Σημαντικό σταθμό για την ενίσχυση των οργανωμένων αγώνων και της καθημερινής παρέμβασης στους τόπους δουλειάς, για την απόκρουση της εργοδοτικής επιθετικότητας και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργατικών οικογενειών, αποτελεί το πανεργατικό συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΠΑΜΕ, το Σάββατο 5 Σεπτέμβρη, στις 6 μ.μ., στην πλατεία Συντριβανίου, στη Θεσσαλονίκη.

Προχτές, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ συζήτησε την οργάνωση της δράσης και το διεκδικητικό πλαίσιο για το επόμενο διάστημα, που το ΠΑΜΕ θα παρουσιάσει σε συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή 4 Σεπτέμβρη, στις 12 μ.μ., στην αίθουσα του ΕΚ Θεσσαλονίκης.

Ενώ την περασμένη Πέμπτη, η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ προχώρησε σε διευρυμένη συνεδρίαση για τον καλύτερο σχεδιασμό του «ανοίγματος» στους τόπους δουλειάς που συνεχίζεται καθημερινά και πλατιά, ώστε εργαζόμενοι και συνδικάτα να συμμετάσχουν μαζικά, δυναμικά, στο συλλαλητήριο του Σαββάτου.

Η πολιτικοποίηση του αγώνα του εργατικού και λαϊκού κινήματος είναι αναγκαία σήμερα, που αποκαλύπτεται από την ίδια τη ζωή, την πείρα του εργαζόμενου λαού ότι χωρίς σύγκρουση με την πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του, χωρίς σύγκρουση με τα κόμματα που την υλοποιούν και τους πολιτικούς εκφραστές της, δεν μπορεί να λυθούν τα προβλήματά του.

Τα αντιλαϊκά και αντεργατικά νομοσχέδια και μέτρα που πέρασε η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι (ΒΑΕ, χωρισμός κλάδων ασφάλισης, σύνταξη στα 65 χρόνια για τις γυναίκες κλπ.) έχουν την υπογραφή της κυβέρνησης, αλλά και της ΕΕ, των διεθνών οργανισμών (ΟΟΣΑ - ΔΝΤ), πατούν σε προηγούμενους νόμους του ΠΑΣΟΚ ή έχουν τη συγκατάθεσή του, στηρίζονται και από τις άλλες δυνάμεις του ευρωμονόδρομου. Στόχος αυτών των μέτρων είναι η εξασφάλιση των κερδών του κεφαλαίου.

Είναι βέβαιο ότι η επίθεση δε θα σταματήσει. Τα χειρότερα έρχονται (όπως η εφαρμογή των 65 ωρών δουλειάς την εβδομάδα και της οδηγίας Μπολκεστάιν κλπ.). Το επόμενο διάστημα η επίθεση θα πάρει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, ανεξάρτητα από το ποιος από τους εταίρους του δικομματισμού, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, θα είναι στην κυβέρνηση.

Αυτή την αντιλαϊκή πολιτική θα προσπαθήσουν να καμουφλάρουν κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Ενώ παράλληλα θα ζητήσουν και άλλες θυσίες απ' τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα για να εξασφαλίσουν νέες επιδοτήσεις στο κεφάλαιο, νέες φοροαπαλλαγές, να επιταχύνουν τις ιδιωτικοποιήσεις (Τράπεζες, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΔΕΗ, Λιμάνι, ΕΥΑΘ).

Η επίθεση σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων που εκδηλώνεται όλο το τελευταίο διάστημα, στο όνομα της οικονομικής κρίσης και έχει μόνιμο στόχο τη μείωση του εργατικού κόστους και την αύξηση ή τη διατήρηση της κερδοφορίας της εργοδοσίας, στηρίζεται πάνω στο νομοθετικό πλαίσιο που δημιούργησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (όπως η περίπτωση της 4ήμερης εκ περιτροπής εργασίας με μείωση μισθού που ψηφίστηκε το 1998) και υπαγορεύεται από την ΕΕ.

Ετσι με πρόσχημα την κρίση, όπως σε όλη την Ελλάδα έτσι και στη Θεσσαλονίκη, οι εργάτες βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με την άγρια επίθεση που έχουν εξαπολύσει συντονισμένα οι βιομήχανοι και άλλοι κεφαλαιούχοι. Απολύσεις, διαθεσιμότητες, 4ήμερη εκ περιτροπής εργασία ή ακόμη και 3ήμερη, αναγκαστικές άδειες, μείωση μισθών, πολύμηνες καθυστερήσεις στις πληρωμές των δεδουλευμένων κλπ. Ενδεικτικές είναι οι παρακάτω περιπτώσεις:

• Οι εργαζόμενοι της ΑΜΑΣΑ είναι απλήρωτοι εδώ και 4 μήνες και ο εργοδότης θέλει να τους διώξει (χωρίς καταβολή δεδουλευμένων και αποζημίωση απόλυσης) για να μετατρέψει την επιχείρηση από παραγωγική σε εμπορική. Οι εργαζόμενοι άμεσα προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας και την ίδια ώρα, παράνομα, με την καθοδήγηση της Επιθεώρησης Εργασίας, η εργοδοσία τους έβγαλε σε διαθεσιμότητα.
• Οι εργαζόμενοι της ΠΙΛΟΥΞ κι αυτοί είναι απλήρωτοι από το Γενάρη. Με επίσχεση εργασίας κατάφεραν να πληρωθούν τον υπόλοιπο Γενάρη. Για μήνες δούλευαν 3 αντί για 4 βδομάδες το μήνα με αντίστοιχη μείωση μισθού.
• Οι εργαζόμενοι της ΣΤΗΜΠΕΘΕΡΜ είναι απλήρωτοι για 5 μήνες και βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας.
• Οι εργαζόμενοι της ΤΕΧΝΟΚΑΤ ήταν απλήρωτοι για 4 μήνες, στο χαλυβουργείο η εργοδοσία έβγαλε τους εργάτες σε διαθεσιμότητα κλπ.
• Οι απολύσεις στη ΦΙΛΚΕΡΑΜ συνεχίζονται. Μόλις την Παρασκευή η εργοδοσία απέλυσε άλλους 4 εργάτες, φτάνοντας το συνολικό αριθμό των απολυμένων στους 46.

Στην εξέλιξη αυτής της επίθεσης, κρίσιμο αρνητικό, προδοτικό ρόλο παίζει ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός με οποιαδήποτε μορφή του (πλειοψηφία ΓΣΕΕ, ΕΚΘ, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ). Δεν περιορίζονται μόνο στα «εγκλήματα» της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με τις αυξήσεις - ντροπή του 1 ευρώ, τη συμφωνία με τους αντιασφαλιστικούς νόμους που καταργούν - εκτός των άλλων - και τα ΒΑΕ, τη συμφωνία στο νόμο της εκ περιτροπής εργασίας, τις ιδιωτικοποιήσεις και τόσα άλλα αντεργατικά εγκλήματα.

Προχωρούν ακόμη παραπέρα, σε ανοιχτή άμεση συνεργασία με τους εργοδότες, έχοντας δύο στόχους. Ο πρώτος στόχος είναι να εξυπηρετήσουν τα σχέδια και τις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας και ο δεύτερος, από κοινού με τους εργοδότες, να πολεμήσουν το ΠΑΜΕ και τα ταξικά σωματεία. Ο υπονομευτικός και προδοτικός ρόλος τους αποκαλύφθηκε ξεκάθαρα το προηγούμενο διάστημα σε μια σειρά χώρους όπου το ΠΑΜΕ πρωτοστάτησε στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων (ΑΜΑΣΑ, ΤΕΧΝΟΚΑΤ, ΚΑΖΙΝΟ Θεσσαλονίκης, εργολαβικές καθαρίστριες κλπ.). Πιο τρανταχτό από όλα τα παραδείγματα είναι η περίπτωση του Λαναρά όπου ΠΑΣΚΕ και ΣΥΝ πρωτοστάτησαν στην κοροϊδία των εργαζόμενων, τους «έβαλαν μπροστά» για να πάρει νέα θαλασσοδάνεια ο Λαναράς με εγγύηση του Δημοσίου και να προχωρήσει σε εκατοντάδες νέες απολύσεις, σε κλείσιμο εργοστασίων.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η στάση του πρόεδρου του ΕΚΘ και επικεφαλής της νομαρχιακής παράταξης του ΠΑΣΟΚ στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης, ο οποίος ψήφισε μαζί τον νομάρχη Π. Ψωμιάδη το χαρακτηρισμό πολλών περιοχών της Θεσσαλονίκης (και του κέντρου της) ως «τουριστικών περιοχών», εξασφαλίζοντας τη δυνατότητα στο νομάρχη, όποτε θέλει, να καταργήσει την κυριακάτικη αργία.

Γι' αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να απομονώσουν τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, γιατί είναι ζημιά για τη δουλειά τους, για το μεροκάματο, τα δικαιώματά τους. Κάθε ανοχή στις συνδικαλιστικές και πολιτικές δυνάμεις του δικομματισμού και του ευρωμονόδρομου είναι άμεση και μακροπρόθεσμη ζημιά για τους εργαζόμενους, τα παιδιά τους και το μέλλον τους.

Για να βγουν από τα βάσανα οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, πρέπει να διαλέξουν το δρόμο της ανασυγκρότησης και ανάπτυξης του ταξικού μετώπου και της λαϊκής πάλης, το δρόμο για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που περνάει μέσα από την ενίσχυση του ΠΑΜΕ.

Ακόμη και το αν αύριο θα έχουν δουλειά και μεροκάματο, εξαρτάται από το πόσο ισχυρό θα είναι το πλήγμα που θα δώσουν στην πολιτική του κεφαλαίου και τους πολιτικούς εκφραστές του.

Είναι καιρός, λοιπόν, η εργατική τάξη να απαντήσει πολιτικά, διεκδικώντας ανάπτυξη σε όφελός της και μια εξουσία που θα εξασφαλίζει αυτόν το δρόμο. Να δυναμώσει το μέτωπο που θα βάλει πλώρη να διεκδικήσει την κατάκτηση της εξουσίας. Να παλέψει για μια άλλη οικονομία, σχεδιασμένη με βάση τις λαϊκές ανάγκες, με σκοπό να θέσει όλο τον πλούτο στην υπηρεσία αυτών που τον παράγουν, των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και όχι στις τσέπες των λίγων.

Το ΠΑΜΕ, από την ίδρυσή του, δείχνει αυτόν το δρόμο. Με ανυποχώρητους αγώνες, συσπειρώνει χιλιάδες εργάτες, εκατοντάδες σωματεία ενάντια στο κεφάλαιο, την πολιτική του, τα κόμματα και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια.

Και τώρα με ιδιαίτερη ένταση και μπροστά στο πανεργατικό συλλαλητήριο στα εγκαίνια της ΔΕΘ κλιμακώνει τη δράση του ώστε να φωτίσει περισσότερο αυτόν το δρόμο, να τον δείξει σε όσο το δυνατόν περισσότερους εργάτες, να συσπειρώσει νέες δυνάμεις στο μέτωπο που θα συγκρουστεί με την πλουτοκρατία και θα διεκδικήσει την εξουσία.