Τα αξιοσέβαστα πρεζόνια της Γουόλ Στριτ κατάφεραν να δώσουν στο διεθνές χρηματιστήριο τη χαριστική βολή. Ετσι είναι η ζωή, ανάμεσα στην κόκα και τους αριθμούς κερδίζει η κόκα. Οταν τα έχεις δώσει όλα και δεν έχεις τι άλλο να βγάλεις, βγάζεις τα μάτια σου.
Η σύναξη των απανταχού οικονομολόγων για το μεγάλο κακό εξελίσσεται σε ακατάσχετη φλυαρία που προσφέρει το κατάλληλο πρόσχημα για το ποιος πρέπει να πληρώσει τα σπασμένα. Ο ταραγμένος επικήδειος που εκφωνούν κάθε μέρα οι ηγέτες της Ευρώπης είναι για γέλια. Σαν τις μωρές παρθένες, δείχνουν αυτούς που αμαύρωσαν το ιδεώδες του ταμείου, ξεχνώντας πως και οι ίδιοι ήταν μέρος του.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Οσοι ήταν παραμυθιασμένοι με την ιδέα της Ευρώπης θα πρέπει να εξηγήσουν σε εαυτούς και αλλήλους πώς πήραν μέρος σ' αυτόν τον μακάβριο χορό. Την αστερόεσσα την κατάπιναν όλοι μαζί στην Ευρώπη χαρούμενοι. Σαν τα κρίνα στους αγρούς, οι εργαζόμενοι είναι ανυπεράσπιστοι μπροστά σ' αυτό το νέο κόλπο που έχουν στήσει άνθρωποι(;) αυστηρών ηθών. Συνεχίζοντας τις φρικαλεότητες στο Ιράκ, φροντίζουν να διογκώνουν, χάρη στα παπαγαλάκια τους, μια κρίση που έτσι κι αλλιώς θα έκανε την εμφάνισή της.
Στα παλιά μου τα παπούτσια αν η παρασιτική τάξη που συντηρεί όπως μπορεί τον Μεσαίωνα δεν μπορεί ν' αναβάλει την πτώση της. Ποντάρουν στο συλλογικό φόβο που θα προκαλέσουν τα ψεύδη τους, σε μια παρατεταμένη πνευματική ταραχή. Αλλά δε θ' αργήσουν να χτυπάνε τα κεφάλια τους. Γιατί, χάρη στην απληστία τους, γεννήθηκε μια απαξίωση εφ' όλης της ύλης που όμοιά της είχαμε χρόνια να δούμε.
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ