Τρίτη 14 Σεπτέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 25
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Δικαστικές «πλάνες»

Το χιλιοπαιγμένο έργο εγκλωβισμού των συμβασιούχων σε ατέρμονες και αναποτελεσματικές νομικίστικες διαδικασίες παίζεται ξανά αυτό τον καιρό με ευθύνη και των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού και τη βοήθεια διαφορών προστατών των συμβασιούχων. Θυμίζουμε ότι τέτοια παιχνίδια στήθηκαν και το προηγούμενο διάστημα, με αποτέλεσμα δικηγορικά γραφεία να πλουτίσουν σε βάρος εργαζομένων που ήταν μάλιστα με το ένα πόδι στην ανεργία.

Οι αντιλήψεις που πρεσβεύουν συγκαλύπτουν τις πραγματικές αιτίες του καθεστώτος ομηρίας που βιώνουν χιλιάδες συμβασιούχων και έτσι στηρίζουν τη διαδικασία αναπαραγωγής του σε όφελος των κυβερνήσεων του κεφαλαίου και του ίδιου του μεγάλου κεφαλαίου. Αποκρύπτουν ότι η ομηρία των συμβασιούχων είναι κατεξοχήν πολιτικό πρόβλημα και όταν το κάνουν, δεν το αντιμετωπίζουν ως τέτοιο στην πράξη. Προβάλλουν κυρίως - αν όχι αποκλειστικά - νομικίστικα επιχειρήματα και κάνουν ό,τι μπορούν για να παρασύρουν όσους περισσότερους συμβασιούχους γίνεται σε αναποτελεσματικές δικαστικές διεκδικήσεις.

Η ίδια η επιχειρηματολογία τους είναι τελικά ενάντια στο δικαίωμα της μόνιμης και σταθερής εργασίας για όλους. Αυτό συμβαίνει όταν επικαλούνται το επιχείρημα περί «πάγιων και διαρκών αναγκών». Ομως οι ανάγκες αυτές είναι οι ανάγκες των κυβερνήσεων του κεφαλαίου και όχι των εργαζομένων. Αντιθέτως πάγια και διαρκής ανάγκη όλων των εργαζομένων είναι η μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και το αίτημά τους για εφαρμογή της αντεργατικής οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης 70/1999, η οποία όχι μόνο δεν υποχρεώνει στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων - όπως ισχυρίζονται - αλλά δικαιώνει την προσωρινή απασχόληση. Την ίδια στιγμή, είναι προκλητικό το «ενδιαφέρον» συνδικαλιστικών δυνάμεων και ηγεσιών, όπως η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ, που κήρυξε μεν στάση εργασίας συμπαράστασης στους συμβασιούχους, αλλά την ίδια ώρα αποκλείει τους συμβασιούχους από τη συμμετοχή τους στα συνέδριά της, την εγγραφή τους στα σωματεία!..

Το πρόβλημα της ομηρίας των συμβασιούχων είναι άμεσα δεμένο με την πολιτική που χτυπά το δικαίωμα σε μόνιμη, σταθερή και με πλήρη δικαιώματα εργασία, γιατί τη θεωρεί «κόστος» για την κερδοφορία των επιχειρήσεων, αλλά και τα ταμεία του αστικού κράτους. Τα οποία βέβαια οι αστικές κυβερνήσεις θέλουν γεμάτα για να στηρίζουν ανεμπόδιστα και ολόπλευρα το μεγάλο κεφάλαιο. Μόνος δρόμος που θα δώσει οριστική λύση στα αδιέξοδα και των συμβασιούχων είναι η οργάνωση και ανάπτυξη αγώνων που συγκρούονται με αυτές τις πολιτικές. Είναι ανάγκη να συνδέσουν την αγωνιστική τους δράση με το σύνολο των εργαζομένων για την ανατροπή αυτών των πολιτικών γιατί μόνο έτσι η εργασία θα τεθεί στην υπηρεσία της κοινωνίας.


Χ.Μ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ