Παπαγεωργίου Βασίλης

Η παραπάνω ομολογία του συμβούλου επί οικονομικών θεμάτων του Α. Σαμαρά και προέδρου του ΣΕΛΠΕ Θ. Βάρδα έρχεται να επιβεβαιώνει περίτρανα ότι δεν υπάρχει καμία διαφωνία ουσίας της ηγεσίας της ΝΔ με το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την τρόικα (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ). Πάνω απ' όλα δεν υπάρχει η ελάχιστη διαφωνία με τα βάρβαρα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα του μνημονίου, τα οποία πολύ πριν το μνημόνιο συμπεριλαμβάνονταν στο πρόγραμμα της ΝΔ και μετά από αυτό τα στήριξε στην πράξη.

Οι εργαζόμενοι δε χρειάστηκε να περιμένουν την ομολογία του Θ. Βάρδα για να αντιληφθούν ότι το «όχι» της ΝΔ στο μνημόνιο είχε στόχο να διασώσει την ίδια, αλλά και συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα από τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση.

Αλλωστε, πριν τον εν λόγω μεγαλοεπιχειρηματία, δεν ήταν λίγοι οι βουλευτές της ΝΔ που είτε ανοικτά και δημόσια (Θ. Γιαννόπουλος, Γερ. Γιακουμάτος, Κυρ. Μητσοτάκης κ.ά.), είτε ανεπίσημα (Δ. Αβραμόπουλος, Κ. Χατζηδάκης, Π. Παναγιωτόπουλος κ.ά.) τάσσονταν υπέρ της ψήφισης του μνημονίου.

Πάνω απ' όλα όμως οι εργαζόμενοι έχουν ζήσει στο πετσί τους το «ναι» της ΝΔ στο μνημόνιο, όταν έβλεπαν την ηγεσία της ΝΔ να βρίσκεται σταθερά απέναντι στους αγώνες που εξελίσσονταν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τα μέτρα του μνημονίου. Η ΝΔ καταδίκαζε σταθερά κάθε διαδήλωση και απεργιακή κινητοποίηση και συμμετείχε ενεργά στο «μαύρο μέτωπο», με στόχο τη συκοφάντηση, την υπονόμευση των ταξικών αγώνων και του ΠΑΜΕ, ενώ ταυτόχρονα πλειοδοτεί στη λήψη κατασταλτικών μέτρων σε βάρος των διαδηλώσεων.

Ολο το διάστημα που μεσολάβησε από την ψήφιση του μνημονίου, οι εργαζόμενοι δεν άκουσαν ούτε μια λέξη ουσιαστικής διαφοροποίησης από τον πρόεδρο της ΝΔ για τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση στη σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων, στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, στην επέκταση στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, στο άγριο μαχαίρι στους μισθούς, στην εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας κ.ο.κ.

Η «διαφωνία», λοιπόν, της ΝΔ με το μνημόνιο είχε εξαρχής στόχο την παραπλάνηση και τον εγκλωβισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας εντός του δικομματισμού και βέβαια εντός των ορίων του αστικού πολιτικού συστήματος.

Ο ίδιος ο Α. Σαμαράς ποτέ δεν είπε ότι είναι αντίθετος με τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα του μνημονίου. Πάντα τα θεωρούσε αναγκαία και «ένα το κρατούμενο» και έριχνε το βάρος στο να ζητάει επίμονα συμπληρωματικά, δήθεν «αναπτυξιακά» μέτρα, που όμως δεν είναι τίποτα περισσότερο από γενναία μέτρα στήριξης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και ενίσχυσης της κερδοφορίας τους.

Το σίγουρο είναι ότι το «άλλο μείγμα πολιτικής», που λανσάρει η ΝΔ ως «εναλλακτική» πρόταση στο μνημόνιο, δεν περιλαμβάνει σε καμία περίπτωση αύξηση μισθών και συντάξεων, σταθερή εργασία για όλους, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, δημόσια και δωρεάν παροχές στην Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση και την Πρόνοια κ.ο.κ.

Το «άλλο μείγμα πολιτικής», όπως το παρουσίασε ο Α. Σαμαράς στις 7 Ιούλη στο Ζάππειο, αξιοποιεί τα αδιέξοδα του μνημονίου για να διευκολύνει νέα αντιλαϊκά μέτρα, που υλοποιούν τη στρατηγική του κεφαλαίου και ενισχύουν την κυριαρχία του, στο όνομα της απαλλαγής δήθεν από το μνημόνιο δύο χρόνια νωρίτερα.

Ψεύδεται βέβαια συνειδητά. Γιατί τέτοια μέτρα και πολιτικές υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου και καταλήστευσης του λαϊκού εισοδήματος οδήγησαν στην κρίση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου χαιρέτισε τις προτάσεις της ΝΔ, επισημαίνοντας - σωστά - ότι «αποτελούν δεσμεύσεις μας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης». Μια προσεκτική ματιά στην πρόταση της ΝΔ αρκεί για να καταδειχθεί ότι είναι πλήρως συμβατή με την πολιτική και τους στόχους του μνημονίου.

Η δέσμη των μέτρων της ΝΔ περιλαμβάνει προσφορά εγγυήσεων ή «ζεστού χρήματος» στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, νέα μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη, παραπέρα μείωση ή κρατική επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, δωρεάν προσφορά γης και υποδομών στα μονοπώλια στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων, όπως επίσης και φτηνής εργατικής δύναμης, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις παντού, «αξιοποίηση» (διάβαζε ξεπούλημα) της ακίνητης περιουσίας κ.ο.κ.

«Η ΝΔ δεν απορρίπτει τις διαρθρωτικές αλλαγές. Πρότεινε και θα προωθήσει πολύ πιο ριζοσπαστικές αλλαγές από αυτές που διατυπώνει το μνημόνιο. Αλλαγές που σπάνε τη γραφειοκρατία, τον κρατισμό, τις στρεβλώσεις και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας», τόνισε ο Α. Σαμαράς, μιλώντας στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΝΔ την περασμένη βδομάδα, εκφράζοντας με ξεκάθαρο τρόπο τη βούληση του κόμματός του να πιέσει για ακόμα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα.

Είναι ολοφάνερο κατά συνέπεια ότι η διαχωριστική γραμμή που επιχειρεί να στήσει η ηγεσία της ΝΔ μεταξύ των κομμάτων «που ψήφισαν ναι ή όχι στο μνημόνιο», με προφανή στόχο να παγιδεύσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια στις κάλπες του Νοέμβρη, είναι ψευδεπίγραφη και σαθρή. Γι' αυτό άλλωστε εξαντλείται σε φραστικές κορόνες και σκόπιμες γενικολογίες, δίχως ποτέ να μπαίνει στην ουσία του και να αγγίζει τα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου, με τη στρατηγική του οποίου ταυτίζεται η ΝΔ.

Η αληθινή διαχωριστική γραμμή τοποθετεί τη ΝΔ απέναντι από τα λαϊκά συμφέροντα, στο μαύρο μέτωπο των κομμάτων που στηρίζουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και βέβαια το μνημόνιο. Και αυτό το αντιλαμβάνονται καθημερινά ολοένα και περισσότερο οι υποψιασμένοι ψηφοφόροι της από τα λαϊκά στρώματα, που συνειδητοποιούν ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζουν, αλλά και ότι η διέξοδος δε βρίσκεται στα κόμματα - παραφυάδες τους.

Είναι ευκαιρία στις τοπικές εκλογές να κάνουν το μεγάλο βήμα της συμπόρευσης με το ΚΚΕ στην κάλπη και στην πάλη για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής. Αυτή είναι πραγματικά εναλλακτική προοπτική που ανταποκρίνεται στα λαϊκά συμφέροντα και δικαιώματα.