Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του υπουργείου Εργασίας, το τελευταίο τρίμηνο του 2010, ο αριθμός των μισθωτών στη Ρουμανία ήταν 4,8 εκατ. άτομα, αριθμός που αντανακλά τους Ρουμάνους εργαζόμενους που το αντίστοιχο τρίμηνο είχαν νόμιμη σύμβαση εργασίας.

Να πούμε εδώ ότι το 1990, όταν με την αντεπανάσταση δρομολογήθηκε η καταστροφή σχεδόν ολόκληρου του ρουμάνικου παραγωγικού δυναμικού, η Ρουμανία είχε 8,1 εκατομμύρια μισθωτούς , δηλαδή σχεδόν τους διπλούς απ' ό,τι σήμερα, δηλαδή 4 εκατομμύρια Ρουμάνοι ή έφυγαν από τη χώρα με την ελπίδα να βρουν τρόπους επιβίωσης (ο αριθμός των μεταναστών είναι γύρω στα 3 εκατομμύρια) ή είναι άνεργοι (επίσημα στοιχεία μιλούν για 6,6%) ή εργάζονται χωρίς σύμβαση ή απλά δεν εργάζονται. Ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός σήμερα στη χώρα ανέρχεται, σύμφωνα με στατιστικές, στα 9 εκατομμύρια άτομα, όμως σύμβαση εργασίας έχουν μόνο 4,8 εκατομμύρια. Η σύγκριση της σημερινής κατάστασης με την περίοδο του σοσιαλισμού, όπου η ανεργία ήταν ανύπαρκτη, αποδεικνύει πώς καταστράφηκε ο παραγωγικός πλούτος της χώρας τα τελευταία 21 χρόνια.

Για να έχουμε μια εικόνα πώς είναι η πραγματική κατάσταση των μισθωτών στη Ρουμανία σήμερα, αρκεί να αναφέρουμε ότι 1.700.000 μισθωτοί (35%) έχουν στη διάθεσή τους για τη διατροφή και την επιβίωσή τους λίγο κάτω από 800 λέι μικτά το μήνα, δηλαδή 672 λέι καθαρά (168 ευρώ!)

Ταυτόχρονα, η ρουμάνικη κυβέρνηση δρομολογεί αλλαγές στον Κώδικα Εργασίας, μετά από συστάσεις του Εμπορικού Επιμελητηρίου των ΗΠΑ. Μεταξύ των αλλαγών που προτείνονται στο νέο Κώδικα Εργασίας, που ρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις, είναι η σημαντική μείωση των συμβάσεων αορίστου χρόνου, η έγκριση προσωπικών συμβάσεων, χωρίς την ανάγκη σεβασμού των συλλογικών συμβάσεων, η κατάργηση της αναγκαιότητας δικαιολογίας των απολύσεων ή το τέλος των συνδικαλιστικών εγγυήσεων ενάντια στα κατασταλτικά μέτρα του εκάστοτε εργοδότη. Στα μέσα του Μάρτη, όταν η Ολομέλεια της ρουμάνικης Βουλής συζητούσε τις αλλαγές στον Κώδικα Εργασίας, με τις οποίες περικόπτονται αγρίως τα εργατικά δικαιώματα των εργαζομένων, χιλιάδες συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία του Συντάγματος μπροστά στο κτίριο του Κοινοβουλίου.

Και ενώ ο ρουμάνικος λαός βιώνει αυτήν την άσχημη κατάσταση, το Ανώτατο Συμβούλιο Αμυνας της Ρουμανίας ενέκρινε, στις 28 του Μάρτη, την αίτηση άδειας για τα αμερικανικά αεροπλάνα να ανεφοδιάζονται σε ρουμάνικο έδαφος στη διάρκεια των επιθέσεων ενάντια στο λαό της Λιβύης. Σύμφωνα με ένα δελτίο Τύπου της Προεδρίας της Ρουμανίας, το Ανώτατο Συμβούλιο Αμυνας απάντησε θετικά στο αίτημα της Ουάσιγκτον στη βάση «της στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών».

Σήμερα, στη Ρουμανία υπάρχουν τέσσερις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στα νοτιοανατολικά της χώρας, συμπεριλαμβανομένης και της αεροπορικής βάσης Μιχαήλ Κογκαλνιτσεάνου, που χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ για τη μεταφορά στρατευμάτων, στα πλαίσια άλλων επιθέσεων ενάντια στην εθνική κυριαρχία άλλων λαών, του Αφγανιστάν ή του Ιράκ. Εδώ και μία βδομάδα το ίδιο το Ανώτατο Συμβούλιο Αμυνας της Ρουμανίας ανακοίνωνε ότι θα στείλει μία φρεγάτα για να συνεργαστεί στην επέμβαση κατά της Λιβύης, με 207 στρατιώτες του Πολεμικού Ναυτικού με κύριο στόχο να καταστεί αποτελεσματικό το εμπάργκο κατά της Λιβύης στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Ταυτόχρονα, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρουμανίας, Τέοδορ Μπακόνσκι, συμμετείχε στη «Διεθνή Σύνοδο για τη Λιβύη», στο Λονδίνο, στις 27 του Μάρτη, όπου οι συμμετέχοντες συζήτησαν τα σχέδια των δυνάμεων που έχουν τα περισσότερα συμφέροντα να συνεχιστεί η επίθεση κατά της Λιβύης, με στόχο κυρίως τα κοιτάσματα πετρελαίου της.

Ετσι, λοιπόν, ενώ η κυβέρνηση στέλνει πολεμικά πλοία να περιπολούν τα χωρικά ύδατα της Λιβύης, Ρουμάνοι πολίτες στριμώχνονται σε ουρές για να λάβουν λίγα τρόφιμα, όπως μετέδωσε πρόσφατα το ρουμάνικο τηλεοπτικό δίκτυο Αntena 3 Television, όπου εμφανιζόταν μία από τις ουρές των συνταξιούχων ( και όχι μόνο) που στωικά περίμεναν ώρες ολόκληρες για να λάβουν ένα πακέτο αλεύρι, ζάχαρη, λάδι ή ρύζι.