Στο μεγάλο Γάλλο στοχαστή του 18ου αιώνα Βολταίρο (1694 - 1778) θα σταθεί σήμερα στις 12 μ. η εκπομπή «Από τη σμίλη στο Γουτεμβέργιο» στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ στα FM», με βιβλίο αναφοράς το «Φιλοσοφικά Διηγήματα, Αγαθούλης-Ενζενύ» του Βολταίρου (εκδ. «Ηριδανός»).

Πρόκειται για τα δύο καλύτερα φιλοσοφικά μυθιστορήματά του, μεταφρασμένα σε πάρα πολλές γλώσσες. Ο Βολταίρος, ο «επικεφαλής» του Διαφωτισμού του 18ου αιώνα, ήταν ένας από τους προδρόμους της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, παρόλο που δεν είχε επαναστατικές «προθέσεις». Ηθελε έναν καλύτερο κόσμο και γι' αυτό ήταν πυρ και μανία κατά της αντιδραστικής φεουδαρχίας και της τυραννικής Καθολικής Εκκλησίας. Η επίδρασή του στην προετοιμασία της Γαλλικής Επανάστασης ήταν πολύ μεγάλη. Πολλά άρθρα της «Διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη» και των κατοπινών Συνταγμάτων είναι επηρεασμένα από τη διδασκαλία του Βολταίρου.

Στον εμπνευσμένο αρχιτέκτονα, πολεοδόμο, ζωγράφο, σκηνογράφο και φιλόσοφο, Δημήτρη Πικιώνη, θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 1-3 στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Γεννημένος στον Πειραιά στις 26 Ιούνη 1887, ο Δημήτρης Πικιώνης, «εξερεύνησε» από παιδί το αττικό τοπίο. Το 1904 εισάγεται στο Πολυτεχνείο και το 1908 πηγαίνει στο Μόναχο διψώντας για γνώση. Δακρύζει διαβάζοντας Αισχύλο, μελετά τα πάντα, ενώ από το 1909 μέχρι το 1911 «μαθητεύει» με το έργο κορυφαίων εικαστικών δημιουργών στο Παρίσι. Επιστρέφει στην Αθήνα και αφοσιώνεται στην Αρχιτεκτονική. Το 1943 διορίζεται τακτικός καθηγητής του ΕΜΠ, όπου παραμένει μέχρι το 1958. Το 1960 εκλέγεται πρόεδρος της Εθνικής Κοσμητείας Τοπίου και Πόλεων και το 1961 αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών Μονάχου. Καθυστερημένα... το 1966 εκλέγεται μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Πεθαίνει στις 27 Αυγούστου του 1968.

Η «ομολογία φύσης και έργου» στην οποία πίστευε αποτυπώθηκε στα πλακόστρωτα του περιβάλλοντος της Ακρόπολης και του Λόφου Φιλοπάππου (που «ξεπάτωσε» ο «εκσυγχρονισμός» του 2004), στο «Αναπαυτήριο» του Αγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη (που κατάντησε σκουπιδότοπος), στο Ξενία Δελφών και σε μια σειρά άλλα αρχιτεκτονήματα.