λέξη για χρεοκοπία, τώρα εξηγούν πως αυτή προκύπτει όταν κάποιος δεν έχει να πληρώσει. Δηλαδή, ακριβώς αυτό που συμβαίνει στις εργατικές οικογένειες. Αλλά αυτό δεν το λένε χρεοκοπία. Μιλάνε μόνο για τη στιγμή που θα έχουν πρόβλημα οι τράπεζες και για να μην έχουν αυτές πρόβλημα θέλουν να αφαιρέσουν κι άλλα από τα λαϊκά στρώματα.

Η κερδοφορία των καπιταλιστών δεν πρέπει να γίνει ο θάνατος των εργατών. Αυτό που ήδη συμβαίνει στις χρεοκοπημένες οικογένειες τείνει να γίνει γενική εικόνα. Γεγονός που επιβάλλει να ορθωθεί τώρα ακόμα πιο ισχυρό ένα κίνημα αντίστασης και προστασίας των εργαζομένων.

Ο διευθυντής της «Καθημερινής» ισχυρίζεται πως οι αγώνες που οργανώνει το ΠΑΜΕ στερούν θέσεις εργασίας σε πολλούς Ελληνες. Γνωρίζει το ψέμα, γνωρίζοντας πως η κρίση στερεί θέσεις εργασίας γιατί σπρώχνει μαζικά στην ανεργία. Αλλά το ξεστομίζει γιατί αυτό επιβάλλει η προπαγάνδα υπεράσπισης των εφοπλιστικών συμφερόντων που ζητάνε να γίνουν απόλυτα δουλεμπορικά τα βαπόρια. Ζητάνε επίσης - κι αυτό ίσως είναι το κύριο - να μην κουνιέται φύλλο στο λιμάνι. Η έκκληση της «Καθημερινής» στην περίφημη «μεσαία τάξη» που την καλεί να πιέσει τους πολιτικούς να αψηφήσουν το πολιτικό κόστος και να τσακίσουν τους εργάτες, είναι προς γνώση αλλά και πρέπει ν' αφήνει παγερά ασυγκίνητους τους εργάτες. Οι ίδιοι οι ναυτεργάτες απάντησαν χτες απ' το λιμάνι: Οι εργάτες αποφασίζουν αυτοί πότε και πώς θα παλέψουν. Τα βαπόρια δεν κινούνται χωρίς ναυτικούς, οι ναυτικοί μπορούν χωρίς τους εφοπλιστές.

Αυτή η δήλωση αφορά στο σύνολό της την εργατική τάξη, χωρίς αυτήν γρανάζι δεν γυρνά, μπορεί χωρίς αφεντικά.