Κατά καιρούς, απ' την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχουν υποδειχτεί σαν αιτίες της κρίσης τα ...πάντα. Τα golden boys, οι Ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού, οι ανίκανοι ηγέτες, κάποιες ελίτ, ορισμένες υπέρ του δέοντος κερδοσκοπικές αγορές και πάει λέγοντας. Τα πάντα εκτός απ' τον καπιταλισμό αυτό καθαυτό, που φέρει μέσα του την κρίση, που δεν μπορεί να απαλλαγεί απ' αυτήν με καμιά μορφή διαχείρισης και που όσο υπάρχει κατά διαστήματα θα την εκδηλώνει με τραγικές για τους λαούς συνέπειες.

Απ' την Τουρκία όπου παραβρέθηκε σε εκδήλωση για τα 15 χρόνια του κόμματος ODP ο Αλ. Τσίπρας, εφηύρε μια ακόμα αιτία της κρίσης: «Είναι κρίση και του διεθνούς συστήματος το οποίο επικυριαρχείται από μια άνιση, άδικη και άκρως εκμεταλλευτική διεθνή τάξη υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ (...)»... Οχι που θα άφηνε τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό απέξω. Αλλωστε, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μείνει στο απυρόβλητο ο ευρωενωσιακός ιμπεριαλισμός, ενοχοποιεί τον αμερικάνικο ως και για το προπατορικό αμάρτημα. Ο,τι κι αν λέει όμως η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Η διεθνής τάξη στην οποία αναφέρεται ο Αλ. Τσίπρας φέρει τη σφραγίδα και της ΕΕ. Οταν και όπου χρειάστηκε αμερικάνικος και ευρωενωσιακός ιμπεριαλισμός πορεύτηκαν μαζί, τσακίζοντας συνεργαζόμενοι λαούς και χώρες. Συνεργασία που διακόπτεται μόνο στην κούρσα ανταγωνισμού ευρωπαϊκών και αμερικάνικων μονοπωλίων για την πρωτοκαθεδρία.

Κι επειδή ο Αλ. Τσίπρας θυμήθηκε και τον Μαρξ και επικαλέστηκε τη φράση του «το ζήτημα είναι να αλλάξουμε τον κόσμο», πράγματι ο Μαρξισμός είναι όπλο στα χέρια της εργατικής τάξης, των λαών για να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά τι σχέση έχουν τα ευφυολογήματα του οπορτουνισμού, μεταξύ των οποίων και αυτά για την καπιταλιστική κρίση, την ουσία της και την αιτία της, με το μαρξισμό;