Ο επικεφαλής του ΔΝΤ ήταν παραπάνω από σαφής κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα και τις παρεμβάσεις του. Ο πόλεμος που η πλουτοκρατία, με εμπροσθοφυλακή τους συμμάχους κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ, έχει κηρύξει στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, θα είναι ανελέητος και χωρίς ημερομηνία λήξης. «Μη νομίζετε ότι τα χειρότερα έχουν περάσει. Πρέπει να γίνουν ακόμα πολλά», δήλωσε κοφτά και απειλητικά, για να στηρίξει τη δέσμευση του πρωθυπουργού ότι «το 2011 θα εντείνουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές (...) χρειάζονται να γίνουν ακόμα πολλά».
Οι δηλώσεις του Ντ. Στρος Καν και του Γ. Παπανδρέου πρέπει να δώσουν το έναυσμα στο λαό να ξεμπερδεύει μια κι έξω με φόβους και αυταπάτες, ότι σύντομα ο εφιάλτης θα τελειώσει και πως θα δούμε «φως στην άκρη του τούνελ». Πολύ περισσότερο, πρέπει να τον οδηγήσουν σε εποικοδομητικά συμπεράσματα για το χαρακτήρα της κρίσης και τη σκοπιμότητα των μέτρων που δεν έχουν αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα απ' όσα κεκτημένα, γενιές εργατών οικοδόμησαν με σκληρούς ταξικούς αγώνες. Οι προαποφασισμένες φιλομονοπωλιακές ανατροπές δεν γίνονται για να μειωθούν τα ελλείμματα και τα χρέη, όπως διακηρύττουν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης και των συμμάχων της. Την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου θέλει να ενισχύσει αυτή η πολιτική, τα μέτρα που πάρθηκαν έως τώρα και τα άλλα που θα ακολουθήσουν.
Γι' αυτό και και ο Ντ. Στρος Καν προανήγγειλε μεταξύ πολλών άλλων αντιλαϊκών αντεργατικών μέτρων, τη σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας, δηλώνοντας προκλητικά ότι οι μισθοί και οι συντάξεις αυξήθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια τη στιγμή που η παραγωγικότητα στη χώρα έπεσε κατά 25%! Και ζήτησε εξομάλυνση της «ανωμαλίας», δηλαδή τσεκούρωμα των ήδη πενιχρών μισθών και συντάξεων. Ετσι που την έξοδο απ' την κρίση να τη διαβεί το κεφάλαιο αφήνοντας την εργατική τάξη στο σκοτάδι του πιο σκληρού εργασιακού μεσαίωνα, αναγκασμένη να «πουλάει» την εργατική της δύναμη για ψίχουλα. Ορος αναγκαίος για τα υπερκέρδη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Τα ψέματα τελείωσαν για το λαό. Αυτός ο δρόμος δε θα τον βγάλει σε κανένα «ξέφωτο» ευημερίας, θα τον οδηγεί όλο και πιο βαθιά στα λημέρια της ανέχειας και της εξαθλίωσης. Πασχίζουν γι' αυτό τα μονοπώλια, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η κυβέρνηση, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ., νεότευκτα πολιτικά μορφώματα που τσοντάρουν τις δυνάμεις τους για να περνά αυτή η πολιτική, ο οπορτουνισμός που αποπροσανατολίζει κηρύττοντας την έλευση ενός εξανθρωπισμένου καπιταλισμού, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Στον πόλεμο που κήρυξαν όλοι αυτοί μαζί, ο καθένας απ' τη θέση του, στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η απάντησή τους πρέπει να είναι πόλεμος, με συστράτευση με το ΚΚΕ, με συμπόρευση με το ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα. Ενωμένος ο λαός είναι πιο δυνατός. Μπορεί να τους σταματήσει τώρα, μπορεί να τους νικήσει αύριο.
Feeds
Πιο δυνατά στην αντεπίθεση
